Υπάρχουν στιγμές που διαβάζεις κάτι και εύχεσαι να το είχες γράψει εσύ, ή καλύτερα να το είχες ζήσει εσύ.
Υπάρχει όμως και η "απόλυτη στιγμή" που εύχεσαι και τα δύο. Ένα τέτοιο "σοκ" υπέστην σήμερα διαβάζοντας ένα από τα καλύτερα ποστ που έχω διαβάσει ποτέ μου, μία από τις πιο ταξιδιάρικες ιστορίες, ένα από τα πιο μαγικά οδοιπορικά.
Ο ..δράστης;
Ο φίλος blogger vasikos metoxos .
Διάβασα το ποστ 3 φορές και πραγματικά δεν το χορταίνω.
Σας το παραθέτω παρακάτω χωρίς περεταίρω σχόλια.
Απλώς απολαύστε το:
doctor
6 σχόλια:
κι εμένα μ ενθουσίασε γιατρέ μου, καλά έκανες και το ανέβασες κι εσύ, θα το απολαύσουν περισσότεροι και αξίζει πραγματικά τον κόπο...
Εξαιρετικό post όντως. Κι εγώ ζήλεψα.
Δόκτωρ μου,
μόλις γυρνάω από το blog του Βασικού Μετόχου. Πραγματικά άξιζε τον κόπο κι ευχαριστώ για την παραπομπή.
Υ.Γ. Αν θέλεις δημιούργησε νέο άβαταρ για το νέο σου blog, γιατί αυτό που έχεις μας παραπέμπει στο παλιό. Εντάξει εγώ και όσοι ξέρουμε, βρίσκουμε το νέο σου blog, αλλά οι καινούργιοι φτάνουν σε αδιέξοδο.
mtryfo, Δείμε, meropi, σίγουρα ένα από τα καλύτερα ποστ της μπλογκόσφαιρας.
Meropi, δεν καταλαβαίνω τι εννοείς για το αβαταρ. Αν κάνεις κλικ πάνω στο doctor σε βγάζει σε όλα μου τα blogs.
doc
γιατρέ
πήγες για προσκύνημα στην Παναγία Σουμελά (ως σωστός πόντιος) με τον Ψωμιάδη και τσι άλλοι?
Ψωμιάδη; Τι μου θύμισες τώρα ρε Μαρία. Που είναι αυτός όλο το καλοκαίρι; Ακόμη ψαρεύει;
Όσο για την Σουμελά και την Παναγιά της Τήνου είναι ίσως οι αποοθεώσεις του κιτς.
Ειδικά στην Τήνο και το πλήθος των εμπόρων γύρω από τον ναό, νομίζω ότι ο Χριστός πρέπει να ξανακατέβει για λίγο και να τους ξαναδιώξει...
Δημοσίευση σχολίου