Πέμπτη 7 Ιουνίου 2007
Αγαπάει ο Θεός τον Συνασπισμό;
Του Πάσχου Μανδραβέλη
Αγαπάει ο Θεός τον Συνασπισμό;
Η πολιτική είναι διάλογος.
Είναι σύγκρουση απόψεων, για να υπερισχύσει η προσφορότερη σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Στον δημοκρατικό διάλογο υπάρχει μόνο μια σύμβαση, κάτι που αξιωματικά γίνεται δεκτό.
Ουδείς έχει εκ των προτέρων δίκιο.
Όλοι καταθέτουν τις απόψεις τους για να κριθούν: για να υιοθετηθούν ή να απορριφθούν από την πλειοψηφία.
Μόνο στις δικτατορίες κάποια άποψη θεωρείται εκ των προτέρων ορθή.
Η θρησκεία δεν είναι διάλογος. Είναι εξ αποκαλύψεως αλήθεια. Δεν ισχύει η δημοκρατική αρχή, ότι «ουδείς αλάνθαστος μέχρι αποδείξεως του εναντίου».
Κανείς μουσουλμάνος, για παράδειγμα, μπορεί να αμφισβητήσει ότι «ένας είναι ο Θεός και ο προφήτης αυτού Μωάμεθ», όπως και όλοι οι Χριστιανοί οφείλουν να πιστεύουν «σε ένα Θεό, πατέρα παντοκράτορα, ποιητή ουρανή και γης».
Διάλογος σε ότι αφορά τα θρησκευτικά θέματα δεν χωρά.
Αυτά είναι σαν τα αξιώματα στην ευκλέιδιο γεωμετρία.
Ή πιστεύεις στις Γραφές και στην ερμηνεία που οι εκπρόσωποι του Θεού επί της γης δίνουν, ή θέτεις εαυτόν εκτός δόγματος.
Οι από του άμβωνος ομιλίες έχουν ένα σκοπό: να εξηγήσουν στους πιστούς τον λόγο του Θεού.
Βλέπετε οι Γραφές δεν απαντούν σε όλα και με την απαιτούμενη για τα σύγχρονα πράγματα λεπτομέρεια. Χρειάζεται η ερμηνεία τους.
Γι' αυτό υπάρχουν ιερείς, επίσκοποι κι αρχιεπίσκοποι. Να μεταφράσουν τις γενικές αρχές των γραφών στην σύγχρονη πραγματικότητα.
Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει μετά τις από του άμβωνος ομιλίες του αρχιεπισκόπου Αθηνών είναι απλό: αγαπάει ο Θεός τον Συνασπισμό;
Προφανώς όχι, αφού ο επί της γης εκπρόσωπός Του ζητά να τον καταψηφίσουν.
Και σ' αυτό δεν χωρά συζήτηση.
Οι από άμβωνος ομιλίες δεν είναι δημοκρατική διαδικασία.
Δεν μπαίνουν σε ψηφοφορία και δεν μπορούν να υπάρξουν αντιρρήσεις.
Η εκκλησία δεν είναι αμφιθέατρο για να κατέβει μια πρόταση και να υιοθετηθεί ή να απορριφθεί από την πλειοψηφία.
Ένας μιλά και οι πολλοί υπακούν.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι ο κ. Χριστόδουλος δικαιούται να ομιλεί.
Υποστηρίζουν το αυτονόητο.
Το δικαίωμα αυτό έχει κατακτηθεί για κάθε Έλληνα πολίτη.
Είτε αυτός είναι εργάτης, είτε πρωθυπουργός, είτε αρχιεπίσκοπος.
Βεβαίως το δικαίωμα κάποιου να ομιλεί δεν προϋποθέτει την υποχρέωση των άλλων να τον παίρνουν στα σοβαρά.
Εκτός αν απευθύνεται σε πιστούς.
Σ' αυτή την περίπτωση το εκκλησίασμα πρέπει να τον πάρει στα σοβαρά, διότι δεν μιλά κάποιος άνθρωπος, αλλά κάποιος που μεταφέρει τον λόγο του Θεού.
Και ο λόγος του Θεού θέλει τον κ. Στυλιανό Παττακό να έχει «ανυπόκριτο πατριωτικό φρόνημά» του και να είναι ότι «εκφραστής ξεχωριστών προσόντων και αρετών», ενώ ο Συνασπισμός δεν πρέπει να μπει στη Βουλή διότι καταπιέζει το 98% του ελληνικού λαού.
Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι ο αρχιεπίσκοπος εκφράζοντας πολιτικές απόψεις δεν μεταφέρει τον λόγο του Θεού, αλλά τις προσωπικές του απόψεις.
Θεμιτό κι αυτό, αλλά τότε ο αρχιεπίσκοπος όποτε ανεβαίνει στον άμβωνα πρέπει να συστήνεται:
«Γεια σας! Λέγομαι Χρήστος Παρασκευαϊδης και θέλω να σας πω δυό λογάκια για τον Συνασπισμό...»
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 3.6.2007
http://www.medium.gr/articles/118096031342030.shtml
Βλ. και σχετικό άρθρο του Ν.Τσαγκρή στο Έθνος της 3.6.2007:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5354&subid=2&pubid=112339
****
Ο κ. Χρήστος Παρασκευαϊδης χοντραίνει το παιχνίδι.
Αυτός και ο άλλος ο χουντικός στην Θεσσαλονίκη, ο Άνθιμος έχουν ξεφτυλίσει την Εκκλησία.
Αυτό που κάνει όμως ο κυρ Χρήστος νομίζω ότι είναι εις όφελος του Συνασπισμού, του κόμματος με την πιο χαμηλή συσπείρωση διότι είναι ένα κόμμα που δεν έχει φανατικούς οπαδούς όπως τα υπόλοιπα.
Με χωρίζουν πολλά με αυτό το κόμμα.
Να και ένα που είδα πρόσφατα:http://policritos.blogspot.com/2007/01/cia...d-factbook.html
Ο ύπουλος και ο ποταπός τρόπος όμως με τον οποίο κινείται ο κ.Χρήστος Παρασκευαϊδης ως έρπον σκουλήκι με υποχρεώνουν ως δημοκρατικά σκεπτόμενο πολίτη και όχι κατ'ανάγκην ως οπαδό ή φίλο του Συνασπισμού, να υπερασπιστώ αυτό το πολιτικό κόμμα διότι αυτή την αήθη και κουτοπόνηρη επίθεση από τον Χριστόδουλο την θεωρώ ως προσβολή της Δημοκρατίας, και υπερασπίζομαι τον ΣΥΝ όπως τον υπερασπίστηκαν παραπάνω δύο δημοσιογράφοι που δεν είναι και δεν ψηφίζουν Συνασπισμό.
Η προστασία της Δημοκρατίας είναι υποχρέωση και χρέος όλων μας.
Δεν θα μας πει η εκκλησία τι βιβλία θα διδάσκονται τα παιδιά μας, τι θα γράφει η ταυτότητά μας, τι έργα θα βλέπουμε, σε ποιες εκθέσεις τέχνης θα πηγαίνουμε, τι μουσική θα ακούμε, τι θα ψηφίζουμε ή αν θα πηδιόμαστε πριν να παντρευτούμε.
Ας δουν τα χάλια τους επιτέλους οι ανέραστοι...
Αντί επιλόγου ένα απολαυστικό βίντεο του Λάκη Λαζόπουλου:
doctor
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου