Αυτή την εποχή δουλεύω πολλά ποστ ταυτόχρονα και έχω χαθεί.
Ελπίζω να τελειώσω κάποιο από αυτά στην ησυχία του χωριού μου.
Πάρτε μια ...γεύση από τα μέρη μου:
Ποταμός Έβρος. Απέναντι η Τουρκία.
Ποταμός Έβρος. Απέναντι και αριστερά η Τουρκία.
Σιδηροδρομική γραμμή (Πέπλος-Τυχερό).
Λίμνη Τυχερού.
Τυχερό.
Θα τα ξαναπούμε σύντομα!
doctor
35 σχόλια:
Ωστε είσαι από το Τυχερό, άρα Αρβανίτης και συ (με καταγωγή από το Ιμπρίκ Τεπέ της Ανατολικής Θράκης, δηλ. το χωριό του Φαν Νόλι;). Εκπροσωπούμε μάλλον τα δύο γεωγραφικά άκρα της εγκατάστασης των Αρβανιτών στον ελλαδικό χώρο, με τη διαφορά πως "εμείς" ήρθαμε τον 14ο αιώνα, ενώ "εσείς" μόλις τον 16ο! Άρα, σας "τρώμε" στα πρωτεία με διαφορά 2 αιώνων!
Πέρα από την πλάκα: Τα "δικά σας" αρβανίτικα είναι πολύ κοντά στη σύγχρονη αλβανική, ειδικά αυτήν των περιοχών Κορυτσάς-Κολώνιας, ενώ τα "δικά μας" περισσότερο αρχαϊκά, κοντά στη μεσαιωνική τοσκική αλβανική.
Η πλάκα είναι να αρχίσω να γράφω σχόλια στα αρβανίτικα!!!
doctor,
αυτά τα μέρη είναι πανέμορφα, ειδικά στο ποτάμι κοντά, αλλά και όταν χιόνιζε ή όταν είχε ομίχλη...όλα αυτά από όσο θυμάμαι χάρη στην ωραία εκδρομή που ο εκπολιτιστικός σύλλογος Ε.Σ. είχε κάνει παίρνοντας κι εμένα εκει.
τώρα, για τα ονόματα, πρέπει να σου πω ότι ηταν τρομακτικά..
πέπλος,
προβατώνας
λυκώφη
λάβαρα,
όσο ανέβαινες στην έσχατη θούλη, τόσο πιο πολύ.
επίτηδες το έκαναν;
καλό ταξίδι και καλές σου διακοπές.
Μάρκο, σωστά τα γράφεις, και μάλιστα η μετακίνηση των Αρβανιτών προγόνων μου από την Κορυτσά στην Ανατολική Θράκη έγινε πιο μετά, περίπου στα 1750.
Για τους Αρβανίτες του Έβρου διάβασε εδώ:
Οι Αρβανίτες του Έβρου
Οι Αρβανίτες του Έβρου αυτοπροσδιορίζονται ως "σκιπετάρ" ("ούνου γιαμ σκπιτάρ" λένε) και όντως, συνενοούνται πολύ πιο εύκολα με τους Αλβανούς μετανάστες απ'ότι οι Αρβανίτες της Νοτίου Ελλάδος.
Να'σαι καλά.
doctor
Για τον Φανόλη μαζεύω στοιχεία και ελπίζω να μιλήσω με κάποιον συγγενή του στο χωριό. Μαυρομάτης ήταν το αρχικό του επίθετο.
***
Γιάννη, όντως όσο ανεβαίνεις στον βορά, τόσο πιο περίεργο είναι το συναίσθημα. Ειδικά αν ανεβαίνεις με τρένο.
doctor
Καλά να περάσετε (που καλά θα περάσετε) και να γυρίσετε ανανεωμένοι και με υλικό!
Ζηλεύω! Δεν έχω ταξιδέψει ποτέ ανατολικότερα του νομού Σερρών και θέλω πάρα πολύ να πάω στην Θράκη!
Χασοδίκη, πάνω απ'όλα θέλω να ηρεμήσω διότι ζούμε στην ίδια πόλη (ΑΘήνα) και ξέρεις πολύ καλά τους ξέφρενους ρυθμούς της...
Πάω να γευθώ λίγο από την "Οδύσσεια παύλα", όπου τον αιώνιο νόστο θα έχει αντικαταστήσει ο (προσωρινός) ελλιμενισμός στην γενέτειρα.
Οι πόντιοι (τώρα μιλά το άλλο μου μισό!) λένε για την πατρίδα (τον τόπο που γεννιέται κανείς):
Να σαν εκείνον π'αποθάν' σον τόπον ντ'εγεννέθεν (Χαρά σε κείνον που πεθαίνει στον τόπο που γεννήθηκε)
***
Γιάννη, πρέπει να πας. Ξάνθη, Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη, Σουφλί αλλά και στα μουσουλμανικά και πομακικά χωριά.
Η Θράκη είναι η απάντηση στους ένθεν κακείθεν κινδυνολόγους και εθνικιστές.
Οι λαοί μπορούν να ζήσουν μαζί, αρμονικά και φιλικά όπως κάνουν οι Θρακιώτες εδώ και εκατοντάδες χρόνια.
Ας όψονται οι βλάκες της Αθήνας και της Άγκυρας...
doctor
Δόκτορα εύχομαι να περάσεις καλά.
Βλέπω τις όμορφες φώτο του Τυχερού, και παρατηρώ πως έκανες άριστη δουλειά με την Olympus.
1 Απριλίου 2008 πέρασα έξω απ το Τυχερό, ανεβαίνοντας πάνω στο Τρίγωνο.
Εκει να δεις! στεκόμουν σε μιά κορυφή και απ την μιά πλευρά στα 200 μέτρα ήταν ο Έβρος με την Τουρκία και απ την άλλη κάπου στα800μ η Βουλγαρία.
Υ.Γ. Αν και μια πολλών ετών οικογενειακή φίλη, είναι συντοπίτισσα σου, ποτέ δεν το οργανώσαμε να πάμε μια βόλτα παρέα.
doc, καλή σου ξεκούραση εκεί στις ακριές, ώστε να επανέλθεις δριμύτερος στα καθ'ημάς.
doctor έγραψε:
Η Θράκη είναι η απάντηση στους ένθεν κακείθεν κινδυνολόγους και εθνικιστές.
Οι λαοί μπορούν να ζήσουν μαζί, αρμονικά και φιλικά όπως κάνουν οι Θρακιώτες εδώ και εκατοντάδες χρόνια.
Ας όψονται οι βλάκες της Αθήνας και της Άγκυρας...
O Ριχάρδος Σωμερίτης έγραψε στο χθεσινό "ΒΗΜΑ":
Η παρισινή «Le Μonde» δημοσίευσε τις προάλλες μια πολύ ενδιαφέρουσα ανταπόκριση απεσταλμένου της στη Λευκωσία για την υπόθεση των «αγνοουμένων». Η ανταπόκριση αυτή περιλάμβανε δύο στοιχεία και μια μεγάλη αλήθεια. Ολα γνωστά εδώ φυσικά αλλά σε λίγους: πρόκειται για θέμα «ταμπού».
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν μόνο πολλοί ελληνοκύπριοι αγνοούμενοι θύματα της θηριωδίας του Αττίλα· υπάρχουν και τουρκοκύπριοι αγνοούμενοι θύματα της θηριωδίας Ελληνοκυπρίων. Πολύ λιγότεροι φυσικά αυτοί από τους δικούς μας. Αλλά ας μην ξεχνάμε και τις πληθυσμιακές αναλογίες... Αυτή την αλήθεια μας την έκρυβαν ή την απέδιδαν στην τουρκική προπαγάνδα. Και τούμπαλιν. Τώρα που βρέθηκαν ξεροπήγαδα με πτώματα ακόμη και παιδιών, τα πράγματα αλλάζουν. Και για τους μεν και για τους δε. Γίνεται κατανοητό ότι κανείς δεν έχει το μονοπώλιο της θηριωδίας. Οι κυπριακές εφημερίδες γράφουν αντικειμενικά τα όσα αποκαλύπτονται. Οι δικές μας συνήθως όχι.
Τα ενδιαφέροντα στοιχεία είναι πρώτον (και μπράβο στην Κύπρο) ότι με τη βοήθεια του ΟΗΕ μια ειδική κοινή επιτροπή επιστημόνων Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων έχει αναλάβει τις σχετικές έρευνες και προχωρεί, με βάση τις αναλύσεις όλων των ευρημάτων, και ανάμεσά τους το DΝΑ των ανθρωπίνων υπολοίπων που ανακαλύπτονται, στην ταυτοποίηση των οστών ώστε να αποδοθούν στις οικογένειές τους και να θαφτούν όπως πρέπει. Και, δεύτερον, ότι πια αρκετοί από όσους κάτι γνωρίζουν αποφασίζουν να το πουν και έτσι βρέθηκαν το τελευταίο διάστημα αρκετοί «τάφοι».
Αυτό είναι κάτι το ιδιαίτερα σημαντικό για τις οικογένειες που δεν μπορούσαν καν να ζήσουν το πένθος τους. Υπάρχουν μανάδες που από το 1974 περίμεναν να ακούσουν στον δρόμο το παιδί τους να επιστρέφει: δεν ήθελαν- ίσως και να μην τις άφησαννα πιστέψουν ότι δεν θα το ξανάβλεπαν. Και υπάρχουν- ή τουλάχιστον υπήρξαν- κοπελιές που με τον ίδιο τρόπο περίμεναν τον χαμένο καλό τους και γέρασαν. Αν δεν τον περίμεναν, κυρίως στα χωριά, η κοινωνία θα τις καταδίκαζε.
Η τραγική αυτή υπόθεση έχει ένα επιπλέον διπλό ενδιαφέρον για όλους μας και εδώ στην Ελλάδα.
Πρώτον, αποδείχνει πόσο εύκολα λειτουργεί η προπαγάνδα όταν έχει όχι μόνο πολιτικό αλλά και δήθεν «πατριωτικό» χαρακτήρα. Και πόσο εύκολα μπορεί να γίνει κανείς συνεργός της (έγινα πριν από 30 χρόνια!).
Δεύτερον, αποδείχνει ότι σε αντίθεση με τους καλούς συναδέλφους άλλων χωρών, όπως οι ΗΠΑ, δεν πιστεύουμε πώς ό,τι είναι αληθινό είναι εθνικό αλλά ότι μόνο όταν κάτι είναι εθνικό είναι και αληθινό. Το διαπιστώνουμε αυτό με όλα τα «εθνικώς ευαίσθητα» θέματα και με την κολοβή ενημέρωση που τόσοι και τόσοι παρέχουν στον ελληνικό λαό για την εξέλιξή τους. Λες και, παρά τη γενικευμένη καχυποψία που μας χαρακτηρίζει, δεν μπορούμε να υποψιαστούμε καν τα πολιτικάντικα παιχνίδια που παίζονται από πολλούς. Κάποιες αλήθειες για το χτες και το σήμερα μπορεί να βοηθήσουν για ένα καλύτερο αύριο. Και να η μάχη για τα σχολικά βιβλία ιστορίας που από την Ελλάδα μετακόμισε δυστυχώς στην Κύπρο. Αλλά αυτό είναι μια άλλη πονεμένη υπόθεση.
Γίγαντα, στο Τρίγωνο, χάνεσαι εντελώς. Τρεις χώρες συναντιώνται, χωρίζονται μα και ενώνονται.
Η Θρακιώτικη μουσική είναι κοινή, μόνο οι στίχοι αλλάζουν.
Αν ακούσετε βουλγάρικο συγκρότημα του Σβίλενγραδ (είναι η πιο κοντινή πόλη στην Ελλάδα), τα τραγούδια είναι τα ίδια ακριβώς, μόνο τα λόγια είναι διαφορετικά.
Στα φεστιβάλ του Άρδα είχα την τύχη να νιώσω αυτή την εξαίσια συνάντηση των μουσικών της περιοχής, από Ελλάδα, Βουλγαρία και Ανατολική Θράκη.
Ετοιμάζω ένα ποστ σχετικά με τις σχέσεις των προσφύγων της περιοχής μετά την ανταλλαγή. Άνθρωποι που ζούσαν δίπλα δίπλα και ήταν φίλοι χωρίστηκαν και οι μεν πήγαν στα χωριά των δε, δίπλα στο ποτάμι.
Έβγαιναν τότε στις όχθες και μιλούσανε, λέγανε τα βάσανά τους, ρωτούσανε για φίλους και γνωστούς.
Η πρώτη γενιά ήξερε τα τούρκικα και έτσι υπήρχε η συνενόηση. Μετά, μόλις χάθηκε αυτή η γενιά το σύνορο ορθώθηκε. Και μετά τα γεγονότα του 55 και της Κύπρου άλλαξε η κατάσταση.
Και όμως ακόμη και σήμερα οι ακρίτες δεν νιώθουν μίσος για τους γείτονές τους. Για την επίσημη Τουρκία ναι, αλλά για τους γείτονες όχι. Κάθε φορά που τους βλεπουμε απέναντι τους χαιρετάμε και μας χαιρετάνε.
doctor
Cyverius, αν όλα τα βλέπεις άσπρο-μαύρο, τότε οι τούρκοι δεν έχουν κανένα δικαίωμα, είναι απλά γεννημένοι για να σκοτώνουν...
Πολύ καλή η προσέγγιση του Σωμερίτη, ευχαριστώ για την παράθεση.
doctor
Αν περάσεις από το σιδηροδρομικό σταθμό ρίξε μια ματιά αν υπάρχει στο σταθμαρχείο ένας φίκος μπέντζαμιν, κι αν υπάρχει ρίξτου ένα ποτηράκι νερό από μένα. Ίσως είναι αυτός που άφησα πριν 10 χρόνια. "Που να το στείλεις με το τρένο στη Φλώρινα; Άστο δω να σε θυμόμαστε" μού 'χε πει ο σιδηροδρομικός.
"Η Θρακιώτικη μουσική είναι κοινή, μόνο οι στίχοι αλλάζουν."
Αυτό είναι κοινό στην "παραδοσιακή" μουσική. Όταν είχα πάει στην Thailand ακούσαμε ντόπια μουσική και έμοιαζε πολύ με την Ελληνική πραδοσιακή. Φυσικά οι ενδυμασίες και οι στοίχοι ήταν διαφορετικοί.
Στρατολάτη, θα περάσω σίγουρα για να ελέγξω την κατάσταση, αν και φίκος μπέντζαμιν με τον χειμώνα που κάνει εκεί πάνω δύσκολα θα επιβίωνε. Ελπίζω να κάνω λάθος...!
***
Γιάννη, τέτοια γράφε (για την ομοιότητα της Ταϊλανδέζικης μουσικής με την ελληνική) και ο Λιακόπουλος θα βγάλει καινούργιο βιβλίο!!!!
doctor
Καλή διαμονή και καλές ¨αναπνοές¨:)))
Τυχερό, όνομα και πράμα!
gnik, ευχαριστώ πολύ!
Ασκαρδαμυκτί, είναι όπως ο "Ειρηνικός Ωκεανός": προσπάθεια κατευνασμού και θυσία στον θεό της γκαντεμιάς!
doctor
Doctor, σε περίπτωση που δεν έγινε τυχόν κατανοητό, προσωπικά συμφωνώ με την άποψή σου, για το λόγο αυτό παρέθεσα και το άρθρο που καταλήγει στο γνωστό συμπέρασμα περί αληθών =εθνικών... Δε μασάω αδιακρίτως τον ταραμά που μου σερβίραν στο σχολειό ότι οι "τουρκαλάδες" είναι οι "μπαμπούλες" της περιοχής και εμείς οι Ελ τα καλόπαιδα (βλ. Κύπρο).
BTW - ωραίες οι φωτο
Περνα καλά και καλή επάνοδο!!!!
Μόλις σήμερα σε ανακάλυψα μέσω της ανάρτησης που είχες κάνει παλιότερα με αφορμή το βιβλίο του Τάσου Κωστόπουλου (εθνικισμός και εθνοκάθαρση). Πολύ καλή δουλειά, στο μπλογκ σου, εύγε. Το χρόνο που τον βρίσκεις βρε αδερφέ;
Τώρα με το Τυχερό πραγματικά κόλλησα.εκεί είχα περάσει ως φαντάρος πρόσφατα και ειλικρινά έχω τις χειρότερες εντυπώσεις (χωρίς να φταίει φυσικά το Τυχερό) και θυμάναι ότι όλοι κάναμε λογοπαίγνιο για την κακή μας τύχη που μας έστειλαν εκεί. Μου είχε σαπίσει ο ΕΣ τόσο το μυαλό που δεν είχα τη δύναμη να ασχοληθώ με την αγαπημένη μου ιστορία όσο ήμουν στο Τυχερό παρότι είχα πολλά ερεθίσματα. Ένα από αυτά ήταν η λαϊκή του Τυχερού, στην οποία άκουσα να μιλιούνται τουλάχιστον τρεις γλώσσες και η βόλτα μου σε μια μίζερη έξοδο είχε συνοδευτεί από πολλές σκέψεις για την ιστορία της περιοχής, τη συμβίωση, τις σχέσεις ανάμεσα στους κατοίκους και τα τεχνητά σύνορα που τους χωρίζουν και θυμήθηκα και μια από τις αγαπημένες ταινίες του Αγγελόπουλου, το Μετέωρο Βήμα, που ο Μαστρογιάνι περπατάει σε αυτό το φαντασιακό χωρίο των συνόρων που λειτουργεί κάτι ως μεταβατικός σταθμός για πρόσφυγες ή ανθρώπους χωρίς παρελθόν αλλά και αβέβαιο μέλλον. Όλες αυτές οι σκέψεις βέβαια χάθηκαν με το που γύρισα στο στρατώνα. Μετά την απόλυση δεν ξανασκέφτηκα το Τυχερό μέχρι σήμερα.
