Δεν υπάρχει έθνος με καθαρή ιστορία

Δεν υπάρχει έθνος με καθαρή ιστορία...

γράφει ο Oktay Eksi

Ο κόσμος σήμερα είναι πολύ μικρός.
Εύκολα μαθαίνουμε πράγματα που αφορούν τους άλλους.
Φυσικά, αυτό δεν συμβαίνει πάντα και υπάρχουν φορές που νιώθει κανείς την ανάγκη να πει "ευτυχώς που δεν συμβαίνει πάντα έτσι".
Λόγου χάρη, η τουρκική κοινή γνώμη δεν γνωρίζει πως η 14η Σεπτεμβρίου στην Ελλάδα και στη νότια πλευρά της Κύπρου έχει καθιερωθεί ως ημέρα μνήμης για τη μαζική εκτέλεση των Ελλήνων της Ανατολίας από τους Τούρκους.
Όταν πριν από μερικά χρόνια το θέμα δημοσιεύτηκε στον τουρκικό Τύπο, δεν έλαβε διαστάσεις σημαντικής είδησης.

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα εκείνης της εποχής, αν και είχε γίνει προσπάθεια να περάσει η καθιέρωση της συγκεκριμένης ημέρας με νομοσχέδιο, τελικά έγινε με προεδρικό διάταγμα. Το θέμα κάλλιστα θα μπορούσε να είχε ξεχαστεί, εάν στις 22 Νοεμβρίου 2003 δεν είχε ψηφιστεί ένα άλλο νομοσχέδιο, αυτή τη φορά από την ελληνοκυπριακή Βουλή, για την καθιέρωση της συγκεκριμένης ημέρας μνήμης. Στο νόμο που δημοσιεύτηκε στην "Εφημερίδα της Κυβέρνησης" της ελληνοκυπριακής διοίκησης, στο φύλλο της 5ης Δεκεμβρίου 2003, αναφερόταν: "Ο κυπριακός (ελληνοκυπριακός) λαός αναγνωρίζει τη 14η Σεπτεμβρίου ως μέρα μνήμης και τιμής της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας (Ανατολίας), το 1922".

Αν το λέγατε αυτό σε έναν Τούρκο πολίτη, θα σας απαντούσε με έκπληξη:

"Μα, τι έγινε στις 14 Σεπτεμβρίου 1922;".

Αν όμως τον ρωτούσατε τι έκανε ο ελληνικός στρατός που αποβιβάστηκε στις 15 Μαΐου 1919 στη Σμύρνη, θα σας διηγούνταν ιστορίες που θα σας γύριζαν τα άντερα. Όπως ακριβώς και με τις ιστορίες που περιγράφουν τις δολοφονίες πολλών αθώων Τούρκων από την ΕΟΚΑ μεταξύ του 1955 και του 1974.

Αν πάρετε στα χέρια σας και ξεφυλλίσετε ένα ελληνικό βιβλίο ιστορίας, θα βρείτε μέσα του αντίστοιχο υλικό για τη 14η Σεπτεμβρίου 1922 και για άλλες μέρες, πράγματι.

Αν διαβάσετε την ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης από Έλληνες ιστορικούς -και από κάποιους Δυτικούς όπως οι W.C. Taylor και William St.Clair- θα μάθετε πως οι Οθωμανοί έχουν σφάξει δεκάδες χιλιάδες αθώους Έλληνες.

Αν όμως διαβάσετε ιστορικούς όπως οι C.M. Woodhouse, George Finlay, David Howarth, Salahi R. Sonyel και Justin McCarthy, θα καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι ισχύει και το αντίθετο.

Τη στιγμή που εσείς καταριέστε τους Τούρκους για τις δολοφονίες αθώων Ελλήνων και οι Τούρκοι καταριούνται τους Έλληνες για τους αθώους ομοεθνείς τους που δολοφονήθηκαν.

Οι Τούρκοι θυμούνται ακόμα τις τόσες σφαγές που έκαναν σε διάφορα χωριά και κωμοπόλεις της Ανατολίας οι Έλληνες στρατιώτες τους πρώτους τέσσερις μήνες μετά την είσοδό τους στη Σμύρνη, στις 15 Μαΐου 1919, με σκοπό την κατοχή της περιοχής.
Είναι γραμμένα στην έκθεση της Επιτροπής που συστάθηκε σύμφωνα με το Συνέδριο του Παρισιού και στην οποία έπαιρναν μέρος οι αντιπρόσωποι των Συμμαχικών Δυνάμεων -ναύαρχος M.L. Bristol (ΗΠΑ), στρατηγός H.R. Hare (Αγγλία), στρατηγός Bonust (Γαλλία), στρατηγός A. Dall'Οlio (Ιταλία) -, δεν τα έχουν γράψει, δηλαδή, Τούρκοι ιστορικοί ή ξένοι που βλέπουν με συμπάθεια τους Τούρκους.

Σκεφτείτε, λοιπόν: πώς θα σας φαινόταν αν έπαιρνε μια παρόμοια απόφαση το τουρκικό Κοινοβούλιο για τους Έλληνες και τους Ελληνοκυπρίους;

Αν, για παράδειγμα, καθιέρωνε "ημέρα μνήμης" για τα 1.700 θύματα της Μενεμένης στις 18 Ιουνίου 1919, για τα 9.716 θύματα του Αϊδινίου στις 25 Ιουνίου 1919 και για τα 5.550 θύματα της Γιάλοβας την ίδια περίοδο;

Αν κάθε χρόνο υπήρχε μέρα μνήμης, λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα, για να μην ξεχαστεί η σφαγή που οργανώθηκε και εκτελέστηκε από την ΕΟΚΑ στην Κύπρο, την 21η Δεκεμβρίου 1963, πώς θα σας φαινόταν;

Το ερώτημα ουσιαστικά είναι ένα: σκοπός μας είναι η διαιώνιση του μίσους μεταξύ των δύο εθνών ή η εξάλειψή του με στόχο να ζούμε ειρηνικά και φιλικά; Επομένως; Δεν πρέπει να ξεχνάμε την παρακάτω πραγματικότητα: δεν υπάρχει έθνος με καθαρή ιστορία. Αρα, αντί να συγκρουόμαστε για τις βρομιές του παρελθόντος, καλύτερα να κουβεντιάζουμε για το πώς θα δημιουργήσουμε ένα καθαρό μέλλον.


Ο Oktay Eksi είναι ο κορυφαίος αρθρογράφος της "Χουριέτ" και πρόεδρος του Συμβουλίου Τύπου της Τουρκίας.

*****

Όταν λέμε μικρασιατική εκστρατεία ή προέλαση του ελληνικού στρατού τι εννοούμε;

Το ίδιο μάλλον που λένε οι απέναντι με το "η απελευθέρωση της Σμύρνης"...

Δέχομαι να κρίνει κάποιος την ιστορία με εθνικά κριτήρια.

Δεν δέχομαι όμως να επιβάλλει τα εθνικά του ιδεολογήματα ως ιστορία.

Και οι έλληνες και οι τούρκοι θεωρούν εαυτούς αιώνια θύματα και τους απέναντι ως ανθρωπόμορφα κτήνη.

Ευχαριστώ, δεν θα πάρω.

doctor