Μισαλλοδοξία και Φανατισμός

Τον Φεβρουάριο του 2006, στο θέατρο του Νέου Κόσμου "ανέβηκε" η θεατρική παράσταση με τίτλο "εγώ, το θείο βρέφος".

Η υπόθεση του έργου έχει ως εξής: Στη Γαλιλαία ζει ο Αντώνης, ένα παιδί που ζηλεύει το γειτονόπουλό του, βλέποντας να το ψάχνουν οι μάγοι και προσπαθεί να τους παραπλανήσει ότι αυτός είναι το Θείο Βρέφος. Συνειδητοποιώντας τελικά πως δεν μπορεί να γίνει θεός στη χώρα του, φεύγει και έπειτα από χρόνια γράφει στους γονείς του ότι στην Κίνα έχει γίνει Βούδας.

Να κατεβεί η παράσταση ζητούσαν με πλακάτ και συνθήματα συγκεντρωμένοι έξω από το θέατρο που δήλωναν «χριστιανοί ορθόδοξοι της Ελλάδος», ανάμεσα στους οποίους και καλόγεροι, στις 21/2/2006.
Σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία, οι συγκεντρωμένοι φώναζαν «είστε Αντίχριστοι!» και «θα σας κάψουμε», ενώ είχαν μπλοκάρει το δρόμο μπροστά από το θέατρο εμποδίζοντας και τους θεατές να εισέλθουν στην παράσταση.
Ο Β.Θεοδωρόπουλος (ο σκηνοθέτης) και οι συντελεστές του έργου πρόλαβαν και κλειδώθηκαν μέσα στο θέατρο, ενώ οι συγκεντρωμένοι φώναζαν «αν δεν κατεβάσετε το έργο, θα σας κάψουμε».

Πάντως, η παράσταση δόθηκε, αν και ξεκίνησε με καθυστέρηση, και με την αστυνομία έξω από το θέατρο.

Στις 13/1/2009 εκδικάστηκε η υπόθεση:

Αθώοι κρίθηκαν από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο οι έξι κατηγορούμενοι συντελεστές της θεατρικής παράστασης «Εγώ είμαι το θείο βρέφος» που είχε ανέβει τον Σεπτέμβριο του 2006. Στο σύνολο τους αντιμετώπιζαν την κατηγορία της κακόβουλης καθύβρισης της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ενώπιον του δικαστηρίου βρέθηκαν ο συγγραφέας και σκηνοθέτης Γιάννης Καλαβριανός, οι ηθοποιοί Αναστασία Μποζοπούλου, Ευθύμιος Παπαδημητρίου, Μαρία Κοσκινά, Χρήστος Θεοδωρίδης και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου του Νέου Κόσμου Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος.
Η κατηγορία είχε απαγγελθεί μετά από μήνυση πολιτών που υποστήριζαν ότι η επίμαχη παράσταση του Θεάτρου Νέου Κόσμου προσβάλει το θρησκευτικό συναίσθημα.

Απολογούμενοι οι έξι κατηγορούμενοι τόνισαν ότι δεν είχαν πρόθεση να βλασφημήσουν ενώ όπως ανέφεραν κανένας από τους θεατές δεν είχε αισθανθεί προσβεβλημένος. Το δικαστήριο έκρινε ότι δεν στοιχειοθετήθηκε η κατηγορία.

Πηγές:

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=686369

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=974911

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=975807&lngDtrID=253

Βλέπε επίσης σχετικό θέμα του φίλου blogger Ροϊδη: http://roides.wordpress.com/2009/01/15/15jan09/

***

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι "θεματοφύλακες" της Ηθικής, φανατικοί χριστιανοί προσπαθούν να επιβάλουν τα πιστεύω τους στην κοινωνία.

Με πρόσχημα την προστασία των συμβόλων της πίστεώς τους, εκφράζουν στην κοινωνία τα πραγματικά τους πιστεύω: την φίμωση κάθε διαφορετικής άποψης για τις ιδεοληψίες τους και την προσπάθεια πλήρους κατίσχυσης της δικής τους θρησκείας απέναντι σε ο,τιδήποτε διαφορετικό.

Δυστυχώς, στον ίδιο δρόμο της μισαλλοδοξίας κινείται και το ΚΚΕ.

Με πρόσχημα "το δικαίωμα στην απεργία" εμποδίζει ή προπηλακίζει εργαζομένους που δεν θέλουν να απεργήσουν, θεωρεί αριστερό μόνο όποιον έχει κομματικό διαβατήριο, προβαίνει σε βαθιά αντιδημοκρατικές πράξεις και μέσω της κ.Κανέλλη καλλιεργεί έναν οπισθοδρομικό -κατ'επίφασιν αριστερό- εθνικισμό.

Δυστυχώς όμως και ο ΣΥΝ, μετά την εκλογή του κ.Τσίπρα στην ηγεσία του, έχει μπει και αυτός στον εύκολο και ανέξοδο δρόμο του λαϊκισμού και της εκ του ασφαλούς αντιπολίτευσης. Κρίμα, που πολύ συμπαθείς και αξιόλογοι πολιτικοί, όπως ο κ.Κουβέλης ή ο κ. Παπαγιαννάκης έχουν παραγκωνιστεί. Τα νούμερα στις δημοσκοπήσεις ήρθαν, έφυγε όμως η ποιότητα του λόγου του ΣΥΝ.

Ο δογματισμός, η μισαλλοδοξία, ο φανατισμός κυριαρχούν στην κοινωνία.

Στα κανάλια κυριαρχεί όχι όποιος έχει τα σωστότερα επιχειρήματα αλλά όποιος καταφέρνει να καλύψει με την φωνή του τους άλλους.

Ο μέσος νεοέλληνας διαποτίζεται καθημερινά με μίσος, με φανατισμό και διδάσκεται από τους ταγούς και νομείς της εξουσίας σε μια πρόσληψη της πραγματικότητας με όρους αυτοεκπληρούμενης προφητείας.

Όλα αυτά, εν μέσω μιας τεράστιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που πλέον χτυπάει και την δική μας πόρτα. Αντί της σοβαρότητος όμως, βλέπουμε όλοι μια μακαριότητα, μια νωχέλεια και μια συνειδητή απραξία. Σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση.

Μου θυμίζει όλη αυτή η κατάσταση την εικόνα από τον Τιτανικό που βυθιζόταν, και η ορχήστρα αμέριμνη έπαιζε μουσική.

Εύχομαι να μπει νερό γρήγορα στο τρομπόνι μπας και ξυπνήσει κανείς...

doctor

Υ.Γ. Φοβάμαι ότι ένα "θερμό" επεισόδιο με την Τουρκία, δεν θα "χάλαγε" τον Καραμανλή και τον Ερντογάν. Το αντίθετο μάλιστα... Ήδη ο φιλοκυβερνητικός τύπος "παίζει" διάφορα σενάρια προσπαθώντας να αποπροσανατολίσει τον κόσμο.