Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 2008

Ο κατήφορος του Μίκη τελειωμό δεν έχει...



Την περασμένη Τρίτη, ο κ.Λαζόπουλος διάβασε στην εκπομπή του μια επιστολή που του έστειλε ο Μίκης Θεοδωράκης και την οποία μπορείτε να την "απολαύσετε" στο βίντεο που παραθέτω.

Ο κ.Θεοδωράκης δεν είναι ιστορικός, ούτε πολιτικός αναλυτής, και όποτε προσπαθεί με βάση την επωνυμία του να το παίξει ιστορικός ή πολιτικός αναλυτής αποδεικνύει την ρηχότητα της σκέψης του και την απλοϊκότητα των απόψεών του. Ούτε φυσικά ο κ.Λαζόπουλος είναι ιστορικός ή πολιτικός αναλυτής. Δεν κατηγορώ ούτε τον κ.Θεοδωράκη που έγραψε αυτήν την επιστολή, ούτε τον κ.Λαζόπουλο που την διάβασε δημόσια. Κατηγορώ όσους κατάπιαν αμάσητες όλες τις ανακρίβειες και απλοϊκότητες που γράφει αυτή η επιστολή και επισημαίνω αμέσως τώρα:

Τέλος στην προδοσία και στην ασχήμια.

Ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών, δηλαδή ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο μελλοντικός πρόεδρος, η κολοσσιαία πολεμική μηχανή έχει ήδη μπει μπροστά με στόχο την εξόντωση όλων όσων θεωρεί εχθρούς της ακόμα και αυτών όπως η Ελλάδα που δεν υπακούνε τυφλά της εντολές της.

Ο κ.Θεοδωράκης εδώ παρουσιάζει την Ελλάδα ως το ανυπότακτο χωριό της ρωμαϊκής επικράτειας που βγάζει τη γλώσσα στους ισχυρούς ρωμαίους-αμερικάνους! Θα ήταν καλό ο κ.Θεοδωράκης να παρέθετε κάποια δείγματα ανυπακοής αυτής της αγέρωχης χώρας διότι η ιστορία μας άλλα έχει αποδείξει. Η συμμετοχή της χώρας μας στο ΝΑΤΟ πιστοποιεί ότι ο κ.Θεοδωράκης βρίσκεται στον δικό του κόσμο.

Ιράν, Κορέα, Αραβικός κόσμος νέοι υποτελείς και φυσικά άμεσα η Ρωσία και στο βάθος η Κίνα.

Ο κ.Θεοδωράκης μας συγκαταλέγει στις αντιδημοκρατικές χώρες, ίσως γιατί εκεί θα ήθελε να είμαστε. Ο παλαιοκομμουνιστικού τύπου αντιαμερικανισμός του, τον τυφλώνει τόσο, που παρουσιάζει το Ιράν και την Κορέα ως θύλακες αντίστασης εναντίον των Αμερικανών!!!
Και συνεχίζει:

Μετά θα έρθει η σειρά των "ατάκτων" της Νότιας Αμερικής, ένας νέος θανάσιμος κίνδυνος πολυπρόσωπος, πολυπλόκαμος σαν χταπόδι κάνει αργά αλλά σταθερά την εμφάνισή του στο προσκήνιο της παγκόσμιας ιστορίας.


Εδώ μιλά με θαυμασμό για τις λαϊκίστικες κυβερνήσεις της Νότιας Αμερικής και κάνει μια περιγραφή -αλά Σπίλμπεργκ- του … τέρατος των Η.Π.Α. Η ιδεολογική τύφλωση σε όλο της το μεγαλείο. Ίσως το πρότυπο της δημοκρατίας για τον κ.Θεοδωράκη να είναι ο λαϊκιστής Τσάβες. Δικαίωμά του.

Σημερινός στόχος είναι τα Βαλκάνια, με κύριο σύμμαχο την "Μεγάλη Αλβανία" ξεκινώντας από το Κόσοβο με συνεργάτες τους υπεύθυνους για μαζικές δολοφονίες UCK.

Εδώ ο κ.Θεοδωράκης διαλέγει στρατόπεδο: τους σέρβους. Αγνοεί φυσικά τις ενέργειες του Μιλόσεβιτς εναντίον των αλβανοφώνων του Κοσυφοπεδίου και τις αυθαιρεσίες του γιουγκοσλαβικού στρατού και αστυνομίας. Δεν ξέρω αν θα αντιδρούσε στην ανεξαρτητοποίηση της Βορείου Ηπείρου και την δημιουργία της Μεγάλης Ελλάδας. Άλλη μια απόδειξη ότι η κρίση του δεν είναι αντικειμενική.


Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, γεγονός πρωτοφανές για την χώρα μας, μερικοί "επιστήμονες" επέλεξαν το αμφιθέατρο του Παντείου Πανεπιστημίου για να αναπτύξουν δημόσια την υποστήριξή τους σε ένα βασικό αίτημα της "Μεγάλης Αλβανίας" την κατάκτηση της Ηπείρου έως την Πρέβεζα με την δικαιολογία ότι ανήκει στην Αλβανική Τσαμουριά απ' όπου τους έδιωξαν με εγκληματικές πράξεις οι Έλληνες.

Το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση μάλλον δεν το έχει ακούσει ο αγαπητός Μίκης. Ναι κύριε Θεοδωράκη, έχει δικαίωμα ο κάθε έλλην πολίτης, πόσο μάλλον ένας πανεπιστημιακός στο αντικείμενό του, να εκφράζει αυτό που νομίζει, ακόμη κι αν αυτό αποτελεί μειοψηφούσα θέση.
Κανένας δεν έχει δικαίωμα να επιβάλλει στον συμπολίτη του το τι θα σκεφτεί ή στο πως θα εκφραστεί. Κατανοούμε την έννοια "Ελευθερία της έκφρασης" ή θεωρούμε πως ό,τι δεν ταιριάζει στην πλειοψηφική τάση πρέπει να φιμώνεται;

Η "αποδόμηση" αποτελεί την κύρια σταθερά της επιστήμης. Η αμφιβολία είναι η κινητήριος δύναμη κάθε επιστήμης ενώ η εμμονή σε θέσφατα και αξιώματα οδηγεί στην στασιμότητα. Αν δεν αμφισβητούσε ο Γαλιλαίος τα κρατούντα θα προέβαινε σε τόσο σημαντικές ανακαλύψεις;Όσο μια κοινωνία δεν κατανοεί την έκφραση "τα πάντα ρει" του Ηράκλειτου, τόσο θα σαπίζει στο τέλμα της στασιμότητας χωρίς να τροφοδοτείται από πουθενά.

Η φίμωση της μειοψηφούσας γνώμης και έκφρασης είναι η απαρχή του ολοκληρωτισμού και ο ορισμός της κατάργησης της ελευθερίας της έκφρασης και άρα της λειτουργίας της ίδιας της Δημοκρατίας.

Η Δημοκρατία, αν θέλει να ονομάζεται Δημοκρατία, θα πρέπει να ανέχεται την άλλη άποψη και να δίνει βήμα ακόμη και σε όσους αμφισβητούν την κυρίαρχη ή πλειοψηφούσα άποψη ή θέση. Εκτός κι αν ονειρεύομαστε μια κοινωνία που σε μια προκρούστεια κλίνη θα κόβει ό,τι δεν ταιριάζει στα κρατούντα, με απαγορεύσεις, με Index Librorum Prohibitorum και με επιβολές. Αν είναι έτσι, τότε, να το πούμε και να μην κρυβόμαστε πίσω από δήθεν δημοκρατικές διακηρύξεις.

Ασφαλώς πρόκειται για οργανωμένη προβοκάτσια των ΗΠΑ ώστε να μελετηθούν οι δικές μας αντιδράσεις και να προπαρασκευαστεί ψυχολογικά η εδαφική επέκταση της Αλβανίας μετά το Κόσοβο και σε ένα μεγάλο τμήμα των αλβανόφωνων περιοχών των Σκοπίων και ακολούθως και σε δικά μας εδάφη.

Ξεκινάει με το «ασφαλώς» ώστε να μην του ζητήσει κανείς αποδείξεις για τον ισχυρισμό του. Το πώς έφτασε στο παραπάνω συμπέρασμα μόνο ο ίδιος το ξέρει. Θα τον δικαιολογούσα αν στην θέση του «ασφαλώς» υπήρχε το «Νομίζω», το «ως εμοί δοκεί» του μεγάλου Ηροδότου.

Από την άλλη μεριά η σύμπλευση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ στο Κόσοβο που έσπευσε πρώτη αυτή να το αναγνωρίσει προετοιμάζει το έδαφος για πονηρά σχέδια σε βάρος της χώρας μας, με βάση όχι μόνο το Αιγαίο και την Κύπρο αλλά και την Μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη που ακολουθώντας το παράδειγμα του Κοσόβου μπορεί να διεκδικήσει τη δική της ανεξαρτησία.

Εδώ η πολιτική ρηχότητα και η απλοϊκότητα της σκέψης του κ.Θεοδωράκη φλερτάρει με την ευήθεια. Ασυνάρτητες συνεπαγωγές και καφενειακού τύπου συμπεράσματα διαδέχονται το ένα το άλλο.
Το κυριότερο όμως είναι ότι μπλέκει τη μειονότητα της Θράκης σε αυτό το παραλήρημα, ενώ ποτέ το κομμάτι της μειονότητας που αυτοπροσδιορίζεται εθνικά ως τουρκικό δεν έχει ζητήσει απόσχιση της Δυτικής Θράκης από την Ελλάδα και ένωσή του με την Τουρκία.
Ως Θρακιώτης αντιδρώ έντονα και λυπάμαι που ένας τόσο μεγάλος συνθέτης πέφτει τόσο χαμηλά, πυροδοτώντας και δυναμιτίζοντας ένα αρμονικό κλίμα που υπάρχει στην Θράκη. Με εκνευρίζει να μπλέκει ο καθένας την Θράκη χωρίς να έχει ούτε ένα στοιχείο παρά μόνο την «τρικυμία εν κρανίω»…
Όσο για τη σπουδή της Τουρκίας να αναγνωρίσει το Κόσοβο, έχει αμφιβολίες ο κ.Θεοδωράκης για το αν η Ελλάδα δεν θα έπραττε το ίδιο στην περίπτωση που το τουρκικό Κουρδιστάν γινόταν ανεξάρτητο κράτος;
Η έλλειψη στοιχειώδους γνώσης διπλωματίας και άσκησης ρεαλιστικής εξωτερικής πολιτικής εκ μέρους του κ.Θεοδωράκη είναι και εδώ εμφανής.


Η ηγεσία των Σκοπίων φαίνεται να γνωρίζει από πρώτο χέρι τα σχέδια των ΗΠΑ και γι' αυτό δείχνει αυτή την αλαζονική αδιαλλαξία.

Η ηγεσία της ΠΓΔΜ έκανε αρκετές υποχωρήσεις μέχρι που κατάλαβε ότι απέναντί της έχει ένα λαϊκίστικο τσίρκο που άγεται και φέρεται από τις ορέξεις της εθνικιστικής δεξιάς και των παπάδων. Έτσι, σήμερα εκλιπαρούμε για κάτι που απορρίψαμε πριν 16 χρόνια επιδεικνύοντας αδιαλλαξία και «τσαμπουκά»… Αυτό βέβαια ουδόλως αγιοποιεί τους βόρειους γείτονές μας οι οποίοι έχουν πέσει σε ένα εθνικιστικό τέλμα το οποίο αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξή τους και ίσως μελλοντικά να αποτελέσει την ταφόπλακά τους.