Πάντως κιπ δε γκουντ γουορκ!
Καλά να περάσετε, θα περιμένουμε τις νέες αναρτήσεις σου.
Αυτά ειναι ωραία διαλείμματα..
"Τυχερέ"!!!!
φροντίστε να περάσετε καλά μακρυά απο το "αγριεμένο πλήθος" της πρωτεύουσας...
"....Γιάννη, πρέπει να πας. Ξάνθη, Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη, Σουφλί αλλά και στα μουσουλμανικά και πομακικά χωριά."
Doc: Τούρκικα χωριά υπάρχουν;
;;;;
Ειλικρινά πάντως, θα ήθελα να μάθω για την σημερινή κατάσταση, που επικρατεί στην περιοχή, σε σχέση με παλιότερες εποχές, από ανεξάρτητο παρατηρητή. ( εσένα δλδ)
Παιδιά ευχαριστώ για τα μηνύματα. Θα μου επιτρέψετε να ...τοποθετηθώ όταν επιστρέψω!
Βρίσκομαι αυτή τη στιγμή στην απόλυτη ησυχία!!!
doc
πανέμορφα μέρη!τυχεροί στο Τυχερό!να περάσετε όσο πιο καλά μπορείτε, και ξανανταμώνουμε!
Ωραία μέρη έχετε εκεί. Και όπως έγραψες κι εσύ, η Θράκη είναι υπόδειγμα της ειρηνικής συμβίωσης πολλών λαών μαζί.
Καλή ηρεμία και ξεκούραση. Δε χάνεις και πολλά όσο λείπεις... α! Εκτός από κάτι αντιδημοκρατικά κατασταλτικά μέτρα, αλλά σιγά το νέο θα μου πεις...
Αντέ doctor πρόσφατα σε ανακάλυψα και ανυπομωνώ για νέα έρευνα-ποστ. Είσαι φοβερός! Ευχαριστώ πολύ.
Παναγιώτης
Επιστρέψαμε στο χάος της Αθήνας.
Η δουλειά βουνό...
Νέο ποστ την επόμενη εβδομάδα...!
doc
Έχω διαβάσει όλα τα σχόλια. Συγνώμη που δεν έχω χρόνο να απαντήσω σε όλους ξεχωριστά.
doctor
Δεν είναι κι άσχημα τα μέρη σου ε; Ελπίζω να περνάτε/περάσατε όμορφα!
Πριν λίγο ήμουν δαδιά (ή μάλλον στην πανέμορφη δαδιά). Μάζεψα όσες φωτογραφίες μπορούσα μόλις μπορέσω θα τις αναρτήσω.
Όπως σου έχω ξαναπεί ο τόπος σου είναι όμορφος αλλά δυστυχώς οι περισσότεροι τον μαθαίνουν ως φαντάροι οπότε τον συνδέουν με άλλες άκυρες καταστάσεις.
Στο τυχερό ακόμη δεν έχω πάει όμως θα πάω δεν θα μου γλυτώσει :-)
(πάλι φταίνε οι αθηναίοι βρε δόκτωρα; :-) )
προχτές στο πρωινό περίπολο ακούγαμε τον απέναντι τζαμί, γύρω στις 6 το πρωί. περίεργη αίσθηση και ανάμεικτα συναισθήματα
Τώρα εγώ που θέλω οι λαοί να ζουν στις χώρες τους και να μην υπάρχει μετανάστευση (αν ήταν δυνατόν), με μίξεις, συγχρωτισμούς, συμβιώσεις κλπ, κακό είναι ; Ξέρω ότι η "μόδα" κι ο "διεθνισμός" σάς υποχρεώνουν ν' απαντήσετε "α πα πα τι πράματα είναι αυτά στον 21ο αιώνα ζούμε", αλλά μετρήστε μέχρι το 10 ξανασκεφτείτε το λίγο και τα ξαναλέμε.
cortlinux, μάζεψε εμπειρίες, εικόνες, ήχους και πολύ καλά κάνεις που βγαίνεις από την στενή λογική και τα στερεότυπα του στρατού.
***
chessman, είστε ελεύθερος να επιθυμείτε ό,τι θέλετε. Μόνο που αυτό που εύχεσθε δεν έχει συμβεί ΠΟΤΕ στην παγκόσμια ιστορία.
Ο άνθρωπος πάντα θα μετακινείται. Σκεφτείτε τους προγόνους σας (πατέρα, παπού,προπάπου) και δείτε και μόνος σας.
Ζητάτε κάτι ανέφικτο και αδύνατον.
Δεν είμαι διεθνιστής (με την ιδεολογική έννοια), ούτε κοσμοπολίτης της εποχής του 1800.
Ζω ρεαλιστικά και ονειρεύομαι μέσα στα πλαίσια του εφικτού.
Κανείς δεν με υποχρεώνει να απαντήσω έτσι ή αλλιώς, ακόμη κι αν μετρήσω ως το 1.000.
doctor
Σοφία, ευχαριστώ. Πρέπει οπωσδήποτε να ταξιδέψεις στην Θράκη.
7/4/2009
ΜΑΘΗΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΥΧΕΡΟ ΕΒΡΟΥ
Γλυκιά γεύση από τη Ρόδο
Εντυπωσιασμένοι από τις ομορφιές και τα αξιοθέατα που «προσφέρει» το νησί μας έχουν μείνει οι μαθητές της ΓΆ Λυκείου από το Τυχερό Έβρου, οι οποίοι ήρθαν στη Ρόδο για να πραγματοποιήσουν την πενταήμερη εκδρομή τους.
Οι μαθητές της φωτογραφίας, που διαμένουν σε ξενοδοχείο της Ιαλυσού, δήλωσαν στην «ΠΡΟΟΔΟ» ότι το σμαραγδένιο νησί μας είναι «φοβερό» και ότι «περιλαμβάνει» όλα όσα πρέπει να έχει ένα τουριστικό μέρος. Αξιοθέατα, καλό φαγητό και νυχτερινή διασκέδαση είναι ορισμένα από τα στοιχεία που συμπληρώνουν την «εικόνα», και σαφώς είναι απαραίτητα, για την επιλογή ενός μαθητικού προορισμού, όπως είναι η Ρόδος.
Τα λυκειόπαιδα ισχυρίστηκαν πως το νησί μας ανταποκρίνεται σε όλα τα παραπάνω, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι αν και περίμεναν πως η Ρόδος θα ήταν ακριβή, όπως συχνά-πυκνά αναφέρεται, εντούτοις βρήκαν τις τιμές στα καταστήματα της περιοχής σε πολύ προσιτά επίπεδα, εκτός των περιπτώσεων ορισμένων νυχτερινών κέντρων διασκεδάσεως, όπου αγόραζαν το μπουκαλάκι νερού έως και 2 ευρώ το καθένα.
Ο μαθητής της ΓΆ τάξης Λυκείου, ο Μάριος, δήλωσε στην εφημερίδα μας, ότι «η Ρόδος είναι ένα πανέμορφο νησί και ότι όποιος την επισκέπτεται έχει να δει πολλά πράγματα».
Να σημειωθεί ότι την προσεχή Παρασκευή πέφτει η «αυλαία» των μαθητικών εκδρομών, ενώ μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει γνωστό αν θα έρθουν σχολεία μετά τις διακοπές του Πάσχα. Να αναφερθεί, όμως, ότι την τρέχουσα εβδομάδα βρίσκονται στο νησί μας διάφοροι μαθητές από σχολεία της Σητείας, της Καρπάθου, της Σίφνου, της Καβάλας, της Ελευσίνας, της Μύρινας της Λήμνου, κ.ά.
KOK APO RODO :)
Δημοσίευση σχολίου