Και πράγματι σε αυτή τη φάση συμπορεύονται με την πολιτική που εκθέσαμε. Όμως, τι θα κάνουν όταν ξεκινήσει η επόμενη φάση της φιλοαλβανικής τακτικής οπότε το κρατίδιό τους θα κοπεί στη μέση.
Γιατί θα πρέπει να γνωρίζουν τόσο αυτοί όσο και οι ΗΠΑ ότι μπορούν να αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες όμως φυλετικά είναι Σλάβοι και ως εκ τούτου κατατάσσονται ουσιαστικά στη χωρία των εχθρών των ΗΠΑ μαζί με τη Ρωσία τη Σερβία αλλά και την Βουλγαρία που και αυτή δεν πρέπει να έχει αυταπάτες. Έτσι γυρίζοντας σε 'μας τους Έλληνες θα πρέπει να δούμε ότι η κατάσταση όντως εξελίσσεται όπως εξελίσσεται είναι παραπάνω από τραγική.


Εδώ ο κ.Θεοδωράκης παραδίδει μαθήματα φυλετικής ιστορίας. Οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν υπάρχουν πια και η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της ελληνικής Μακεδονίας αποτελείται από πρόσφυγες που ουδεμία σχέση έχουν με τους αρχαίους Μακεδόνες. Ο κ.Θεοδωράκης εδώ ταυτίζεται απόλυτα με την κυρίαρχη εθνικιστική θεώρηση της ιστορίας.

Δεδομένου ότι οι Αμερικανοί δεν πείθονται πια από τις όσες υποκλίσεις και αν κάνουν απέναντί τους οι ποικιλόμορφες αμερικανόφιλες ηγεσίες και αυτό γιατί φοβούνται και μισούν το λαό μας για τον οποίο είναι βέβαιοι ότι στη μεγάλη του πλειοψηφία απορρίπτει τα φιλοπόλεμα σχέδιά τους και γι' αυτό θέλει να μας τιμωρήσει με κάθε τρόπο.

Δηλαδή, οι αμερικάνοι ενώ κάνουν ό,τι θέλουν στην Ελλάδα, είτε κυβερνά η ΝΔ είτε το ΠΑΣΟΚ, εν τούτοις φοβούνται τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού της Ελλάδος που κατά 85-90% στηρίζει αυτά τα δύο κόμματα. Αν το ... 10-15% είναι η συντριπτική πλειοψηφία, τότε ο κ.Θεοδωράκης μάλλον θα πρέπει να ξαναπάει στο σχολείο για να κάνει αριθμητική…


Εκτός και αν αποφασίσουμε όλοι μαζί να γονατίσουμε και να φιλήσουμε τα πόδια τους κάνοντας όρκους ότι από εδώ και στο εξής θα ήμαστε καλά παιδιά και πειθήνια όργανα στην όποια πολιτική τους, όμως αφού το παιχνίδι είναι έτσι και αλλιώς για εμάς χαμένο τότε ας πέσουμε με το κεφάλι ψηλά. Ας μην περιμένουμε βοήθεια από πουθενά ούτε έχουμε συμμάχους. Είμαστε εμείς και εμείς. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να είμαστε τουλάχιστον ωραίοι, περήφανοι και γιατί όχι χαρούμενοι αφού θα έχουμε πάρει τη μεγάλη απόφαση να γίνουμε όλοι μας μια γροθιά ενωμένοι μπροστά στην προδοσία και την ασχήμια που χτυπάει την πόρτα μας,

Ο κ.Θεοδωράκης ζει αλλού και πραγματικά λυπάμαι για το κατάντημα ενός τόσο μεγάλου μουσικού. Ο άνθρωπος ζει σε ένα παραλήρημα, ίσως να φταίει και το προχωρημένο της ηλικίας του, όμως η οργουελική κατάσταση που περιγράφει δεν υφίσταται στην πραγματικότητα. Δυστυχώς η ιδεολογική του τύφλωση, μια τύφλωση που απαρτίζεται από τον συγκερασμό δύο παντελώς αντιθέτων ιδεολογιών (κομμουνισμός και εθνικισμός) οδηγεί τον κ.Θεοδωράκη σε μια τόσο απλοϊκή θεώρηση της σημερινής πραγματικότητας.

...γιατί είναι προδοσία η αναγνώριση του Κοσόβου χωρίς την έγκριση της Διεθνούς Κοινότητας του ΟΗΕ δηλαδή μιας επαρχίας που από αιώνες αποτελεί τμήμα της Σερβίας, και τι θα νοιώθαμε εμείς αν μεθαύριο έπαιρναν με το έτσι θέλω την μισή Κύπρο, τη Θράκη ή την Ήπειρο.

Η αναγνώριση του Κοσόβου όντως είναι παράνομη και εναντίον του απαραβιάστου των συνόρων. Ακόμη κι αν είχε όμως την έγκριση του ΟΗΕ, τα ίδια νομίζω ότι θα έγραφε ο κ.Θεοδωράκης επικαλούμενος συνωμοσίες και άλλα τέτοια χαριτωμένα…

Όπως είναι ασχήμια να ανεχόμαστε να μας περιφρονούν και να μας υβρίζουν οχυρωμένοι κάτω από τα σκέλια των Αμερικανών οι Σκοπιανοί και εμείς να τους παρακαλάμε και να ζητάμε μεσολάβηση των Αμερικανών χάνοντας κάθε μέρα πιο πολύ την αξιοπρέπειά μας και την υπερηφάνειά μας.


Όταν είχαμε την ευκαιρία κ.Θεοδωράκη την αφήσαμε στους παπάδες και στα εθνικιστικά συλλαλητήρια… και τώρα ζητάμε την βοήθεια των αμερικανών. Βάλαμε ένα αυτογκόλ και τώρα ζητάμε να ακυρωθεί ως … οφ σάιντ…

Ας κλείσουμε τα σύνορα ας σταματήσουμε τις διπλωματικές και οικονομικές μας σχέσεις και ας τους αφήσουμε να αυτοαποκαλούνται όπως θέλουν κοροϊδεύοντας τους εαυτούς τους.

Και … ερχόμαστε στα βαθιά νερά του εθνικιστικού παραληρήματος του Θεοδωράκη: προτείνει το εμπάργκο, για το οποίο η χώρα μας έχει ήδη τιμωρηθεί στο παρελθόν και ως μέλος της Ε.Ε. δεν της επιτρέπεται (πολύ σωστά) να εφαρμόσει. Όσο κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους οι νεοέλληνες κ.Θεοδωράκη ότι είναι τόσο σπουδαίοι όσο οι αρχαίοι Αθηναίοι, τόσο τους κοροϊδεύουν και οι βόρειοι γείτονές μας που νομίζουν ότι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου…
Το δικαίωμα στην βλακεία δεν γνωρίζει σύνορα…

Οφείλουμε να περάσουμε και από αυτή τη νέα δοκιμασία με το κεφάλι ψηλά. Μπορεί να υποφέρουμε όμως το ζητούμενο για μας είναι να παραμείνουμε Έλληνες. Και θα παραμείνουμε Έλληνες. Ας μην ξεχνάμε από πόσες σκληρές δοκιμασίες περάσαμε ως τώρα όμως στο τέλος πάντα βγήκαμε νικητές. Το ίδιο θα συμβεί και στο μέλλον.

Και ως επίλογο, ο κ. Θεοδωράκης παραθέτει όση μιζέρια και κλάψα του απέμεινε. Το κλωτσοσκούφι των μεγάλων, η αιωνίως αδικημένη Ελλάς που όλοι την εποφθαλμιούν και άρες μάρες κουκουνάρες….

Αντί επιλόγου, παραθέτω από τα επίκαιρα του Νίκου Δήμου:

Επέτειος

Δεκαέξι χρόνια (ακριβώς) έχουν περάσει από τότε που πρότεινα δημόσια την ονομασία «Άνω Μακεδονία» για την ακατανόμαστη χώρα. Η πρότασή μου συνοδεύτηκε από ομόφωνη αποδοκιμασία: ονομάστηκα προδότης, ανθέλληνας, άπατρις, εθνικός μειοδότης.

Και να που τώρα, δεκάξι χρόνια μετά, όλοι συμφωνούν ότι θα ήταν η καλύτερη δυνατή λύση και οι διαπραγματευτές μας την θέτουν ως τον βέλτιστο στόχο.

Όχι, δεν επιχαίρω. Λυπάμαι.
http://www.ndimou.gr/newsarticle_gr.asp?news_id=252

doctor

Δεν υπάρχουν σχόλια: