Τρίτη 4 Μαρτίου 2008

Τσάμηδες


Προπαγανδιστικός χάρτης των
Αλβανών εθνικιστών

Αφορμή του σημερινού ποστ υπήρξε η κατακραυγή της κοινής γνώμης, των ΜΜΕ, (αλλά και πολλών συμμετεχόντων) προς τους καθηγητές της Παντείου σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 21/2/2008 στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και όπου συνέβησαν ντροπιαστικά πράγματα προς τους καθηγητές Πανεπιστημίου από υπερπατριώτες.



Η επίσημη ελληνική εκδοχή των όσων συνέβησαν με τους Τσάμηδες είναι μεροληπτική, όπως επίσης είναι μεροληπτική και στην Αλβανία (υπέρ των Τσάμηδων φυσικά).
Μετά τους βαλκανικούς πολέμους, η περιοχή της Τσαμουριάς περιήλθε στην Ελλάδα. Στους Τσάμηδες (ή Τσιάμηδες) αναγνωρίστηκαν δικαιώματα έλληνα πολίτη. Γι’αυτό και αντέδρασαν στην προσπάθεια Ιταλίας και Αυστρίας που ήθελαν την υπαγωγή τους στο αρτισύστατο κράτος της Αλβανίας. Μια φράση από το Υπόμνημα που υπέβαλαν οι Τσάμηδες της Θεσπρωτίας στην Διεθνή Επιτροπή Ελέγχου στις 6/11/1913 είναι ενδεικτική:
«Θα συμπολεμήσουμε με τα αδέρφια μας τους Χριστιανούς, μέχρις εσχάτων, για ν’αποκρούσομε το ζυγό του αλβανικού κράτους και να διατηρήσουμε την ελευθεριά μας στην αγκαλιά της μητέρας μας Ελλάδας…».
Η Ελλάς παύει σιγά-σιγά να θεωρείται «μητέρα» από τη στιγμή που το ελληνικό κράτος απαλλοτρίωσε τα τσιφλίκια των ισχυρών τσιάμηδων και τα διένειμε στους ακτήμονες. Από τη δυσαρέσκεια αυτή επωφελήθηκαν οι Ιταλοί που με επιδέξια προπαγάνδα κατόρθωσαν να «πείσουν» τους Τσιάμηδες ότι δεν είναι Τούρκοι, όπως πίστευαν, αλλά Αλβανοί! Δηλαδή η αλβανοποίηση των Τσιάμηδων συντελείται εντός 10 περίπου ετών (1913-1925) [1].

Για την εκδίωξη των Τσάμηδων από την Θεσπρωτία στην Αλβανία υπάρχουν δύο εκδοχές:

1) Για τους Τσάμηδες (αλλά και για την Αλβανία), η μειονότητα καταστράφηκε μέσα σε ένα πλαίσιο που το συνθέτουν οι μεθοδικοί διωγμοί εκ μέρους των τότε ελληνικών κυβερνήσεων και κρατικών αρχών καθώς και οι τρομερές αγριότητες από Έλληνες εθνικιστές, σε βάρος των μελών της, στο τέλος της Κατοχής [2].
2) Για τους έλληνες, η καταστροφή της μειονότητας ήταν περίπου επιβεβλημένη, καθώς τα μέλη της, εκτός από αμετανόητοι και φανατικοί ανθέλληνες, ήταν, σε εκπληκτικό ποσοστό, απλώς εγκληματικές φυσιογνωμίες [3].

Η σημερινή επίσημη ελληνική-εθνοκεντρική θέση συνοψίζεται ως εξής: «Στη διάρκεια της ιταλικής επίθεσης και κατά τους χρόνους της ιταλικής κατοχής, ο ρόλος των Τσάμηδων ήταν εγκληματικός. Πολέμησαν στο πλευρό των Ιταλών, κατέλυσαν τις ελληνικές αρχές, οργάνωσαν μονάδες τρομοκρατικής δράσης εις βάρος του ελληνικού πληθυσμού, ευθύνονται για την εκτέλεση 49 επιφανών κατοίκων της Παραμυθιάς και για την εκτέλεση του νομάρχη Βασιλάκου και γι’αυτό αντιμετώπισαν την μήνιν των αντιστασιακών οργανώσεων της περιοχής. Στη διάρκεια της γερμανικής φυγής, οι Τσάμηδες υπό το βάρος της ενοχής και υπό το κράτος της απειλής, εγκατέλειψαν, περίπου 18.000, την Ελλάδα και μέσω Κονισπόλεως έφθασαν στην Αλβανία, όπου έγιναν στηρίγματα του Χοτζικού και των μεταγενέστερων καθεστώτων [4].

Μια προσεκτική όμως μελέτη των πολλών ντοκουμέντων της εποχής, αποδεικνύει ότι η παραπάνω θέση του Καργάκου είναι απλώς μια εθνοκεντρική θεώρηση των γεγονότων, πλήρως εναρμονισμένη με την «επίσημη» ελληνική θέση.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Για πολλούς αιώνες η συγκατοίκηση των Τσάμηδων με τους γύρω χριστιανικούς πληθυσμούς δεν αποτελούσε ιδιαίτερο πρόβλημα στο πλαίσιο της πολυθρησκευτικής και πολυεθνικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι προστριβές ανάμεσα σε χωριά και σε κοινότητες δεν έλειπαν, χωρίς όμως να πάρουν τον χαρακτήρα μείζονος και αδιεξόδου προβλήματος. Στη διάρκεια των πολέμων του 1912-1913 το γυαλί άρχισε να ραγίζει [5].
Στα 1923 και 1926, η παρουσία των Τσάμηδων και το ζήτημα της περαιτέρω τύχης τους, προκάλεσαν ατέρμονες συζητήσεις. Ως μουσουλμάνοι μπορούσαν να θεωρηθούν Τούρκοι, άρα ανταλλάξιμοι [6], και να μεταφερθούν στην Μικρά Ασία. Οι ίδιοι διαμαρτυρήθηκαν έντονα τότε και κατέφυγαν σε επιτροπές της Κοινωνίας των Εθνών και στη διεθνή διπλωματία για να αποφύγουν τον ξεριζωμό, ζητώντας ουσιαστικά να θεωρηθούν αλλόθρησκοι έλληνες[7].
Τελικά κέρδισαν την υπόθεση, μάλλον επειδή η τουρκική κυβέρνηση αρνήθηκε πεισματικά να τους δεχτεί [8].
Μεγάλο ρόλο έπαιξε και η Ιταλία του Μουσολίνι, της οποίας θαυμαστής ήταν τότε ο δικτάτορας Θεόδωρος Πάγκαλος που επί των ημερών του αποφασίστηκε η εξαίρεση της ανταλλαγής των Τσάμηδων [9].
Την ίδια περίοδο, στα 1923 και 1924, έφθασαν στην περιοχή μερικές χιλιάδες πρόσφυγες, «ανταλλάξιμοι» χριστιανοί της Μικράς Ασίας δηλαδή, σταλμένοι εκεί από τις ελληνικές κυβερνητικές υπηρεσίες, με σκοπό να εντείνουν την πίεση προς τους Τσάμηδες και να τους υποχρεώσουν να αναχωρήσουν. Οι πρόσφυγες, με στήριγμα τη νομοθεσία περί υποχρεωτικών απαλλοτριώσεων, εγκαταστάθηκαν στα χωράφια των Τσάμηδων, ειδικά στις πλούσιες ζώνες της Ηγουμενίτσας, και, προπαντός του Φαναριού. Το πλάνο, εκτός από τη μοιρασιά των καλλιεργημένων χωραφιών, περιελάμβανε και τη μοιρασιά των κατοικιών. Αυτή η στενή, καταναγκαστική συγκατοίκηση με τους πρόσφυγες υπήρξε ιδιαίτερα επώδυνη για τους Τσάμηδες.
Στο πλαίσιο των πιέσεων που ασκούσε η ελληνική διοίκηση στους ντόπιους κατοίκους-προσπαθώντας να εκμαιεύσει αποτέλεσμα, φέρνοντας προ τετελεσμένων τους αρμόδιους διπλωματικούς κύκλους- εκδόθηκαν εντολές για άμεση μετακίνηση των Τσάμηδων από την περιοχή, και μάλιστα με σημείο συγκέντρωσης την παραλία. Εκεί οι συγκεντρωμένοι Τσάμηδες αναγκάζονταν να περιμένουν, ενίοτε για πολλές εβδομάδες, τα υποτιθέμενα πλοία που θα τους μετέφεραν στην Τουρκία. Εξυπακούεται ότι οι περιουσίες αυτών των ανθρώπων, αφήνονταν, εκείνο το διάστημα, έρμαιο στις διαθέσεις των προσφύγων ή των χριστιανών γειτόνων [10].




Πεπεισμένοι για την επικείμενη αναχώρησή τους, αρκετοί Τσάμηδες έσπευδαν να πωλήσουν στους χριστιανούς γείτονές τους γη, σπίτια και περιουσιακά στοιχεία που έτσι κι αλλιώς κινδύνευαν να τα χάσουν από τις απαλλοτριώσεις και τους υποχρεωτικούς, περί της αποκαταστάσεως των προσφύγων, νόμους. Είχαν έτσι την ελπίδα ότι θα εξασφάλιζαν ένα μικρό κομπόδεμα, το οποίο θα τους βοηθούσε στα νέα μέρη όπου περίμεναν να μεταφερθούν. Όλοι αυτοί, στη συνέχεια, όταν διευθετήθηκε το ζήτημα της παραμονής τους, βρέθηκαν χωρίς περιουσία και αναγκάστηκαν, για λόγους βιοπορισμού να εκπατριστούν, όχι προς την Τουρκία πλέον αλλά προς την γειτονική Αλβανία. Εκεί συναντούσαν «φυγόδικους», όσους δηλαδή είχαν αντιταχθεί στα μέτρα και για τον λόγο αυτό κατέληξαν «καταζητούμενοι» των αρχών, είτε όσους, από τους Βαλκανικούς Πολέμους και δώθε, είχαν κατηγορηθεί για ανθελληνική δράση. Έτσι λοιπόν, από πολύ νωρίς, δημιουργήθηκε στη γειτονική Αλβανία μια κοινότητα εκπατρισμένων Τσάμηδων που έφερε βαριά την αίσθηση της ταπείνωσης και της αδικίας [11].
Ο ταραγμένος διεθνής ορίζοντας στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1930-1940 και η επιβολή της δικτατορίας των Γεωργίου και Μεταξά δεν βοήθησαν προς την άμβλυνση των αντιθέσεων στην Θεσπρωτία. Εκτός από την Αλβανία, η Ιταλία του Μουσολίνι ενέταξε το ζήτημα της Τσαμουριάς στο διπλωματικό της οπλοστάσιο, ενθαρρύνοντας φασιστικού τύπου αλυτρωτικές κινήσεις στους χώρους των Τσάμηδων του εξωτερικού, εκείνων δηλαδή που είχαν καταφύγει στην Αλβανία ή την Ιταλία. Ταυτόχρονα, οι πιέσεις που ασκούσε το καθεστώς της 4ης Αυγούστου στις μειονότητες της χώρας, ειδικά σε αυτούς που θεωρούνταν «στρατηγική απειλή», έδιναν επιχειρήματα στον αλυτρωτισμό και όξυναν τις τοπικές εντάσεις. Ο νόμος του 1937 [12] που προέβλεπε υποχρεωτική απαλλοτρίωση για τις υπολειπόμενες αλβανικές περιουσίες στο όνομα του αναδασμού της γης, θεωρήθηκε έτσι ευθέως εχθρική κίνηση, εκ μέρους του ελληνικού κράτους, από τους εντός και εκτός συνόρων Τσάμηδες.
Η αίσθηση αυτή έγινε ακόμη πιο έντονη καθώς συνοδεύτηκε από προκλητικές καθυστερήσεις στην καταβολή των προβλεπομένων από τον ίδιο νόμο αποζημιώσεων, καθυστερήσεις που προστέθηκαν στα οφειλόμενα από προγενέστερες απαλλοτριώσεις [13].
Η στηριγμένη σε απερίγραπτες γραφειοκρατικές κωλυσιεργίες καθυστέρηση του ελληνικού κράτους στην καταβολή αποζημιώσεων για τις απαλλοτριωμένες περιουσίες τους πριν ή μετά το 1937, θεωρήθηκε, ακόμα και από έλληνες διοικητικούς παράγοντες, άδικη μεταχείριση και εύλογη πηγή δυσαρέσκειας και ταραχών [14].

Οι επαφές πολλών από τους Τσάμηδες με τη φασιστική Ιταλία χρονολογούνταν από τις αρχές της δεκαετίας του 1930. Μερικές από τις σημαντικές οικογένειες της περιοχής, απογοητευμένες από τη μικρή και ανίσχυρη Αλβανία και την αδυναμία της να τους προσφέρει ουσιαστική προστασία, είχαν στραφεί στην Ιταλία. Η δραστηριότητα των διάσημων αργότερα, στην περίοδο της Κατοχής, αδερφών Μαζάρ και Νουρή Ντίνο, χρονολογούνταν από τη δεκαετία του 1930, οπότε και μετέφεραν στα χωριά της μειονότητας απόψεις εθνικιστικές και ταυτόχρονα φασιστικές [15].

Η ιταλική απειλή, η οποία εκφράστηκε με άμεσο και συγκεκριμένο τρόπο από τον Απρίλιο του 1939 και την κατάληψη της Αλβανίας από ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις, οδήγησε την κυβέρνηση στην λήψη μέτρων ασφαλείας στην περιοχή. Εκτός από την πύκνωση των δυνάμεων του Στρατού και της Χωροφυλακής στις παραμεθόριες ζώνες, οι επιλεκτικές επιστρατεύσεις εφέδρων από τις ίδιες ζώνες, έθιξαν άμεσα τους Τσάμηδες.
Στην αύξηση των πιέσεων εναντίον τους, προστέθηκε η απομάκρυνση των ανδρών από την περιοχή, μέσω της διαδικασίας της επιστράτευσης.
Αυτή η κατάσταση, σε συνδυασμό με την «καχύποπτη» συμπεριφορά των στρατιωτικών αρχών απέναντι στους στρατευθέντες Τσάμηδες, προκάλεσε ισχυρές αντιδράσεις στους δεύτερους, αντιδράσεις που εκφράστηκαν με κύμα λιποταξιών και με έντονη τάση προς την ανυποταξία, τη μη παρουσίαση δηλαδή στα στρατολογικά γραφεία και τις μονάδες επιστράτευσης.
Οι κινήσεις αυτές έθεταν τους Τσάμηδες στρατιώτες ή στρατεύσιμους εκτός νόμου, ενώ συγχρόνως ενίσχυαν το κλίμα εχθρότητας και καχυποψίας που επικρατούσε εναντίον τους. Οι φυγόδικοι, οι λιποτάκτες και οι ανυπότακτοι Τσάμηδες, καταδιωκόμενοι από τις ελληνικές υπηρεσίες, κρύβονταν ή περνούσαν τα σύνορα.
Στην άλλη πλευρά των συνόρων συναντούσαν τις στρατολογικές πρωτοβουλίες της ιταλικής φασιστικής διοίκησης, η οποία, με υποσχέσεις «αλυτρωτισμού», συγκροτούσε τάγματα εθελοντών, πλαισιωμένων σε μεγάλο βαθμό από ξεριζωμένους, πρόσφατα ή παλαιότερα, Τσάμηδες.
Με τη σειρά τους, οι κινήσεις αυτές ενέτειναν την επαγρύπνηση των ελληνικών αρχών και σκλήρυναν τα μέτρα που έπαιρναν.
Οι εκτοπίσεις Τσάμηδων προς τα νησιά πολλαπλασιάστηκαν, με κύριο προορισμό την μακρινή Κρήτη, ενώ άρχισαν οι διώξεις και οι έρευνες στα σπίτια, σε αναζήτηση όπλων ή πρακτόρων του εχθρού. Ο τελευταίος κύκλος της βίας είχε αρχίσει.


Χάρτης του νομού Θεσπρωτίας

Η άφιξη στην Τσαμουριά, λίγο μετά την έναρξη του ελληνο-ιταλικού πολέμου, των ιταλικών στρατευμάτων, συνοδευόμενων από μονάδες Αλβανών εθελοντών στις οποίες πλειοψηφούσαν οι Τσάμηδες, προκάλεσε νέες ανατροπές.
Πολλοί πρόσφυγες ή φυγάδες από την περιοχή επέστρεψαν στον τόπο τους, διψώντας σε πολλές περιπτώσεις για αντεκδίκηση, ή έστω διεκδικώντας τα όσα είχαν χάσει. Ο θρίαμβός τους υπήρξε βραχύβιος.
Στα μέσα Νοεμβρίου του 1940 οι Ιταλοί υποχώρησαν και μαζί τους οι Τσάμηδες εθελοντές και όσοι είχαν εκτεθεί ιδιαίτερα στην υποδοχή των τελευταίων. Η δε επιστροφή των ελληνικών αρχών στην περιοχή κάθε άλλο παρά ήπια ήταν. Στρατιώτες και χωροφύλακες θεώρησαν ότι βρίσκονται σε εχθρικό έδαφος, απέναντι σε ανθρώπους που τους μαχαίρωσαν πισώπλατα στην αρχή του πολέμου [16].
Οι ελληνικές στρατιωτικές αρχές προέβησαν σε «επίσημες» δίκες και εκτελέσεις ενός αριθμού κατοίκων, μεταξύ των οποίων και ο μουφτής της Παραμυθιάς, ο οποίος είχε ευλογήσει τα εθελοντικά στρατεύματα. Επιπλέον, μερικές εκατοντάδες άνδρες εκτοπίστηκαν στην Χίο, τη Μυτιλήνη και την Κρήτη[17].




Στην αρχή της Κατοχής, οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Θεσπρωτίας ήταν γύρω στις είκοσι χιλιάδες [18]. Ο αριθμός των ενόπλων Τσάμηδων που έδρασαν στην Κατοχή (στις πολιτοφυλακές τους, σε γερμανική υπηρεσία ή στον ΕΛΑΣ) μπορεί να υπολογιστεί ανάμεσα στις 2.500-3.000.
Οι πρώτοι μήνες της Κατοχής υπήρξαν σχετικοί ήρεμοι στην περιοχή, συγκριτικά με τα όσα συνέβησαν τα προηγούμενα χρόνια.
Φυσικά, σε αυτό το διάστημα δραστηριοποιήθηκαν οι αλυτρωτικοί και φασιστικοί μηχανισμοί τόσο στα Τίρανα όσο και στην περιοχή, οι κινήσεις τους όμως παρέμεναν στο στάδιο των σχεδίων και των προθέσεων. Οι εκτοπισθέντες Τσάμηδες επέστρεψαν, όπως και οι λιποτάκτες, ανυπότακτοι και φυγόδικοι από την Αλβανία.
Οι αρχές όμως παρέμειναν ελληνικές (η έδρα της Νομαρχίας διατηρήθηκε στην Ηγουμενίτσα ως το 1943 οπότε και μεταφέρθηκε στην Παραμυθιά) και η Χωροφυλακή μπόρεσε να ενισχυθεί και με ντόπιους χριστιανούς εθελοντές, «χωροφύλακες άνευ θητείας».

Στη διάρκεια του 1941 οι αντεκδικήσεις ανάμεσα στις δύο κοινότητες παρέμειναν σχετικά περιορισμένες και φορούσαν κυρίως κτηματικές διαφορές ή κακοποιήσεις γυναικών στις δύσκολες ημέρες του ελληνο-ιταλικού πολέμου. Προοδευτικά αυξήθηκαν τα κρούσματα ληστειών, συχνά με θρησκευτικό περίβλημα. Επίσης, μερικές παλιές βεντέτες ξαναήλθαν στο φως [19].

Από την αρχή του 1942 αυτή η φαινομενική «ηρεμία» [20] άρχισε προοδευτικά να δοκιμάζεται.
Το πρώτο συμβάν που μετέβαλε ριζικά το κλίμα και μετέτρεψε τις «βεντέτες» και τις «διαφορές» σε μετωπική σύγκρουση των δύο κοινοτήτων προήλθε παραδόξως από στελέχη της ελληνικής διοίκησης, της Χωροφυλακής. Στις 12/1/1942, στο κέντρο της Παραμυθιάς, ο ανθυπασπιστής της Χωροφυλακής Ηλίας Νίκου, Διοικητής του τοπικού σταθμού, μαζί με έναν σύντροφό του, δολοφόνησε δύο από τους πιο σημαντικούς παράγοντες των Τσάμηδων στην περιοχή, τον κτηματία Τεφήκ Κεμάλ και τον γιατρό Αχμέτ Κασήμ.
Οι Τσάμηδες βέβαια απέδωσαν την ευθύνη για τη δολοφονία σε σχέδιο των ελληνικών αρχών της Θεσπρωτίας και έναν μήνα αργότερα δολοφόνησαν, εις ένδειξη αντιποίνων, τον Νομάρχη Θεσπρωτίας Γεώργιο Βασιλάκο [21].

Η ρήξη στην κορυφή πολλαπλασίασε τις συγκρούσεις στη βάση. Καθώς το κύρος του ελληνικού κρατικού μηχανισμού ως παράγοντα ευταξίας και ισονομίας κατέρρευσε, τα πάντα μπορούσαν να συμβούν. Οι διεκδικούμενες περιουσίες έγιναν πλέον αντικείμενο αιματηρών αντιπαραθέσεων.
Η προοδευτική δημιουργία μεγάλου αριθμού φυγοδίκων, εξαιτίας των αμοιβαίων βιαιοτήτων, δημιούργησε ισχυρές συμμορίες στην ύπαιθρο, οι οποίες, με τη σειρά τους, μεθόδευσαν τις συγκρούσεις ανάμεσα στις δύο κοινότητες [22].

Τον Δεκέμβριο του 1942, ο Έλληνας Νομάρχης Θεσπρωτίας, Κ.Κοντογιάννης, σε έκθεσή του προς τη Γενική Διοίκηση Ηπείρου περιέγραφε τις προσπάθειές του για την ειρήνευση της περιοχής, καθώς οι διαρκείς συγκρούσεις και διαμάχες μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων την είχαν μεταβάλει σε κόλαση, ειδικά μετά την δολοφονία από τους χριστιανούς ενός επιφανούς μουσουλμάνου, του Γιασίν Σαντίκ.
Η έκθεση του Νομάρχη αντικατοπτρίζει το κλίμα της εποχής και αν την διαβάσει κανείς ( παραθέτω χαρακτηριστικά της αποσπάσματα στην υποσημείωση 23) θα δει ότι ο Νομάρχης θεωρεί αυτούς που σκότωσαν τον Σαντίκ ως δολοφόνους και δυναμιτιστές ενός καλού κλίματος που είχε αρχίσει να διαφαίνεται [23].
Από το καλοκαίρι του 1942, οι ιταλικές δυνάμεις είχαν αρχίσει να χρησιμοποιούν Τσάμηδες ένστολους ως βοηθητική Χωροφυλακή στην προσπάθειά τους να εντοπίσουν χριστιανούς φυγόδικους ή να καταδιώξουν χριστιανικές συμμορίες.
Η κίνηση αυτή έδωσε για πρώτη φορά στοιχεία «κρατικής οργάνωσης» στους μουσουλμάνους της Θεσπρωτίας, δικαιώματα δηλαδή στους ένοπλους μηχανισμούς καταστολής, έξω από τους οποίους τους κρατούσε, με πεισματική ευλάβεια, το ελληνικό κράτος.
Από την άλλη πλευρά, στους χριστιανούς, τη θέση του ολοένα και πιο αδύναμου ελληνικού κράτους πήρε σταδιακά η οργάνωση του ΕΔΕΣ, τροφοδοτούμενη από τους φυγόδικους και τα μέλη των συμμοριών που είχαν δημιουργηθεί την προηγούμενη έκρυθμη περίοδο. Εξυπακούεται ότι οι προθέσεις του ΕΔΕΣ στερούνταν οποιασδήποτε διάθεσης εξισορρόπησης και κατευνασμού καταστάσεων καθώς μάλιστα τις τροφοδοτούσε ακριβώς η ένταση, τα πάθη, ο φόβος και η διάθεση για εκδίκηση
Απέναντι στην νέα απειλή δεν υπήρχαν πολλά περιθώρια ελιγμών για τους Τσάμηδες, μετριοποθείς ή μη. Η ενίσχυση των ενόπλων σωμάτων τους μετά το καλοκαίρι του 1943 και η ένταξή τους στο γερμανικό πλέον πλέγμα ασφαλείας ήταν, στην τότε συγκυρία, περίπου μονόδρομος [24].
Παρόμοια φαινόμενα είχαμε πολλά στην Eυρώπη του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σχεδόν παντού. Στην Eλλάδα είχαμε επίσης το αυτονομιστικό κίνημα των βλαχοφώνων υπό τον Διαμάντη και Mατούση, όπου όμως οι «κεφαλές» των Bλάχων, με πρώτο τον Eυ. Aβέρωφ, αντιστάθηκαν σθεναρά και αποφασιστικά.
Στο Kόσοβο, οι αλβανόφωνοι με κοινωνική οργάνωση παρόμοια με των Tσάμηδων, υποδέχθηκαν επίσης τους Γερμανούς κατακτητές ως «απελευθερωτές» από τη σερβική καταδυνάστευση και συνεργάστηκαν ευρύτατα και στενότατα μαζί τους.
Tα ίδια πάνω κάτω φαινόμενα παρατηρήθηκαν στην Oυκρανία, στη Λευκορωσία, στους Kοζάκους του Nτον και σε πολλά άλλα μέρη, όπου η εθνική καταπίεση ήταν τόσο γενικευμένη ώστε οι καταπιεζόμενες εθνότητες να διεκδικούν το δικαίωμα να επιλέγουν τον καταπιεστή τους [25].
Το 1943 ήταν μια χρονιά γενικευμένης σύγκρουσης. Δύο γεγονότα σφράγισαν την περίοδο αυτή και αποτέλεσαν σημείο αναφοράς, και άλλοθι, για τα όσα επακολούθησαν το 1944: η καταστροφή του Φαναριού και η εκτέλεση των 49 προκρίτων της Παραμυθιάς.
Στις 27/7/1943, 800 Τσάμηδες υπό την αρχηγία τω αδερφών Ντίνο, σε συνεργασία με δυνάμεις Κατοχής, έκαναν επιδρομή στα χωριά του Φαναρίου.
Λεηλατήθηκαν και πυρπολήθηκαν 519 κατοικίες, σκοτώθηκαν 800 κάτοικοι (από αυτούς οι 231 ήταν γυναίκες που προηγουμένως βιάσθηκαν) και συνελήφθησαν 500 άτομα που στάλθηκαν όμηροι στα Ιωάννινα. Ολοσχερής ήταν και η απώλεια του κτηνοτροφικού πλούτου. Περίπου 24 χωριά ερημώθηκαν
Η εκτέλεση των 49 επιφανέστερων κατοίκων της Παραμυθιάς στις 29/9/43, έγινε ως αντίποινα των 5 Γερμανών που σκοτώθηκαν στη Σκάλα της Παραμυθιάς [26].
Ο Γερμανός φρούραρχος δημοσιοποιεί την εκτέλεση με το ακόλουθο ανακοινωθέν:

«Εξετελέσθησαν σήμερον την 7ην πρωινήν οι κάτωθι 49 Έλληνες πολίται, διότι δεν ετήρησαν τους όρους της προκηρύξεως του Γερμανού Στρατηγού και ενήργησαν σαμποτάζ, ένθα επήλθεν ο θάνατος 5 γενναίων Γερμανών στρατιωτών»,
Παραμυθιά,
29/9/1943
Εκ του Γερμανικού Φρουραρχείου [27].

Ακολούθησε μια περίοδος τακτικού σχεδόν πολέμου, διανθισμένου με διαδοχικά κύματα «οικογενειακών» αντεκδικήσεων.
Η πρόσκαιρη ειρήνευση της άνοιξης του 1944, που οφειλόταν μάλλον στην ανακωχή του ΕΔΕΣ με τους Γερμανούς, έληξε με δραματικό τρόπο τον Ιούνιο του 1944 όταν ο ΕΔΕΣ, ενισχυμένος, πέρασε σε γενική αντεπίθεση στην περιοχή.
Στις 26/6/1944 τμήματα της Χ Μεραρχίας του ΕΔΕΣ, εκμεταλλευόμενα την σύμπτυξη των γερμανικών στρατιωτικών μονάδων από την περιοχή, επιτέθηκαν στην Παραμυθιά και την κατέλαβαν έπειτα από σύντομη αντίσταση της τσάμικης πολιτοφυλακής.
Παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, μέσα σε λίγες ώρες, στις 27 Ιουνίου 1944, πρώτη ημέρα της απελευθέρωσης, η πόλη μεταβλήθηκε σε σφαγείο.
Όλες οι μαρτυρίες, από οποιαδήποτε πλευρά κι αν προέρχονται, συμφωνούν στην έκταση και στη βιαιότητα των θανατώσεων και κακοποιήσεων σε βάρος των μουσουλμάνων κατοίκων. Πολλές εκατοντάδες θανατώθηκαν με τους πιο μαρτυρικούς τρόπους μέσα και γύρω από την πόλη.
Η γενική κακοποίηση των γυναικών και η αρπαγή περιουσιών συμπλήρωσαν την εικόνα. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, ο ταγματάρχης Κρανιάς, Διοικητής του 16ου Συντάγματος του ΕΔΕΣ, αποφάσισε την εκτέλεση 34 Τσάμηδων που είχαν επιβιώσει της σφαγής. Η απόφαση εφαρμόστηκε αμέσως [28].
Δεν ήταν η τελευταία φάση του «ζητήματος της Τσαμουριάς».
Η φρίκη της Παραμυθιάς επαναλήφθηκε αυτή τη φορά στο Φιλιάτι και στα γύρω μουσουλμανικά χωριά.
Ορίστε πως περιγράφει η Ελ.Μαντά την κατάσταση:

«Ο αλβανικός πληθυσμός που είχε παραμείνει στην πόλη και δεν είχε περάσει μαζί με τους υπόλοιπους τα σύνορα, καταδιώχθηκε απηνώς, τα θύματα υπήρξαν δεκάδες, τα αλβανικά σπίτια λεηλατήθηκαν και παραδόθηκαν στις φλόγες, και τζαμιά καταστράφηκαν. Για πέντε περίπου ημέρες στην πόλη επικράτησε το χάος και η καταστροφή. Δεκάδες γυναίκες και παιδιά κλείστηκαν στο κτίριο του σχολείου και μόνο χάρη στην παρέμβαση αξιωματικών της Συμμαχικής Αποστολής και των Ελλήνων κατοίκων της πόλης, που δεν συμφωνούσαν με την τακτική των μονάδων του ΕΔΕΣ, διασώθηκαν και αφέθηκαν μετά από ημέρες ελεύθεροι να εγκαταλείψουν το ελληνικό έδαφος και να περάσουν στην Αλβανία» [29].

Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ αντιτάχθηκαν σε αυτή την επιχείρηση και έγιναν αψιμαχίες. Τόσο οι στρατιωτικές όσο και οι πολιτικές αρχές του ΕΛΑΣ ενημέρωσαν άμεσα τις προϊστάμενές τους αρχές, διαμαρτυρόμενες έντονα για την παρασπονδία του ΕΔΕΣ , καθώς και για την ανθρωποκτόνο –σε βάρος αμάχων- στρατιωτική δράση των δυνάμεων του ΕΔΕΣ. Παραδόξως όμως, η αντίδραση των προϊσταμένων αρχών του ΕΛΑΣ ήταν εξαιρετικά αρνητική, καθώς μάλιστα ζητούσε ευθύνες από τους τοπικούς Διοικητές του ΕΛΑΣ για τη μαχητική στάση τους [30].
Το ΚΚΕ (Γραφείο Περιοχής Ηπείρου) στηλιτεύει την στρατολόγηση -εκ μέρους του ΕΔΕΣ – Τσάμηδων δολοφόνων που ως δρούν ως μισθοφόροι:

«[…] ο «Αγωνιστής», όργανο του ΕΑΜ Γιαννίνων τους βγάζει τη μάσκα (σ.σ.εννοεί τον ΕΔΕΣ) και τους καλεί να εξηγήσουν πως αυτοί οι προστάτες των Χριστιανών της Τσαμουργιάς έχουν στους κόλπους τους τους αρχηγούς των Μπαλιστών, Χακή Ρουσέτ και τον εγκληματία Χακή Σιέχο και πως αυτοί αυτόκλητοι προστάτες των χριστιανών της Βορείου Ηπείρου φιλοξενούν στα Γιάννενα τον δήμιο της Ελληνικής μειονότητας της Αλβανίας, τον εμπρηστή του Καλογοραντζά και δολοφόνου πολλών Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, τον αλή Νεβίτσα» [31].
Παρά τις προσπάθειες των τοπικών οργανώσεων του ΕΑΜ (το 4ο Τάγμα του 15ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ αποτελείτο από χριστιανούς και μουσουλμάνους μαχητές) [32], η φυγή των Τσάμηδων προς την Αλβανία συνεχίστηκε ως τον Δεκέμβριο του 1944. Σε 22-25.000 εκτιμά η Ελ.Μαντά τα άτομα που πέρασαν κακήν κακώς τα σύνορα αυτή την εποχή [33].
Στις 20/1/1947, ο επικεφαλής του Σταθμού της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής στην Πάργα, σε αναφορά του προς τον Νομάρχη Πρεβέζης, προσδιόριζε:

«Λαμβάνω την τιμήν να αναφέρω ότι εν τη περιφερεία μου παρέμειναν και ευρίσκονται ήδη 113 Τσάμηδες, εξ’ ων: Επτά είναι άρρενες νομίμου ηλικίας (21ον έτος), εβδομήκοντα εννέα (79) είναι θήλεις πάσης ηλικίας και καταστάσεως και τριάντα τέσσερα παιδιά ηλικίας 20 και κάτω ετών […]»! [34].

Τελικά, και οι λίγοι που είχαν απομείνει έφυγαν, με το καλό ή το άγριο. Άφησαν πίσω τους έναν απροσδιόριστο αριθμό θυμάτων πάνω στον οποίο στηρίχθηκε η Αλβανική Βουλή για να ανακηρύξει, στις 30/6/1994, πενήντα χρόνια μετά τις σφαγές της Παραμυθιάς, την ημέρα επετείου, την 27η Ιουνίου, ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Τσάμηδων [35].

***

Μετά από κάθε ιστορική μου αναζήτηση, μέσα σε βιβλία, στο διαδίκτυο, ή όπου αλλού βρεθώ, νιώθω ότι όσοι μένουν μόνο σε αυτά που έμαθαν στο σχολείο, είτε αυτό είναι στην Ελλάδα και διδάσκει μόνο τα κακά που έκαναν (όντως) οι Τσάμηδες, είτε αυτό είναι στην Αλβανία και διδάσκει μόνο τα κακά που έκαναν (όντως) οι Έλληνες, τότε μέσα από τις μη αμφισβητούμενες βεβαιότητες που διδάχθηκαν, και σε συνδυασμό με την εθνική γραμμή των ΜΜΕ (την οποία δεν παραβαίνουν διότι τότε θα χάσουν από την πίτα της τηλεθέασης, ακροαματικότητας, αναγνωσιμότητας κ.λπ.), προβαίνουν σε εσφαλμένες κρίσεις, και νιώθουν ότι ανήκουν σε ένα έθνος «αγνό» και «αμόλυντο», και έχουν απέναντι πάντα κακούς.
Τι διδάσκεται σήμερα στα σχολεία; Στο βιβλίο της Β’ τάξης του Ενιαίου Λυκείου με τίτλο «Θέματα Ιστορίας», στο κεφάλαιο «Ελληνοαλβανικές σχέσεις», εντόπισα δύο μόνο αναφορές στους Τσάμηδες, πλήρως αρνητικές και αποστειρωμένες:

Α) «[…] οι Τσάμηδες, που ήταν αλβανοί μουσουλμάνοι και κατοικούσαν στη Θεσπρωτία, συναγωνίζονταν τον ιταλικό ή το γερμανικό στρατό σε εχθρικές ενέργειες εναντίον των Ελλήνων. Για το λόγο αυτό, όταν αποσύρονταν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, έκριναν σκόπιμο να εγκαταλείψουν και αυτοί τα χωριά τους- για να αποφύγουν τις νόμιμες συνέπειες- και να εγκατασταθούν στην Αλβανία» [36].

Όλες οι σφαγές εις βάρος των αμάχων Τσάμηδων, αναφέρονται από το σχολικό βιβλίο ως …συνέπειες κα μάλιστα «νόμιμες» !!! Τα «συγχαρητήριά» μου στους συγγραφείς του βιβλίου…

Πάμε και στο δεύτερο απόσπασμα:

Β) «[…] έκτοτε άρχισαν (σ.σ. οι Τσάμηδες) να επιδίδονται σε αλυτρωτική δραστηριότητα, ενθαρρυνόμενοι από τα υπό ιταλική κηδεμονία Τίρανα, και τη Ρώμη. […]
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι τσάμικοι πληθυσμοί της Θεσπρωτίας δημιούργησαν μονάδες που συνεργάστηκαν με τις ιταλικές ή και τις γερμανικές αρχές κατοχής. Έλληνες υπήκοοι αυτοί, στράφηκαν εμπράκτως εναντίον άλλων ελλήνων και διέπραξαν σωρεία εγκλημάτων και βιαιοπραγιών. Φοβούμενοι τις συνέπειες των πράξεών τους, το σύνολο σχεδόν των Τσάμηδων ακολούθησε τις δυνάμεις Κατοχής, κατά την υποχώρησή τους από την Ελλάδα στην Αλβανία […] [37].

Ενώ εμείς τους φερθήκαμε μια χαρά, ξαφνικά, αναίτια και ανεξήγητα, αυτοί πήγαν με τους Γερμανούς!
Και μετά βγάζουμε αφρούς όταν λένε οι τούρκοι ότι οι έλληνες περνάγαμε μια χαρά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και ότι μας είχαν στα όπα όπα και ξαφνικά εμείς επαναστατήσαμε δείχνοντας αγνωμοσύνη και εκμεταλλευόμενοι την καλοσύνη των τούρκων!
Μισές αλήθειες εμείς, μισές αλήθειες και οι Τσάμηδες. Και οι δύο γράφουμε μόνο αυτά που πάθαμε και τίποτα από όσα κάναμε. Το δε επιχείρημα ότι τους τιμωρήσαμε επειδή συνεργαστήκανε με τους Γερμανούς είναι γελοίο, διότι οι περισσότεροι έλληνες συνεργάτες των Γερμανών συνέθεσαν μετά την Κατοχή το μετεμφυλιακό κράτος και παρακράτος…
Ένα προπαγανδιστικό βίντεο με τις –εξίσου ανιστόρητες- θέσεις των Τσάμηδων μπορείτε να δείτε εδώ:





Η σύγκρουση των δύο κοινοτήτων προήλθε από το αμοιβαίο μίσος και την μισαλλοδοξία, ειδικά την θρησκευτική, που ενισχύθηκε με τον άκρατο φανατισμό του μεσοπολέμου και ειδικά των ετών λίγο πριν τον πόλεμο, φαινόμενο πανευρωπαϊκό που δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστη αυτή τη γωνιά.
Η σύγκρουση ήταν σφοδρή, με την υποκίνηση της επίσημης Αλβανίας που ήθελε –με όχημα την τσάμικη μειονότητα- να προσαρτήσει την Τσαμουριά , και της επίσημης Ελλάδας που θέλοντας να διορθώσει το «λάθος» του Θ.Πάγκαλου –που εξαίρεσε τους Τσάμηδες από την ανταλλαγή των πληθυσμών- υποκίνησε την «τελική λύση» ώστε να απαλλαγεί από μια «επικίνδυνη» μειονότητα.
Ο ρόλος της φασιστικής Ιταλίας επίσης διαλυτικός και υπέρ της μετωπικής σύγκρουσης.
Και όπως σε κάθε πόλεμο, έτσι και εδώ ίσχυσε το «ουαί τοις ηττημένοις».
Οι νικητές πήραν τα εδάφη των ηττημένων και οι τελευταίοι εκδιώχθηκαν στην μητέρα-πατρίδα.
Το να προσπαθούν σήμερα οι νικητές Έλληνες να ρίχνουν όλο το βάρος στους Τσάμηδες (λες και δεν ήθελαν να «απαλλαγούν» από αυτούς) ή να απαιτούν σήμερα τα εγγόνια των Τσάμηδων τις περιουσίες τους (τι να πούνε οι έλληνες της Πόλης, της Ίμβρου ή της Τενέδου, τι να πούνε οι έλληνες του Πόντου, τι να πούνε όμως και οι οθωμανοί κάτοικοι της ελληνικής επικράτειας που ξεριζώθηκαν κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών, τι να πούνε οι γερμανικές μειονότητες της Ε.Σ.Σ.Δ. για τα όσα υπέστησαν μετά την λήξη του Β’Παγκοσμίου Πολέμου κ.λπ.), αποτελεί κατ’εμέ μια πλήρως λάθος στάση και μία ακόμη απόδειξη ότι όταν κάποιος μαθαίνει μισές αλήθειες ή λάθος ιστορία, τότε όλη η σκέψη του είναι λάθος.
Η αδυναμία συνεννόησης μεταξύ της Ελλάδος και της ΠΓΔΜ είναι μία τρανταχτή απόδειξη.
Στην Τσαμουριά, έγινε μια μάχη με νύχια και με δόντια, με τσεκούρι και φωτιά, με φόνους, με βιασμούς, με καταστροφές και ωμότητες, έγινε μια παστρική και εκούσια μάχη, ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ δύο φανατισμένων κοινοτήτων.
Το να θεωρούμε τους μεν (όποιοι κι αν είναι αυτοί) ως άγιους και τους δε ως δαίμονες, μπορεί να ικανοποιεί τα πατριωτικά μας αισθήματα ή να μας επιφέρει μια εθνική ανάταση, όμως πόρρω απέχει από την ιστορική αλήθεια.
Κλείνω το σημερινό θέμα με μία υπέροχη φράση που υπάρχει στο οπισθόφυλλο του καταπληκτικού (και μακράν του πιο αντικειμενικού εν προκειμένω) βιβλίου του κ.Μαργαρίτη «Ανεπιθύμητοι Συμπατριώτες»:

«Αλίμονο στα έθνη και στις κοινωνίες που πιστεύουν ότι βρίσκονται πάνω και πέρα από την Ιστορία και ότι είναι εξ ορισμού αναμάρτητες».

doctor

_______________________________________________________________

[1] Σαράντος Καργάκος, «Αλβανοί-Αρβανίτες-Έλληνες», εκδ.Ι.Σιδέρη, σελ.303-304.
[2] Οι απόψεις των οργανώσεων των Τσάμηδων στην Αλβανία ή στην ευρύτερη διασπορά προβάλλονται σε αρκετές διευθύνσεις στο διαδίκτυο, βλ. λ.χ.

http://www.chameriaassociation.org/index.html
http://www.aacl.com/Albanian_%20issues_chameria.htm
[3] Η φιλολογία περί έμφυτης εγκληματικής φύσης των Τσάμηδων διαδόθηκε μετά την αιματηρή εκκαθάριση της μειονότητας, με προφανή σκοπό να αμβλύνει τις εντυπώσεις. Χαρακτηρίζεται δε από μέγα πάθος: «Αναγνωρίζωμεν […] την υπεροχήν της Φυλής μας, το ανεξίκακον που μας διακρίνει ανέκαθεν, την έμφυτον διάθεσιν που έχομεν να λησμονώμεν και να συγχωρώμεν τους εχθρούς μας, αλλά προ μιας τοιαύτης προκλητικότητας των Αλβανών και προ της αισχράς αυτής πολιτικής των, ήτις είναι χαρακτηριστικόν όλων των κουτοπόνηρων και κατώτερων λαών […] Ησχολήθημεν υπέρ το δέον με τα αλβανικά εν γένει καθάρματα. Το εκάμαμεν όμως διά να παρουσιάσωμεν την τεραστίαν διαφοράν, ψυχικώς και πνευματικώς που υπάρχει μεταξύ των Ελλήνων και των Αλβανών (Θ.Γ. Παπαμανώλης, «Κατακαϋμένη Ήπειρος», Ίκαρος, Αθήνα, 1945 σελ.149.
Το 1949, στα ατελείωτα εγκλήματα των Τσάμηδων προστέθηκε και η συνεργασία τους «με τις κομμουνιστοσυμμορίες» του «διαβόητου Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας», βλ. Χαρίτων Λάμπρου, «Οι Τσάμηδες και η Τσαμουριά: απόγονοι παλαιών εξωμοτών, χθεσινοί δοσίλογοι και εγκληματίαι πολέμου, σημερινά πρωτοπαλήκαρα του κομμουνιστοσυμμοριτισμού», Αθήνα, 1949, σελ.19.
[4] Σαράντος Καργάκος, ο.π.287-288.
O Στάθης Καλύβας, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Yale των ΗΠΑ, αναφέρει την λέξη «εθνοκάθαρση» για την εκδίωξη/απώθηση των Τσάμηδων στην Αλβανία: «Ένοπλοι Τσάμηδες συνόδευσαν τον ιταλικό στρατό κατά τη σύντομη προέλασή του στο ελληνικό έδαφος τον Νοέμβριο του 1940, ο τοπικός πληθυσμός υποδέχθηκε πανηγυρικά τους εισβολείς, ενώ σημειώθηκαν οι πρώτες λεηλασίες και επιθέσεις εναντίον χριστιανικών χωριών. H υποχώρηση των Ιταλών και η επιστροφή των ελλήνων κατοίκων έθεσε σε κίνηση μια δυναμική αντεκδικήσεων που κατέληξε στην εθνοκάθαρση των Τσάμηδων το 1944» (Πηγή: Εφημ. «Το ΒΗΜΑ», 04/12/2005 ,
http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14632&m=S04&aa=1 )

[5] Το μέτωπο της Ηπείρου δεν ήταν πρώτης προτεραιότητας για τους αντιμαχόμενους στρατούς. Οι επιχειρήσεις σε αυτό αποτελματώθηκαν για πολλούς μήνες, από τον Οκτώβριο του 1912 ως τους πρώτους μήνες του 1913, καθώς ο ελληνικός στρατός καθηλώθηκε στην αμυντική ζώνη των Ιωαννίνων. Μόνο τον Φεβρουάριο του 1913, με την άφιξη σημαντικών ελληνικών ενισχύσεων, έγινε δυνατή η ανάληψη μεγάλης κλίμακας επιθέσεων και η κατάληψη των Ιωαννίνων.

Στη διάρκεια αυτών των μηνών η στρατιωτική δράση εναποτέθηκε κυρίως σε μικρές επιδρομικές ομάδες «προσκόπων» (όπως ονομάζονταν στην ελληνική στρατιωτική διάλεκτο) ή «συμμοριών» (όπως τους έλεγε ο πολύς κόσμος).
Οι ομάδες αυτές συγκροτούνταν από ντόπιους ή από τους σχηματισμούς των εθελοντών και των ατάκτων, οι οποίοι πλαισίωναν, σε σημαντικό ποσοστό, και τους δύο στρατούς. Πολλές λοιπόν συμμορίες άλλες ελληνικές, άλλες αλβανικές, και πάντοτε ληστρικές, υποκατέστησαν τη δράση των τακτικών στρατών που παρέμειναν ακινητοποιημένοι στις παρυφές των Ιωαννίνων.
Οι Τσάμηδες υπέστησαν πρώτοι τις πιέσεις των εγχώριων ή εισαγόμενων (από την Κρήτη συνηθέστερα) ελληνικών συμμοριών και, ανταποδίδοντας τα ίσα, συγκρότησαν δικές τους ανάλογες ομάδες. Το αίμα και η αντεκδίκηση άρχισαν να βαθαίνουν τις διαφορές στη Θεσπρωτία. (Γιώργος Μαργαρίτης, Καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, «Ανεπιθύμητοι συμπατριώτες», εκδ.Βιβλιόραμα, σελ.138-139).

[6] Την 30ήν Ιανουαρίου 1923 υπεγράφη σύμβασις «Περί ανταλλαγής ελληνικών και τουρκικών πληθυσμών», η οποία κατά το άρθρο 19, έχει το κύρος και την ισχύ έναντι των συμβαλλομένων μερών - κρατών, ως να περιλαμβάνεται εις την συνθήκη Ειρήνης, υπογραφείσαν εν Λωζάνη την 24-7-1923.

Η ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών της Λωζάνης, ώριζεν ως γνώρισμα της τουρκικής ή ελληνικής εθνικής υπηκοότητος, την θρησκευτικήν πίστιν (βλ. Πράξεις υπογραφείσαι εν Λωζάνη τη 30 Ιανουαρίου και τη 24 Ιουλίου 1923, εν Αθήναις εκ του Τυπογραφείου (Εθνικού), υπουργείον Εξωτερικών και Κωνσταντοπούλου Δ., διεθνές δημόσιον δίκαιον, Θεσσαλονίκη 1961-1962, σελ. 106, ομοίως Κ. Σκαλτσά, Η Συνθήκη της Λωζάνης, Αθήναι 1973).

[7] Ακόμη κι όταν κάποιες οικογένειες Τσάμηδων, που είχαν τουρκική συνείδηση, ζήτησαν να μεταφερθούν στην Τουρκία, εμποδίστηκαν –με σύμφωνη γνώμη της Τουρκίας- για να μην τους μιμηθούν και οι μουσουλμάνοι της Γιουγκοσλαβίας ( Δημήτρης Μιχαλόπουλος, «Τσάμηδες», εκδ. Αρσενίδη, σελ. 95-96).
[8] Το πρόβλημα των Τσάμηδων προκλήθηκε από την ατυχή δήλωση του έλληνα αντιπροσώπου στη συνδιάσκεψη της Λωζάννης, Δημητρίου Κακλαμάνου, που παραδέχτηκε ότι οι Τσάμηδες, αν και ομόθρησκοι των Τούρκων, δεν είναι συμπατριώτες τους, και ως εκ τούτου δεν πρέπει να ανταλλαγούν (Δημήτρης Μιχαλόπουλος, ο.π., σελ.27).
Το θέμα της ανταλλαγής πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας φαίνεται πως τέθηκε από την αλβανική μόνο πλευρά σε ειδική συγκυρία (1925), απλώς ως διπλωματικό και διαπραγματευτικό επιχείρημα, και χωρίς ποτέ να υιοθετηθεί επίσημα ως επιδίωξη ή επιθυμία της (Ελευθερία Μαντά, «Οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Ηπείρου», ΙΜΧΑ, Θεσσαλονίκη, σελ.41).
[9] Στα χρόνια όμως της δικτατορίας του Θεοδώρου Πάγκαλου τα πράγματα άλλαξαν. Ο δικτάτορας δεν συμπεριέλαβε στον ανταλλάξιμο πληθυσμό τους Τσάμηδες, που με υπόδειξη των Ιταλών θεωρήθηκαν σαν αλβανικό φύλο. Ήδη η διαδικασία για την αλβανοποίηση των Τσάμηδων είχε προχωρήσει χάρη στους επιδέξιους πράκτορες της Ιταλίας και φυσικά χάρη στο άφθονο χρήμα. Ο Αχμέτ Ζώγου, βασιλιάς της Αλβανίας, έστειλε στην Αθήνα τον βουλευτή Αργυροκάστρου Βασίλειο Μπαμίχα, πρόσωπο διαβλητό λόγω της αναμείξεώς του σε οικονομικά σκάνδαλα, και συναντήθηκε με τον Πάγκαλο, τον Υπουργό Εξωτερικών Λουκά Κανακάρη-Ρούφο και άλλα πρόσωπα, και κατάφερε –ασφαλώς όχι μόνος- να πετύχει τη δήλωση Ρούφου, πως από την ανταλλαγή θα εξαιρεθούν οι Τσάμηδες και ότι η ελληνική κυβέρνηση ως έκφραση καλής θέλησης θα διαλύσει τους βορειοηπειρωτικούς συλλόγους (Σαράντος Καργάκος, ο.π. σελ.290-291).
[10] Ε.Μαντά, ο.π. σελ.47 και Δ.Μιχαλόπουλος, ο.π. σελ.45.
[11] Γ.Μαργαρίτης, ο.π. σελ.141-142.
[12] Α.Ν.735/1937, «Περί των Μουσουλμάνων των επικαλουμένων αλβανικήν καταγωγήν και περί αποδόσεως των παρ’αυτών διεκδικουμένων κτημάτων» (ΦΕΚ, φ.228/1937).
[13] Γ.Μαργαρίτης, ο.π.σελ.144-145.
[14] Έκθεση Οικονομικού Επιθεωρητή Ευαγγέλου Παλάσκα προς την Γενικήν Διοίκησιν Ηπείρου, 22 Ιουνίου 1942 (Συλλογή Γ. Μαργαρίτη, Φακ.Γενικής Διοίκησης Ηπείρου). Χαρακτηριστικό απόσπασμα της εν λόγω Έκθεσης παρατίθεται στο βιβλίο του Γ.Μαργαρίτη «Ανεπιθύμητοι συμπατριώτες» στις σελίδες 180-186.
[15] Βασίλης Κραψίτης, «Η ιστορική αλήθεια για τους μουσουλμάνους Τσάμηδες», σελ.50.
[16] Γ.Μαργαρίτης, ο.π. σελ.147-149.
[17] Οι μαρτυρίες σχετικά με την αιματηρή επιστροφή των ελληνικών στρατευμάτων στην περιοχή, στη διάρκεια του Νοεμβρίου του 1940, είναι πολλές και ποικίλλες. Γράφει σχετικά ο Γιάννης Σάρρας, «Ιστορικά-Λαογραφικά περιοχής Ηγουμενίτσας», σελ.631 κ.ε.:

«Τα έκτροπα σε βάρος των μουσουλμάνων συνεχίστηκαν από δημόσιους λειτουργούς και χριστιανούς κατοίκους, μόλις έφυγαν οι άντρες για εξορία. Με το πρόσχημα της δήθεν ανάκρισης […] καλούσαν στα γραφεία τους όμορφες χανούμισσες και τις βίαζαν. […]
Οι λεηλασίες σπιτιών, οι αρπαγές ζώων φανερές. Οι βιασμοί κοριτσιών και γυναικών πολλοί και επώνυμοι. Η βίαιη υποχρέωση σε έκδοση μουσουλμανίδων σε ορισμένα χωριά μεγάλη […].
Ο Γιάννης Σάρρας γράφει επίσης για την εκτέλεση των 8 μουσουλμάνων κατοίκων στη θέση Βίγλιζα στα υψώματα Λαδοχωρίου, που την επιβεβαιώνει –ως αυτόπτης μάρτυρας- ο Χρίστος Λόης, οπλίτης τότε στο 39ο Σύνταγμα Ευζώνων, και την καταγράφει στο βιβλίο του «Από τις σελίδες της μνήμης. Περιστατικά Πολέμου, 1940-1941», εκδ.Παπαδήμα, σελ.17.
[18] Η απογραφή του 1928 καταμέτρησε 19.000 περίπου μουσουλμάνους αλβανόφωνους στην περιοχή, ενώ η αντίστοιχη ημιτελής του 1940 (η πρώτη μετά τη δημιουργία του νομού Θεσπρωτίας, το 1936) τους προσδιόριζε σε 18.600 περίπου (Β.Κραψίτης, ο.π. σελ.169, και Ε.Μαντά, ο.π. σελ.17-18). Οι ιταλικοί υπολογισμοί του 1941, που καταμέτρησαν στη Θεσπρωτία 28.000 μουσουλμάνους Τσάμηδες, 26.000 χριστιανούς Τσάμηδες (και 20.000 έλληνες) ήταν σαφώς υπερβολικοί (ISR, T 821 Roll 354, fr 788. (IT4516) Comando Superiore FF.AA. Grecia, Ufficio Affari Civili, Relazione sull’opera svolta dal Comando Superiore FF.AA. Grecia nel campo Politico-economico durante il primo anno di occupazione (Maggio 1941-Magio 1942)-Ciamurioti.
[19] Ένα παράδειγμα αναβίωσης πανάρχαιων αντεκδικήσεων δίνεται στο βιβλίο του Ηλία Δρίζη «Ιστορία του χωριού Πλαισίου της επαρχίας Θυάμιδος/Φιλιατών», Αθήνα 1981, σελ.373:

«Το χωριό (Πλαίσιο Φιλιατών) θρήνησε και δύο θύματα […] το άλλο δε ένα μικρό παιδάκι, ο Γεώργιος Δημητρίου Χαϊδούσης, που δολοφονήθηκε από Τουρκαλβανούς στο λάκκο του Γκόρου […].
Το περιστατικό του φόνου του δεν ήταν τυχαίο, αλλά επιδίωξη των αγαρηνών. Ήθελαν με το θάνατό του να βγάλουν το άχτι τους, να πάρουν πίσω το αίμα του παιδιού του Μουχαρέμ Ρουσίτ, που το είχε σκοτώσει ο πατέρας του Μήτση Χαϊδούσης το 1909 στο Πουσί της Βάναρης.
Όμως ο μακαρίτης Δημήτριος Χαϊδούσης δεν άφησε ατιμώρητη την πράξη τους αυτή. Ένα χρόνο αργότερα και συγκεκριμένα προτού αρχίσουν τα ζερβικά (σ.σ. ο ΕΔΕΣ του Ζέρβα) τμήματα την επίθεση στο Φιλιάτι […] ο Μήτση Χαϊδούσης προηγούνταν μόνος του, χωρίς να ανήκει στο αντάρτικο, και στη μέση στο δρόμο Φιλιατού-Σπάταρης πήρε το αίμα του παιδιού του πίσω, σκοτώνοντας ένα τουρκόπουλο ως δεκαοχτώ χρονών […]».
[20] Η έννοια «φαινομενική ηρεμία» χρησιμοποιείται σχετικά και οπωσδήποτε συγκριτικά με το τι γινόταν σε άλλες περιοχές της χώρας κατά την διάρκεια της Κατοχής.
[21] Είναι χαρακτηριστική η «Έκθεση Διοικήσεως Χωροφυλακής Θεσπρωτίας προς την Ανωτέραν Διοίκησιν Χωροφυλακής Ηπείρου» 27/2/1942, Συλλογή Γ.Μαργαρίτη, Φακ.Γενικής Διοίκησης Ηπείρου, η οποία παρατίθεται αυτούσια στο ο.π. βιβλίο του Γ.Μαργαρίτη (σελ.174-177). Παραθέτω κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

Ελληνική Πολιτεία
Διοίκησις Χωροφυλακής Θεσπρωτίας
Γραφείον Δημοσίας Ασφαλείας
Αριθ.Πρωτ.16/22/1α

Εν Ηγουμενίτση τη 27η Φ/ρίου 1942

Προς
Ανωτέραν Διοίκησιν Χωροφυλακής Ηπείρου
Γραφείον Εμπιστευτικού
Εις Ιωάννινα

«Περί της εν Θεσπρωτία καταστάσεως και των ληπτέων μέτρων»

[…] η κατάστασις εν Θεσπρωτία από τις 14-1-42 καθ’ήν Χωροφύλαξ υπήρξε δράστης των φόνων των δύο σημαινόντων Μουσουλμάνων οξύνθη τα μέγιστα.[…]

Ο Ελληνικός πληθυσμός της περιφερείας μας ευρίσκεται υπό το Κράτος τρομοκρατίας δεδικαιολογημένης κατόπιν και της εσχάτως δολοφονίας εντός της Ηγουμενίτσης του Νομαρχούντος. Κατά τας πληροφορίας της υπηρεσίας μου απολύτως εξακριβωμένας οι διάφοροι κακοποιοί, οι εκτελεσταί καταρτισθέντων σχεδίων τόσον εν Θεσπρωτία όσον και εν Αλβανία θα συνεχίσωσιν το βδελυρόν έργον των δολοφονιών και εγκλημάτων εν γένει μέχρις επιτεύξεως ορισμένου επιδιωκομένου σκοπού, της προσαρτήσεως της Τσαμουρίας.
[…] Ο υποφαινόμενος ως και οι λοιποί διοικούντες Αξιωματικοί συνεργάται του, κατέβαλλον σοβαράς προσπαθείας μέχρι σήμερον προς επιβολήν της τάξεως και γεφύρωσιν του μεταξύ Ελλήνων και Μουσουλμάνων χάσματος και μίσους όπερ εδημιούργησαν τα πολεμικά γεγονότα.
Αι προσπάθειαι των Αξιωματικών-Διοικητών επέφερον σημαντικόν αποτέλεσμα ανατραπέν δυστυχώς εκ της εγκληματικής ενεργείας ενός παράφρονος Χωρ/κος, εδοκιμάσθησαν δε δεινώς οι διοικούντες Αξιωματικοί κατ’αρχάς λόγω της αντιδράσεως και αρνήσεως του Μουσουλμανικού στοιχείου ας αντιμετώπισαν, πάντως όμως κατώρθωσαν να επιφέρουσιν αποτέλεσμα όπερ ανέτρεψε δυστυχώς είς Χωρ/λαξ […]

Ο Προσ. Διοικητής της Διοικήσεως
(Υπογραφή)
Ιωάννης Χριστινίδης
Μοίραρχος

Κοινοποίησις Υ.Τ.Α.
Γενική Διοίκησις Ηπείρου
Ίνα ευαρεστηθή και λάβη γνώσιν και ενεργήση τα καθ’εαυτήν.

[22] Γ. Μαργαρίτης, ο.π., σελ.151-159.

[23] Παραθέτω παρακάτω χαρακτηριστικά αποσπάσματα της έκθεσης του Νομάρχη, η οποία παρατίθεται αυτούσια στο ο.π. βιβλίο του Γ.Μαργαρίτη (σελ.193-197):

Ελληνική Πολιτεία
Νομαρχία Θεσπρωτίας
Αριθ.Πρωτ.Ε.Π.17

Προς την Γενικήν Δ/σιν Ηπείρου
Ιωάννινα

Εν Ηγουμενίτση τη 14/12/1942

Λαμβάνω την τιμήν να θέσω υπ’ όψιν Υμών τα εξής: Λόγω της γνωστής εν Θεσπρωτία καταστάσεως, ήχθην εις την σκέψιν, ότι αύτη θα εβελτιούτο σοβαρώς εάν συνιστώντο υπό την προεδρία μου μικταί Επιτροπαί εκ Χριστιανών και Μωαμεθανών, συνεζητούντο οι διαφοραί, επεδιώκετο η συμβιβαστική και υπό προσωρινόν τύπον επίλυσις τούτων, καθωρίζοντο τα υπεύθυνα διά την εν Θεσπρωτία ανωμαλίαν πρόσωπα, εξετοπίζοντο ταύτα και διά μιας δικαίας και εν επιγνώσει της καταστάσεως, ην διαμόρφωσαν αι συνθήκαι του παρελθόντος, διοικήσεως επεδιώκετο η γεφύρωσις της μεταξύ των Χριστιανών και Μωαμεθανών διαστάσεως.
[…] Προτού όμως υποβάλλω έγγραφον αναφοράν, η Μεραρχία διά του υπ’αρ.18/7451 της 20ής Νοεμβρίου εγγράφου της προς την Γενικήν Δ/σιν ανεκοίνωσεν ότι δεν κρίνει σκόπιμον την σύστασιν μικτών Επιτροπών. Ει και όμως δεν υιοθετήθησαν κατά ταύτα αι προτάσεις διέγνων, ότι η κατάστασις εβελτιώθη και εκ του γεγονότος ότι εσταμάτησαν αι δολοφονίαι Χριστιανών και εκ του ότι οι Μωαμεθανοί ήρξαντο προσερχόμενοι εις εμέ προς επίλυσιν των μετά των Χριστιανών διαφορών των.
Δυστυχώς την 6ην τρέχοντος μηνός εδολοφονήθη εν τη περιφερεία Πάργης ο εκ των σοβαρωτέρων Μωαμεθανών παραγόντων Γιασίν Σαντίκ, αύτη δε η πράξις των αγνώστων εγκληματιών επέπρωτο να τορπιλλίση ολόκληρον το οικοδόμημα της επιδιωκομένης μεταξύ Χριστιανών και Μωαμεθανών συνδιαλλαγής.
[…] Την επομένην της αφίξεώς μου επεσκέφθην τον Ιταλόν Συν/ρχην και υπεστήριξα ότι δεν πρέπει να αφεθή έκθετον το έργον της συνδιαλλαγής, ασφαλείας και τάξεως, έργον εις το οποίον εξαίρετον συμβολήν είχε ο ρηθείς Συν/ρχης, να τορπιλλισθή διά της πράξεως ολίγων εγκληματιών, οι οποίοι εκ προσωπικών αφορμών προέβησαν εις την δολοφονίαν του Γιασίν Σαντίκ, ως αντιστρόφως ομοίας πολύ περισσοτέρας όμως εγκληματικάς πράξεις είχον εκτελέσει και Μωαμεθανοί.

Ο Νομάρχης
Κ.Κοντογιάννης
Κοινοποιείται
Α.Δ.Χ. Ιωάννινα


[24] Γ.Μαργαρίτης, ο.π. σελ.161-163
[25] «Tσάμηδες και άλλα «απόβλητα» της εθνικής πορείας...», του Αντώνη Καρκαγιάννη, Εφημ.Καθημερινή, 06.11.2005:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_27258_06/11/2005_162599
[26] Σ.Καργάκος, ο.π. σελ.305-306.

[27] Σ.Καργάκος, ο.π. σελ. 310.
[28 Β.Κραψίτης, ο.π. σελ.198, Γ.Μαργαρίτης, ο.π. σελ.165-166.
[29] Ελ.Μαντά, ο.π. σελ.195.
[30] Γενικό Στρατηγείο ΕΛΑΣ προς ΥΙη Ταξιαρχία, αρ.ΕΠΕ 9856, 13.10.1944: Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ), Φακ.417, Φ=24/1/15. ΚΚΕ, Γραφείο Περιοχής Ηπείρου προς το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ, 14.10.44: ΑΣΚΙ, Φακ.417, Φ=24/1/18.
[31] Φακ.417, Φ=24/1/31. ΚΚΕ, Γραφείο Περιοχής Ηπείρου, Έκθεση «Για τη δράση του νέου φασίστα κατακτητή ΕΔΕΣ» Προς το Πολιτικό Γραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ, 6.12.1944, υπογραφει ο Γραμματέας του Γραφείου, Μιχάλης Τσιάντης.
[32] Το τάγμα αυτό επειδή ήταν μικτό, ονομαζόταν και ως τάγμα «Τουρκαλβανών Παρτιζάνων» ακόμη και από το Π.Γ. του ΚΚΕ, έναντι ου οποίου, το Γραφείο Περιοχής Ηπείρου του ΚΚΕ διαμαρτύρεται: «Μας κάνει κατάπληξη πως το τάγμα του 15ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ που αποτελείται από Έλληνες υπηκόους που μέσα σε αυτούς είναι και της Τσάμικης μειονότητας, πάλι Έλληνες υπήκοοι, ονομάστηκε «Τουρκαλβανοί Παρτιζάνοι» […] (Φακ.417, Φ=24/1/31. ΚΚΕ, Γραφείο Περιοχής Ηπείρου, «Προς το Π.Γ.».
[33] Ελ.Μαντά, σελ.200.
[34] Γ.Μαργαρίτης, σελ.170.
[35] Γ. Μαργαρίτης, σελ. 170. Ο κ.Μαργαρίτης σχολιάζει –στην ίδια σελίδα- τον όρο «γενοκτονία»: «Δεν θα αντιδικήσουμε εδώ πάνω στο τι σημαίνει ο όρος «γενοκτονία». Μια πρόχειρη περιδιάβαση στις ιστοσελίδες διαφόρων, λογικών ή παράλογων, φορέων ή ατόμων –η ασυδοσία του Διαδικτύου επιτρέπει να κυκλοφορεί ανεξέλεγκτα το καθετί μέχρι της τελικής ακύρωσης κάθε αξιοπιστίας- δίνει το μέτρο της κατάχρησης του όρου, ειδικά στις βαλκανικές γειτονιές μας.
[36] «Θέματα Ιστορίας», Β’ Ενιαίου Λυκείου, Ο.Ε.Δ.Β., σελ.80. Την επιμέλεια της «σύνοψης» ανέλαβαν και ολοκλήρωσαν ο κ.Φανούριος Βώρος, Επίτιμος Σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (Π.Ι.) και ο κ.Γιάννης Γρυντάκης, Σχολικός Σύμβουλος φιλολόγων, αποσπασμένος στο Π.Ι.
[37] ο.π. σελ.95.


****

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Λόγω τεχνικού προβλήματος τα σχόλια δεν ήταν δυνατόν να μεταφερθούν από το προηγούμενο blog και έτσι τα έχω αντιγράψει στο παρόν blog και τα έχω συμπεριλάβει στο πρώτο σχόλιο. Αριθμός αρχικών σχολίων: 108.

11 σχόλια:

doctor είπε...

108 σχόλια:

gerasimos είπε...

Οι σελίδες στις παραπομπές μπορούν να γράφονται και ως εξής: αντί για 303-304, 303-4. Αντί για 195-197, 195-7. Προσωπικά το θεωρώ αυτό πιο πρακτικό και 'οικονομικό'. Κι όσες φορές το συνάντησα σε βιβλία μου άρεσε. Πλέον, εδώ και αρκετά χρόνια χρησιμοποιώ αυτόν τον τρόπο γραφής και ο ίδιος.

4 Μαρ 2008 10:49:00 πμ
Γκρινιάρης είπε...
Εξαιρετικό κείμενο...

4 Μαρ 2008 12:13:00 μμ
Kostas Sakkas είπε...
Doctor ευχαριστώ για την ενημέρωση σε ένα θέμα που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε. Πάω να παραγγείλω και το βιβλίο του Μαργαρίτη.

"Σκέψεις με αφορμή την εκδήλωση για τους τσάμηδες" του Δημήτρη Χριστόπουλου, λέκτορα και ομιλητή της εκδήλωσης
εδώ

"Στη χώρα μας, υπάρχει κόσμος που δεν φοβάται να μελετάει τα δύσκολα. Ο κόσμος αυτός έχει την πεποίθηση ότι η ενασχόληση με τα «εθνικώς ευαίσθητα» θέματα δεν είναι επιζήμια για το εθνικό συμφέρον. Αντιθέτως, πολλαπλώς επιζήμια για την όποια εκδοχή εθνικού συμφέροντος είναι η επιβεβλημένη αποσιώπηση και η αυτολογοκρισία που κυριαρχεί σήμερα. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ζούμε σε ένα κόσμο που πλέον συζητάει για τα μειονοτικά. Επιπλέον, ζούμε σε μια γειτονιά που τα κράτη αρέσκονται κυρίως να μιλάνε για τα μειονοτικά των άλλων κρατών, όπως κατεξοχήν κάνει και η Ελλάδα. Το να προσποιείται κανείς ότι αυτά τα θέματα είναι «ανύπαρκτα» είναι βούτυρο στο ψωμί των γειτονικών εθνικισμών και αλυτρωτισμών. Ποιος τροφοδοτεί τον αλβανικό εθνικισμό και υπονομεύει τη σταθερότητα; Έξι ερευνητές σε μια πανεπιστημιακή εκδήλωση ή οι Κακαουνάκης, Γεωργιάδης και τόσοι άλλοι που φωνάζουν στα τηλεοπτικά παράθυρα ότι «οι αλβανοί μας μισούν»;

Το να ερευνά κανείς τις πραγματικές διαστάσεις των ζητημάτων συμβάλλει στην απομυθοποίηση τους και στον εξορθολογισμό τους. Ευτυχώς για την ελληνική δημοκρατία, το περιεχόμενο των διαλέξεων στα ελληνικά πανεπιστήμια δεν αξιολογείται με βάση τη συμβατότητά του σύμφωνα με τις πολιτικές ορέξεις ή τη βουλιμία κάποιων δημοσιογράφων, ηθοποιών, βουλευτών και τηλεοπτικών αστέρων για τηλεθέαση σε βάρος της έγκυρης ενημέρωσης. Πριν από όχι πολλά χρόνια, στην Ελλάδα οποιαδήποτε αναφορά σε ζητήματα μειονοτήτων ήγειρε ζητήματα πολιτειακής νομιμοφροσύνης. Με πολύ προσπάθεια και κουράγιο απέναντι σε προσωπικές συκοφαντίες και οργανωμένες αντιδράσεις μιας εδραιωμένης αντίληψης που βλέπει παντού εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς, σιγά-σιγά τα πράγματα αλλάζουν."

4 Μαρ 2008 12:39:00 μμ
gerasimos είπε...
Όσον αφορά στους Αλβανούς, ανέκαθεν μου φαινόταν παράλογη η "παραδοσιακή" ελληνική απέχθεια προς αυτούς. Οι οποίοι, αν μη τι άλλο, έχουν προσφέρει και προσφέρουν ως εργαζόμενοι όσο λίγοι άλλοι λαοί σ 'αυτήν την χώρα (για την Ελλάδα βέβαια μιλάω) που όμως εξακολουθεί να τους θεωρεί απλά... Αλβανούς, αν και της κάνουν όλες τις βρομοδουλειές. Το να μιλήσω για αχαριστία θα ήταν πολύ λίγο νομίζω. Και απ' την άλλη έχουμε την εξίσου "παραδοσιακή" μας συμπάθεια για τους Σέρβους, που διεθνώς μπορεί να μην έχουν και την καλύτερη φήμη ως λαός πλην της Ελλάδας, όπου τους θεωρούμε "αδελφούς" μας. Όσες φορές διατύπωσα παρόμοιες απόψεις θεωρήθηκα 'φιλοαλβανός': ενδεικτικό αυτό νομίζω της επικράτησης αυτών των στερεοτυπικών αντιλήψεων ΚΑΙ στο διαδίκτυο.

4 Μαρ 2008 12:52:00 μμ
Stavros είπε...
Ας αναλογισθούμε ότι αν η πραγματικότητα ήταν αυτή της επίσημης Ελληνικής εκδοχής, οι ασχήμιες προχτές στο Πάντειο, θα ήταν περιττές.
Δεν θα υπήρχε φόβος για το χωράφι κανενός. Υπάρχουν εν ζωή ακόμη λίγοι άνθρωποι που έλαβαν μέρος προσωπικά στα γεγονότα αυτά. Υπάρχουν όχι τόσο λίγοι που τα έμαθαν όταν ήταν παιδιά, και πάρα πολλοί που κληρονόμησαν τους "καρπούς" της αυτής εθνοκάθαρσης από τον πατέρα και τον παππού τους.

4 Μαρ 2008 1:07:00 μμ
ALBA είπε...
Τελικά η Ιστορία είναι πολύ σκληρή και απρόβλεπτη. Ξυπνάει όταν δεν το περιμένεις. Πολύ καλές πληροφορίες και αντικειμενικές όσο θα μπορούσανε να είναι.
Gerasimo συμφωνώ στα περισσότερα που λες αυτό που δεν είναι ωραίο να λες (πάντα κατά την γνώμη μου) είναι «βρομοδουλειες» δεν υπάρχουν τέτοια όταν ο άνθρωπος δουλεύει με αξιοπρέπεια και ιδρώτα .
Γνωρίζω από κοντά κάποιους τσάμιδες και μάλιστα ένας από αυτούς τότε ήταν 5 χρονών και σώθηκε (έλεγε η μητέρα του ότι οι Έλληνες τον περάσανε για κορίτσι γιατί είχε μακρύ μαλλί)ενώ η αδερφή του πέθανε στην διαδρομή από το κρύο. Πέρασε τα σύνορα μόνο εκείνος η γιαγιά και η μητέρα του όλοι οι άλλοι από την οικογένεια σκοτωθήκανε. Ο γιος του σήμερα παλεύει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια.
Παντού υπάρχει εθνικισμός το θέμα είναι να βρούνε οι κοινωνιολόγοι από πού πηγάζει δεν πρέπει να υπάρχουν θέματα ταμπού αν θέλουμε να θεραπευτούμε.
Η Αλβανία είναι η τρίτη χώρα στον κόσμο (σε θέμα ποσοστά του πληθυσμού μιλάω) που ομιλιέται η ελληνική γλωσσά λόγω της μειονότητας και της μετανάστευσης πάνω από όλα και ώμος υπάρχει μια αρνητικότητα μεταξύ χωρών. Γιατί ?
Αν βλεπόμασταν μες τα μάτια θα φιλιόμασταν η θα φτυνόμασταν? Ρωτάει τον εαυτό του Rexhep Qosja Αλβανόκόσσοβαρο συγγραφεα

4 Μαρ 2008 1:54:00 μμ
gerasimos είπε...
alba τη λέξη 'βρομοδουλειές' τη χρησιμοποίησα μεταφορικά, για να τονίζω την αχαριστία μας, των Ελλήνων. Και όχι υποτιμητικά. Εννοούσα δηλαδή εργασίες τις οποίες οι Έλληνες θεωρούμε 'βρομοδουλειές' και τις αποφεύγουμε. Ελπίζω να έγινα σαφής.:-)

4 Μαρ 2008 2:00:00 μμ
ALBA είπε...
Ναι το κατάλαβα

4 Μαρ 2008 2:18:00 μμ
Meropi είπε...
Δόκτωρ μου,
τελικά λογιστής είσαι (όπως γράφεις στο προφίλ σου) ή ιστορικός;;
Μου άρεσε η ανάλυση σου και η προσπάθεια σου να πιάσεις το θέμα και από τις δύο πλευρές. Είναι αλήθεια ότι η πορεία της Ελλάδας προς το σύγχρονο κράτος ήταν επώδυνη. Αναρωτιέμαι αν δεν έφευγαν τότε οι Τσάμηδες και ήταν σήμερα εγκατεστημένοι στην Ήπειρο. Πώς θα ένιωθαν;; Αλβανοί ή Έλληνες;; Θα δημιουργούσαν πρόβλημα στην περιοχή ή όχι;; Πολύπλοκα τα θέματα αυτά και πραγματικά δεν ξέρω την απάντηση.

4 Μαρ 2008 2:47:00 μμ
doctor είπε...
gerasimos,

όντως αυτό με τις σελίδες και τις παραπομπές είναι πολύ καλό και σε ευχαριστώ για την υπόδειξη.
Όσο για την "αμοιβαία" απέχθεια ελλήνων και αλβανών εντάσσεται στον γενικότερο φανατισμό των Βαλκανίων και πολύ θα ήθελα να είμασταν με τους Αλβανούς όπως οι Δανοί με τους Σουηδούς.
Δεν θα ξεχάσω την απίστευτη μανία και τον απίστευτο φανατισμό όταν η Αλβανία υποδέχθηκε την Ελλάδα για τα προκριματικά του μουντιάλ, λίγους μήνες μετά την κατάκτηση του Euro από την χώρα μας.
Επίσης,η χαρά τους ήταν απερίγραπτη, άγγιζε τα όρια της ηδονής.
Όπως επίσης δεν θα ξεχάσω τις πράξεις βίας εκ μέρους των ακροδεξιών ελλήνων απέναντι στους αλβανούς της Ελλάδας που βγήκαν να πανηγυρίσουνε την νίκη τους.
Βέβαια δεν βγαίνεις στους δρόμους επειδή πήρες 3 βαθμούς αλλά για να πικάρεις τους άλλους, χωρίς να σημαίνει ότι αν βγεις στους δρόμους πρέπει να σε μαχαιρώσουν.
Εγώ προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους Αλβανούς, με τους βλάκες έχω που προσπαθούν να επιβάλλουν τις πολιτικές τους απόψεις με τη βία...

doctor

4 Μαρ 2008 3:29:00 μμ
abdal είπε...
Επειδή δεν έχω χρόνο να σχολιάσω, αν και θα το ήθελα, ας μείνω στην ουσία αυτού που ήθελα να πω:
Δημήτρη, συγχαρητήρια. Από τα καλύτερα ποστ της ελληνικής "μπλογκόσφαιρας". Χαιρετισμούς στην παρέα της Κλίνης των αφανών.

4 Μαρ 2008 3:37:00 μμ
mtryfo είπε...
γιατρέ μου,
η ημιμάθεια μήτηρ πάσης βλακείας...και δεν εξαιρώ και τον εαυτό μου απ αυτό.
Απλώς ήμουν τυχερή γιατί είχα έναν πατέρα γεννημένο στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, ο οποίος με την φοβερή του μνήμη, μου αντιπαρέθετε πολύ νηφάλια πάντα, (όταν ήμουν κοριτσάκι και με "έλεγχε" στα διαβάσματά μου)τα δικά του βιώματα, απέναντι συνήθως, στην επίσημη ιστορία που μας δίδασκαν στο σχολείο...
Αυτό με είχε βοηθήσει να αντιμετωπίζω με σκεπτικισμό και όχι φανατισμό την "άλλη άποψη"...

4 Μαρ 2008 3:55:00 μμ
doctor είπε...
γκρινιάρη, Γιάννη (abdal) ευχαριστώ.
Η φιλία των λαών έρχεται μόνο με την αλληλοκατανόηση και την έλλειψη μισαλλοδοξίας και ολοκληρωτικών εξισώσεων.

***


Kostas Sakkas, πολύ χρήσιμη η παραπομπή σου, ευχαριστώ πολύ.
Επίσης, αν θέλεις στείλε το link του θέματος διότι έστειλες μόνο τα σχόλια.

***

Σταύρο (Stavros) όσο θεωρούμε τα πάντα ως ... χωράφι μας είμαστε χαμένοι.
Τι κερδίζουν οι γείτονές μας με το να κραδαίνουν χάρτες της μεγάλης Μακεδονίας ή της μεγάλης Αλβανίας ή οι δικοί μας (εμφανώς και ευτυχώς πολύ λιγότεροι) με την μεγάλη Ελλάδα;
Αυτού του είδους τον εθνικισμό του μεσοπολέμου που μεσουρανεί στα Βαλκάνια δεν τον καταλαβαίνω.
Τόσο ρετρό πια;

***

Ο/Η ALBA είπε...

Παντού υπάρχει εθνικισμός το θέμα είναι να βρούνε οι κοινωνιολόγοι από πού πηγάζει δεν πρέπει να υπάρχουν θέματα ταμπού αν θέλουμε να θεραπευτούμε.

******

Ακριβώς, αρκεί να αφήσουν τους επιστήμονες να θεραπεύσουν τις πληγές.
Φοβούνται την αποδόμηση της ιστορίας μόνο οι ιδεολογικά τυφλοί και γι'αυτό αντιδρούν τόσο βίαια.
Όμως η εποχή τους τελειώνει και η Νέα Τάξη Πραγμάτων έρχεται (κάτι τέτοια δεν προσάπτουν οι εθνικιστές στους επιστήμονες;).

doctor

4 Μαρ 2008 4:05:00 μμ
doctor είπε...
meropi,ναι, λογιστής είμαι (τρομάρα μου) και η ιστορία είναι το χόμπι μου, το λιμάνι μου.
Αν σήμερα υπήρχαν οι Τσάμηδες και με βάση τα όσα συμβαίνουν, πιθανολογώ ότι θα υπήρχε σοβαρό πρόβλημα...

***

mtryfo, εσύ είσαι ο ορισμός της νηφαλιότητας.
Να θυμάσαι πάντα ότι ο επιθετικός άνθρωπος φοβάται κατά βάθος και είναι σαν το παιδάκι που φωνάζει στο σκοτάδι για να νικήσει τον φόβο του...

doctor

4 Μαρ 2008 4:07:00 μμ
Kostas Sakkas είπε...
Το link με το post εδώ Έχει σημασία η αλήθεια; Σκέψεις με αφορμή την εκδήλωση για τους τσάμηδες από το http://epi-topou.blogspot.com

4 Μαρ 2008 4:30:00 μμ
alone είπε...
Σωστα ολα αυτα, αλλα παραπερα τι;
Η προσπαθεια αντικειμενικης-ορθολογικης θεωρησης της Ιστοριας ειναι καλη
ειναι μια καλη ασκηση προς τη εθνικη αυτογνωσια αλλα δεν προσφερεται σαν οπλο στις σκληρες παρτιδες σκακιου στο διεθνη στοιβο. Εκει οι κανονες του παιχνιδιου απαιτουν να εισαι εσυ
παντα ο "καλος¨" και αλλοι οι "κακοι".

4 Μαρ 2008 6:36:00 μμ
doctor είπε...
Κώστα, ευχαριστώ.

Alone, όταν γίνω διπλωμάτης θα πάψω να διαβάζω ιστορία και θα έχω παραμάσχαλα τον "Ήγεμόνα" του Μακιαβέλι! lol

Καλησπέρα

doctor

4 Μαρ 2008 6:44:00 μμ
π2 είπε...
Το ενδιαφέρον είναι πως διάφοροι αυτόκλητοι εθναμύντορες θεωρούν δεδομένο ότι μία ερευνητική ημερίδα για τους Τσάμηδες είναι εξ ορισμού αντεθνική, ενισχύει τον αλυτρωτισμό των Αλβανών εθνικιστών (που υπάρχει), χρηματοδοτείται από τον Σόρος, κ.ο.κ. Αν έμπαιναν στον κόπο να διαβάσουν, για παράδειγμα, τη μελέτη του μέλους του ΚΕΜΟ Γιάννη Κτιστάκι για το νομικό ζήτημα των περιουσιών των Τσάμηδων (υπάρχει στην ιστοσελίδα του ΚΕΜΟ) θα διάβαζε ότι ο υποτιθέμενος πράκτορας του Σόρος και του αλβανικού αλυτρωτισμού συμπεραίνει, μεταξύ άλλων, πως:
- Οι απαλλοτριώσεις εκείνης της εποχής ήταν παράτυπες αλλά δεν προκύπτει κανένα νομικό ζήτημα σήμερα.
- Οι περιουσίες των Τσάμηδων που καταδικάστηκαν ως δωσίλογοι, καθώς και εκείνες που απαλλοτριώθηκαν στη δεκαετία του '50 ως εγκαταλελειμμένες δεν γεννούν κανένα νομικό ζήτημα σήμερα.
- Ζήτημα αποζημιώσεων ίσως τίθεται (κι αυτό υπό όρους) μόνο για τις περιουσίες Τσάμηδων που δεν εμπίπτουν στις προηγούμενες κατηγορίες, οι οποίες τέθηκαν σε μεσεγγύηση, η οποία τυπικά λήγει με την άρση της εμπόλεμης κατάστασης.

Πριν δαιμονοποιήσουμε κάποιους ως, λίγο πολύ, απεργαζόμενους διαμελισμό της χώρας, δεν βλάφτει να ακούμε και τι λένε. Με δεδομένο ότι σήμερα ουσιαστικά δεν έχουν απομείνει Τσάμηδες στην περιοχή, οπότε δεν τίθεται μειονοτικό ζήτημα, και ότι ζήτημα αποζημιώσεων, εάν τίθεται, τίθεται για λίγες μόνο περιπτώσεις, τι ρόλο εξυπηρετούν οι οργίλες κραυγές πέρα από την καλλιέργεια ενός κλίματος αόριστης απειλής από ανύπαρκτες πέμπτες φάλαγγες και, κυρίως, την άρνηση να δούμε κατάματα το παρελθόν μας, που εξ ορισμού δεν μπορεί να είναι πάντοτε αγγελικό;

4 Μαρ 2008 6:48:00 μμ
KitsosMitsos είπε...
Doc, αν και σε διάβασα σε δόσεις (το ομολογώ), οι πληροφορίες που δίνεις είναι καταπληκτικές. Το ξέσκισες το θέμα.
Για να μαθαίνουμε...

4 Μαρ 2008 7:22:00 μμ
alone είπε...
Γιατρε οταν ομως σαν πολιτης καλεισαι να κρινεις την εξωτερικη πολιτικη της
χωρας σου πρεπει να συμψηφιζεις και τετοιου ειδους παραμετρους

4 Μαρ 2008 7:27:00 μμ
cortlinux είπε...
Πολύ ενδιαφέρον post. Δεν θυμάμαι να είχα διδαχθεί ποτέ τίποτα για τους Τσάμηδες. Να πω την αλήθεια την είχα για κάτι παρόμοιο με τους Σαρακατσάνους και τους Βλάχους, μια ακόμη ομάδα δηλαδή. Τώρα τελευταία αρχίζω και τα ξεχωρίζω.

Πολύ ενδιαφέρον για μένα θα ήταν η περίπτωση των Ποντίων. Αν και Πόντιος στην καταγωγή μέχρι στιγμής δεν έχω ψάξει καθόλου το θέμα, μια και βλέπω να μην τα παραθέτουν αντικειμενικά τα στοιχεία. Δεν λέω ότι δεν έγιναν εγκλήματα κατά των Ποντίων εκεί αλλά και αυτή η απέραντη ας μου επιτραπεί... κλάψα με ενοχλεί.

4 Μαρ 2008 7:29:00 μμ
glam είπε...
Δημήτρη αν είναι να γράφεις τέτοιες αναρτήσεις, χαλάλι σου….……. ας καούν και τα μελίσσια μου:-))))

Στα Άγραφα , λόγω γειτονίας, έχουμε συχνές αναφορές στο τσάμικο στοιχείο , πολλά δημοτικά τραγούδια αναφέρονται σε αυτούς , κυρίως θετικά!!, ο τσάμικος χορός ( από τους πλέον περήφανους και όμορφους, όσοι έχουν δει “γνήσιο” τσάμικο , καταλαβαίνουν τι εννοώ, συγγενεύει κατά ένα μυστηριακό! τρόπο με τον άλλον ελληνικό χορό τον ζεϊμπέκικο!! ), παροιμίες, έθιμα,(π.χ. θα είμαι τσάμης στο γάμο σου..)και πολλά άλλα , δείχνουν ότι ακόμη και σήμερα ζει η ανάμνηση της καλής εποχής της συνύπαρξης.
Όλα αυτά αναφέρονται σε αρκετά παλιότερες εποχές , γιατί μετά υπάρχει κενό, ήρθε η «συσκότιση», πάντως στο λαϊκό υποσυνείδητο δεν έχουν καταγραφεί αρνητικές εικόνες σε σχέση με τους τσάμιδες, πράγμα αρκετά περίεργο , αν ήταν αλήθεια οι επίσημες θέσεις περί εγκληματιών κ.λ.π. ( ίσως γιατί γνώριζαν !!!)

Υ.Γ. Στην υποθετική ερώτηση : Αν υπήρχε σήμερα η μειονότητα, θα είχαμε πρόβλημα;
Νομίζω ότι η απάντηση βρίσκετε σε μια άλλη ερώτηση: Ποια πολιτική θα ακολουθούσε η Ελλάδα απέναντί τους τα τελευταία 50 χρόνια;

φιλικά

4 Μαρ 2008 9:04:00 μμ
xasodikis είπε...
Α ρε doctor, τι μας κάνεις, φεύγουμε από το γραφείο μαύρη νύχτα για να σε διαβάσουμε... :)

Το βιβλίο του Μαργαρίτη το είχα δει όταν κυκλοφόρησε, το κράτησα στα υπ' όψιν και δεν το έχω αγοράσει ακόμα. Τώρα θα σπεύσω, το ποστ σου ήταν ένα άριστο έναυσμα για εμβάθυνση στο ζήτημα.

Προσυπογράφω και το σχόλιο του π2.

Glam, είναι βέβαια υποθετικό το ερώτημα ποια πολιτική θα ακολουθούσε η Ελλάδα απέναντι στους Τσάμηδες τα τελευταία 50 χρόνια, αν είχαν παραμείνει, αλλά αν σκεφτούμε ποια πολιτική ακολούθησε απέναντι στους Πομάκους, τους σλαβόφωνους της Μακεδονίας και τους μουσουλμάνους της Θράκης, νομίζω έχουμε έναν μπούσουλα...

4 Μαρ 2008 10:37:00 μμ
giant13 είπε...
Και γιατί να μη πιστέψω τον Καργάκο, αλλά τον Μαργαρίτη.
Από το όλο άρθρο, μου βγαίνει πως οι Τσάμηδες υπέστησαν τα πάνδεινα καο μονο ιερομάρτυρες τους μενει να χρηστούν.

5 Μαρ 2008 12:05:00 πμ
sapere aude είπε...
cortlinux:
> Δεν λέω ότι δεν έγιναν εγκλήματα κατά των Ποντίων εκεί αλλά και αυτή η απέραντη ας μου επιτραπεί... κλάψα με ενοχλεί.

Κι εγώ τεμέτερον παιδάς, κι εγώ αλλεργικός στην κλάψα :-) Έχεις διαβάσει το άρθρο του Νακρατζά για την αποκαλούμενη γενοκτονία; Το URL είναι:
http://www.sitemaker.gr/antiethnikistik/page_GREEK_4.htm

giant13:
> Και γιατί να μη πιστέψω τον Καργάκο, αλλά τον Μαργαρίτη.

Δεν χρειάζεται να "πιστέψεις" κανένα. Εξέτασε προσεκτικά τα στοιχεία και βγάλε τα συμπεράσματά σου.

> Από το όλο άρθρο, μου βγαίνει πως οι Τσάμηδες υπέστησαν τα πάνδεινα καο μονο ιερομάρτυρες τους μενει να χρηστούν.

Διαβάσαμε το ίδιο κείμενο; Το κείμενο του doctor που διάβασα εγώ κάθε άλλο παρά αγιολογία των Τσάμηδων θα το χαρακτήριζα.

5 Μαρ 2008 2:49:00 πμ
Andros είπε...
Ευχαριστω για το μάθημα ιστορίας. Δεν ειχα ιδέα για τους Τσάμηδες. Εγω ηξερα μονο για το τσάμικο! (σχεση?)

Φυσικα οι λαοί λένε η γραφουν στην ιστορία τους μόνο οτι τους συμφέρει, αν και νομίζω οτι θα επρεπε σημερα να μπορούμε να δούμε την αλήθεια--αυτα που εγιναν με ντουκουμέντα.

Να και μία αλλη αποψη, απο την "Φοιτητικη Ενωση Βορειοηπειρωτικου Αγώνα" Μάλλον δεν θα εχουν διαβάσει αυτα που αναφέρεις Doc.

5 Μαρ 2008 4:01:00 πμ
doctor είπε...
Π2, πολύ εύστοχο σχόλιο, συμφωνώ σε όλα.

***

Δημήτρη (kitsosmitsos), να φανταστείς ότι το αρχικό κείμενο ήταν σχεδόν το διπλάσιο, όμως αποφάσισα πολλές μαρτυρίες της εποχής να τις συμπεριλάβω υπό την μορφή υποσημειώσεων.

***

alone, τι να συμψηφίσω δηλαδή;
Μήπως εννοείτε να προτιμήσω το εθνικό συμφέρον έναντι της ιστορικής αλήθειας;
Τι έχω να κερδίσω;

***
cortlinux, στην περίπτωση των Ποντίων έχεις απόλυτο δίκιο.
Και γω, ως πόντιος κατά το ήμισυ, έχω προσπαθήσει να βρω κάποιο βιβλίο επιστημονικό και αντικειμενικό αλλά εις μάτην.
Η κλάψα και η υποκειμενικότητα των συγγραφέων είναι εμφανής και αντιεπιστημονική.

***
glam, έξοχη η αναφορά σου στην λαογραφία και στο τσάμικο (ναι, andros, έχει σχέση και μάλιστα ...μεγάλη!).
Δυστυχώς η εθνικιστική ιστοριογραφία τα έχει διαγράψει όλα αυτά.
Οι ντόπιοι Ηπειρώτες προσπαθούσαν να σώσουν άμαχους Τσάμηδες από την μανία του ΕΔΕΣ και τους έκρυβαν στα σπίτια τους.
Πόσες ανθρώπινες ιστορίες διαγράφηκαν για να χτιστεί ένα ψεύτικο προφίλ, μία χίμαιρα, ένα τέρας που γενά το μίσος και την μισαλλοδοξία.

***

xasodikis, το βιβλίο του κ.Μαργαρίτη, ο οποίος (για όσους δεν ξέρουν) είναι Καθηγητής σύγχρονης Ιστορίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο ΑΘηνών είναι ό,τι επιστημονικότερο και αντικειμενικότερο διάβασα επί του θέματος και πραγματικά αξίζει να διαβάσουν όλοι αυτό το βιβλίο (το κύριο μέρος του οποίου αναφέρεται στην εξόντωση των εβραίων της Θεσσαλονίκης).

***

Γίγαντα φίλε μου τι έχεις πάθει;
Ειλικρινά εξεπλάγην όταν διάβασα το σχόλιό σου.
Μπορείς να μου πεις σε ποιο ακριβώς σημείο του ποστ αγιοποιώ τους Τσάμηδες;
Όσο για την σύγκριση Καργάκου και Μαργαρίτη, ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα: αγόρασε τα δύο βιβλία, διάβασέ τα προσεκτικά και μετά αποφάσισε.
Και να σκεφτείς ότι παρέθεσα μόνο τα ιστορικά στοιχεία (πλην μιας προσωπικής άποψης του συγγραφέα) που παραθέτει ο Καργάκος.
Αν μπορέσω αύριο θα παραθέσω τα προσωπικά του σχόλια για να δεις τι σημαίνει όξος και χολή και τι σημαίνει υποκειμενικότητα.
Ο Καργάκος δεν αναφέρει ΟΥΤΕ ΕΝΑ αρνητικό για τον ρόλο των ελλήνων.
ΟΥΤΕ ΕΝΑ...

***

sapere aude, welcome!

Το link του Νακρατζά που παραθέτετε το έχω διαβάσει πιο παλιά, απλώς δεν έχω επιβεβαιώσει τις πηγές του (πάντα το κάνω αυτό, ως σκεπτικιστής) οπότε δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη.

Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η έννοια "γενοκτονία των Ποντίων" γενήθηκε πολύ πρόσφατα και μάλιστα στο πλαίσιο μιας μόδας για γενοκτονίες παγκοσμίως με πρώτους διδάξαντες τους Αρμένιους.

doctor

5 Μαρ 2008 8:51:00 πμ
doctor είπε...
andros, διάβασα την ιστοσελίδα που παραθέτεις.

Εκεί διαβάζει κανείς (όπως και στην επίσημη ιστορία των ελλήνων αλλά και των αλβανών) μία αποσπασματική παράθεση των όσων υπέστη η εθνική κοινότητα και όχι φυσικά των όσων έκανε.

Γράφουν δηλαδή ότι δολοφονήθηκε ο νομάρχης Θεσπρωτίας, όμως δεν γράφουν τι προηγήθηκε αυτής της δολοφονίας.
Αν διαβάσετε την έκθεση της Διοίκησης Χωροφυλακής Θεσπρωτίας, την οποία παραθέτω με κόκκινα γράμματα στις υποσημειώσεις θα καταλάβετε.

Με μισές αλήθειες και με αποστειρωμένη ιστορία πλάθονται πειθήνια στρατιωτάκια, πλάθονται φλογεροί πατριώτες, δεν πλάθονται όμως σκεπτόμενοι άνθρωποι.

Είναι αυτό που γράφει ο Μπέρτολτ Μπρεχτ:

Στρατηγέ, το τανκ σου είναι δυνατό μηχάνημα
θερίζει δάση ολόκληρα, κι εκατοντάδες άντρες αφανίζει
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:
Χρειάζεται οδηγό.

Στρατηγέ, το βομβαρδιστικό σου είναι πολυδύναμο.
Πετάει πιο γρήγορα απ΄ τον άνεμο, κι απ΄ τον ελέφαντα σηκώνει
βάρος πιο πολύ.
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:
Χρειάζεται πιλότο.

Στρατηγέ, ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ.
Ξέρει να πετάει, ξέρει και να σκοτώνει.
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:
Ξέρει να σκέφτεται.

(Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου, Μπρεχτ)

doctor

5 Μαρ 2008 9:01:00 πμ
ένας στρατολάτης είπε...
Πολύ ενδιαφέρον και χρήσιμο κείμενο.

5 Μαρ 2008 11:09:00 πμ
ένας στρατολάτης είπε...
Αυτή η ανάρτηση αφαιρέθηκε από το συγγραφέα.
5 Μαρ 2008 11:09:00 πμ
xasodikis είπε...
Γιατρέ μου, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης θες να πεις :)

Καλημέρα!

5 Μαρ 2008 11:13:00 πμ
doctor είπε...
στρατολάτη, ευχαριστώ.

**

Xasodikis, έχεις δίκιο μπερδεύτηκα, έκανα το ΑΠΘ...ΑΠΑ!

doc

5 Μαρ 2008 12:57:00 μμ
Somsietha-VetemShqip-AlbanianBrother είπε...
Ευχαριστω για το μάθημα ιστορίας. Δεν ειχα ιδέα για τους Τσάμηδες. Εγω ηξερα μονο για το τσάμικο! (σχεση?)

Φυσικα οι λαοί λένε η γραφουν στην ιστορία τους μόνο οτι τους συμφέρει, αν και νομίζω οτι θα επρεπε σημερα να μπορούμε να δούμε την αλήθεια--αυτα που εγιναν με ντουκουμέντα.

Να και μία αλλη αποψη, απο την "Φοιτητικη Ενωση Βορειοηπειρωτικου Αγώνα" Μάλλον δεν θα εχουν διαβάσει αυτα που αναφέρεις Doc.

Auto ta lei ola, ine o tipikos elin politis pu kseri osa i ali thelou na kseri(me tous alous e mean eliniki orthodhoksi eklisia)

AlbanianBrother:

http://servietes.blogspot.com/

5 Μαρ 2008 3:27:00 μμ
pølsemannen είπε...
Άκρως εμπεριστατωμένη ανάρτηση, όπως όλες άλλωστε, χρειάζονται χρόνο και καφέ για να διαβαστούν σωστά. (Ξεπέτες δεν γίνονται).

Γενικά άσπρο και μαύρο σε αυτό τον κόσμο δεν υπάρχει, αλλά αυτή η θεώρηση ζωής, ιστορίας, κλπ. είναι πάντα βολικότερη, κουράζει λιγότερο το μυαλό και είσαι πάντα με τους "άσπιλους και αμόλυντους¨.

Α ναι, επίσης "άσπιλοι και αμόλυντοι" λαοί και άνθρωποι δεν υπάρχουν. Όλοι αποτελούν συνισταμένη και κράμα πράξεων θετικών και αρνητικών.

ΥΓ.

Επίσης ο Μ. Αλέξανδρος δεν πήγε να κάνει πολιτιστικές εκδηλώσεις στην Περσική αυτοκρατορία.

Η μετέπειτα επίδραση του Ελληνικού πολιτισμού στις κατακτημένες περιοχές, είναι απλά αποτέλεσμα της επίδρασης που έχει κάθε κατακτητής σε αυτές.

(Άσχετο υστερόγραφο μεν, αλλά είδα τον Πανίκα με την μάσκα του Ζορό και δεν άντεξα).

5 Μαρ 2008 4:32:00 μμ
VKP είπε...
πριν αρχίσει καθένας να μελετάει αντικειμενικά την μειονοτική και εθνολογική ιστορία, ας την μελετήσει πρώτα υποκειμενικά, ας μάθει τις δικές του ρίζες αν μπορεί. Λίγοι είναι εκείνοι που κατάγονται απο αρχαιοτάτων και βυζαντινών χρόνων αποκλειστικά απο αυτούς που αποκαλούμε "έλληνες", κατοίκους του ευρύτερου ελλαδικού γεωγραφικού. Οι περισσότεροι είναι προσμίξεις με άλλες φυλές και λαούς, αλβανούς, μακεδόνες, αρμένιους και γεωργιανούς, βλάχους βέβαια και τσάμηδες και βούλγαρους και σλάβους και τούρκους και τσιγγάνους, μογγόλους που εγκαταστάθηκαν στην Ανατολία, Ιταλοάγγλους ευγενείς της Ανατολικής Ελλάδος, και πάει λέγοντας, αρβανίτες βέβαια πριν απο όλους, Πόντιοι και έλληνες της Οδησσού και των γύρω περιοχών. Αν όχι οι περισσότεροι , τότε πολλοί. Τόση πλούσια πολυεθνική, πολυγλωσσική και πολυπολιτισμική κληρονομιά την μετατρέπουμε σε σύγχρονη ελληνική ιστορία άκριτα και σκόπιμα για να ικανοποιήσουμε το αυτοκρατορικό μας απωθημένο απο αρχαιοτάτων αλλά κυρίως απο βυζαντινών χρόνων. Φτού μας! Ή μάλλον φτού σας γιατί εγώ είμαι αρβανίτης απο μεριά μαμας και μογγολοιταλός απο πλευρά μπαμπά.

5 Μαρ 2008 7:33:00 μμ
doctor είπε...
Somsietha-VetemShqip-AlbanianBrother, σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.

Οι βορειοηπειρώτες, και ειδικά αυτοί που υπέστησαν τις διώξεις από το καθεστώς της Αλβανίας είναι λίγο δύσκολο να είναι αντικειμενικοί και δεν τους κατηγορώ γι'αυτό.
Δεν θα μπορούσα π.χ. από έναν παλαιστίνιο που έχει νεκρούς στην οικογένειά του από τις ισραηλινές επιδρομές να του μιλήσω για ... αντικειμενικότητα, διότι τα προσωπικά βιώματα, και μάλιστα τα ισχυρά υπέρκεινται των πάντων...

doctor

5 Μαρ 2008 7:44:00 μμ
doctor είπε...
Καλέ μου λουκανικοπώλα, έχεις δίκιο, όσο για τον Ψωμιάδη τι να πει κανείς...

***

vkp, ως μισός Αρβανίτης και μισός Πόντιος δεν έχω παρά να συμφωνήσω με το πολύ ωραίο σχόλιό σας.

doctor

5 Μαρ 2008 7:46:00 μμ
giant13 είπε...
Ο φίλος Δόκτορας είπε,

"Γίγαντα φίλε μου τι έχεις πάθει;
Ειλικρινά εξεπλάγην όταν διάβασα το σχόλιό σου.
Μπορείς να μου πεις σε ποιο ακριβώς σημείο του ποστ αγιοποιώ τους Τσάμηδες;"
-------------------------

Παραθέτω μερικά αποσπάσματα απ το ποστ γιά τα οποία ισχυρίστηκα τα πιο πάνω.
Φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως αντιδικώ με τον φίλο μου οικοδεσπότη, ούτε και με κάποιον άλλο σχολιαστή.
Τέλος θα θελα να αναφέρω πως δεν κατέχω και το αλάθητο.
Εξ άλλου δεν μπορώ επ ουδενί να κατέχω τις ιστορικές γνώσεις του οικοδεσπότη, για τον οποίο βρίκει απόλυτη εφαρμογή το " Ο καλός ερασιτέχνης, αξίζει όσο 100 επαγγελματίες."

Οι πρόσφυγες, με στήριγμα τη νομοθεσία περί υποχρεωτικών απαλλοτριώσεων, εγκαταστάθηκαν στα χωράφια των Τσάμηδων, ειδικά στις πλούσιες ζώνες της Ηγουμενίτσας, και, προπαντός του Φαναριού

Αρα ο γενικός αναδασμός έπρεπε να αφήσει ανέγγιχτους τους Τσάμηδες;

Αυτή η κατάσταση, σε συνδυασμό με την «καχύποπτη» συμπεριφορά των στρατιωτικών αρχών απέναντι στους στρατευθέντες Τσάμηδες, προκάλεσε ισχυρές αντιδράσεις στους δεύτερους, αντιδράσεις που εκφράστηκαν με κύμα λιποταξιών και με έντονη τάση προς την ανυποταξία, τη μη παρουσίαση δηλαδή στα στρατολογικά γραφεία και τις μονάδες επιστράτευσης

Καχύποπτες οι Ελλ. Αρχές, αγγελούδια που αναγκάστηκαν να εξοστρακιστούν οι Τσάμηδες;

Η δε επιστροφή των ελληνικών αρχών στην περιοχή κάθε άλλο παρά ήπια ήταν. Στρατιώτες και χωροφύλακες θεώρησαν ότι βρίσκονται σε εχθρικό έδαφος, απέναντι σε ανθρώπους που τους μαχαίρωσαν πισώπλατα στην αρχή του πολέμου [16].

Κακώς ένοισαν έτσι;

Η έκθεση του Νομάρχη αντικατοπτρίζει το κλίμα της εποχής και αν την διαβάσει κανείς ( παραθέτω χαρακτηριστικά της αποσπάσματα στην υποσημείωση 23) θα δει ότι ο Νομάρχης θεωρεί αυτούς που σκότωσαν τον Σαντίκ ως δολοφόνους και δυναμιτιστές ενός καλού κλίματος που είχε αρχίσει να διαφαίνεται [23].

Μήπως γνωρίζουμε τις πραγματικές σκέψεις και συγκυριακά συμφέροντα του κατοχικού νομάρχη;

Απέναντι στην νέα απειλή δεν υπήρχαν πολλά περιθώρια ελιγμών για τους Τσάμηδες, μετριοποθείς ή μη. Η ενίσχυση των ενόπλων σωμάτων τους μετά το καλοκαίρι του 1943 και η ένταξή τους στο γερμανικό πλέον πλέγμα ασφαλείας ήταν, στην τότε συγκυρία, περίπου μονόδρομος [24].

Και πάλι αναγκάστηκαν να ταχθούν στο πλευρό του εχθρικού στρατού, μήπως και ανιδιοτελώς;

5 Μαρ 2008 9:21:00 μμ
patsiouri είπε...
Δεν εκφέρω άποψη, εφ'όσον αν και φιλόλογος η ιστορία που διδάχτηκα είναι λίγο πολύ αυτή που γνωρίζουμε όλοι μας, έστω και λίγο παραπάνω.
Είναι πολύ θλιβερες οι εθνικιστικές αντιπαραθέσεις, τις θεωρώ μεγαλύτερη μάστιγα και από το aids...ανεξάρτητα από το ποιός έχει το δίκιο και το άδικο...
Πάω να διαβάσω για το Θοδωράκη κάτω, νόμιζα πως μόνο εγώ είχα αηδιάσει με το γράμμα του...πάλι καλά...

5 Μαρ 2008 10:43:00 μμ
patsiouri είπε...
Μπές εδώ, http://pitsirikos.blogspot.com/2008/03/blog-post_9511.html
αν δεν το έχεις δεί...
(Ζωντανή διαφήμιση στον πιτσιρίκο έχω καταντήσει αλλά τι να κάνω που είναι τρισμέγιστος...)

5 Μαρ 2008 10:54:00 μμ
doctor είπε...
Αυτή η ανάρτηση αφαιρέθηκε από το συγγραφέα.
6 Μαρ 2008 12:52:00 μμ
doctor είπε...
Καλημέρα σε όλους.

Γίγαντα:

1)Ο αναδασμός αδίκησε τους Τσάμηδες κατάφωρα και δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς αφού κατείχαν τα πιο εύφορα σημεία της θεσπρωτίας.
Η συνειδητή προσπάθεια του ελληνικού κράτους για τόνωση του εθνικού στοιχείου στην περιοχή με χριστιανούς πρόσφυγες και της υποχρεωτικής αφομοίωσης των μειονοτήτων (γλωσσικών, θρησκευτικών, εθνικών κ.λπ.) μέσω του σχολείου και του στρατού (αρβανίτες, βλάχοι) ή, αν αυτό δεν καθίστατο δυνατό, με την κοινωνική απομόνωση με στόχο την εκδίωξη (σλαβομακεδόνες, τσάμηδες και εβραίοι)αποτέλεσε κύριο γνώμωνα της εσωτερικής πολιτικής.
Ο Χίτλερ (για τους εβραίους), ο εμφύλιος μαζί με την μετανάστευση των δεκαετιών μετά το 1950(για τους σλαβομακεδόνες), όπως και η περίοδος της Κατοχής (για τους Τσάμηδες)υπήρξαν οι παράγοντες που "βοήθησαν" το ελληνικό κράτος προς την "εθνικήν συμπαγίαν"...

2) Ακόμη και σήμερα, υπάρχουν "καχύποπτες" συμπεριφορές στρατιωτικών και στρατιωτών απέναντι στους στρατευμένους μουσουλμάνους έλληνες, οι οποίοι λαμβάνουν επουσιώδεις ειδικότητες κατά την θητεία τους.
Οι εν λόγω συμπατριώτες μας αποκαλούνται "πομάκια", "μεμέτια" και άλλα λοιπά κοσμητικά επίθετα.

3) Ο ελληνικός στρατός που επανέκαμψε στα μέρη που είχαν καταλάβει προσωρινά οι ιταλοί με τους τσάμηδες, ένιωσε ότι εισέβαλε σε εχθρικό έδαφος, και αυτό ακριβώς γράφω στο ποστ.
Δεν έκανα κρίση αν ένιωσε έτσι ορθώς ή κακώς...

4) Δεν είναι μόνο ο Νομάρχης, αλλά και οι εκθέσεις των αστυνομικών διοικητών (τις παραθέτω) αλλά και των τοπικών γραφείων του ΚΚΕ...

5) Οι τσάμηδες κατά την Κατοχή, δεν είχαν δικαίωμα επιλογής και στο ποστ γράφω για πολλές παρόμοιες περιπτώσεις -πανευρωπαϊκώς- όπου καταπιεσμένες μειονότητες συμμάχησαν με τους Γερμανούς. Γνωρίζετε ότι οι έλληνες βορειοηπειρώτες συμμάχησαν με τους Γερμανούς και πολέμησαν τους αλβανούς αντάρτες;

doctor

6 Μαρ 2008 12:54:00 μμ
doctor είπε...
patsiouri, o pitsirikos απολαυστικός όπως πάντα. Κρίμα που δεν ανοίγει τα σχόλια στο blog του.

doctor

6 Μαρ 2008 1:01:00 μμ
Ασκαρδαμυκτί είπε...
Πολύ ενδιαφέροντα όλα και τεκμηριωμένα!
Πάντως, οι Τσάμηδες στράφηκαν προς την Ιταλία για τους ίδιους λόγους που αρκετές μειωνότητες στη Σοβιετική Ένωση συμμάχησαν με τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής!

6 Μαρ 2008 4:35:00 μμ
Kristo Hyka είπε...
Γιατρέ μου , διάβασα την ανάρτηση από την πρώτη ημέρα , αλλά δεν αξιώθηκα να σου αφήσω ένα μικρούλι σχόλιακι, λάθος μου και επανορθώνω ευθύς άμεσος, μιας και οι ιώσεις κάνουν την ανασυγκρότηση τους ώστε να μας ξανά επιτεθούν οικογενειακός.
Είναι πια περιττό να σου δώσω τα συγχαρήκια για την άψογη δουλεία που κάνεις γενικός σε αυτό το blog, και ιδικά σε αυτή την ανάρτηση .
Το μόνο που ίσος μπορώ εγώ να «συνεισφέρω» με το κομέντ μου εδώ, είναι ίσος η κατάθεση προσωπικών βιωμάτων .
Περιττό να σας πω ότι έχω και εγώ μεγαλώσει με «τσαμιοφοβία» έως που κατάλαβα το άδικο αυτό και απέκτησα και φίλους, άκουσον άκουσον, τσάμιδες, φίλοι που και αυτοί, πριν με γνωρίσουν με «κοιτούσαν» καχύποπτα γιατί… έτσι μας μεγάλωναν!
Σε ένα νοσοκομείο , στην Αλβανία , που νοσηλευόταν ο παππούς μου, έχω ακούσει για πρώτη φορά, από ένα γέροντα τσάμι , ότι «ΝΑΙ, ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΣΦΑΞΕΙ ΚΟΣΜΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» , και αυτό ήταν το πρώτο ερέθισμα, ότι υπάρχει και μια άλλη ιστορία που δεν μας την λέει κανένας. Ο παππούς μου, που καλά καλά δεν καταλάβαινε αλβανικά, πέρναγε ώρες στην παρέα του , και μετά το εξιτήριο τους. Ο τσάμις μίλαγε άψογα τα ελληνικά , και επέμενε ότι ο Χότζας έκανε μεγαλύτερο έγκλημα για τους τσάμιδες που τους δέχτηκε, παρά οι έλληνες που τους καταδίωξαν !!!
Για δεύτερη φορά το ίδιο έχω ακούσει από έναν γέροντα , βλάχο εκ Αλβανίας, στην δεκαετία του ενενήντα, που διηγούταν ιστορίες που είχε ακούσει από τον πατέρα του «…και λίγα έπαθαν οι τσάμοι…» επέμενε σε μια συζήτηση.
Κατά τα αλά γιατρέ , τα έχεις γράψει παραπάνω, ακούγαμε ακριβός αυτό που μας σέρβιραν όλα αυτά τα χρόνια, δυστυχώς. Το κακό είναι ότι αρκετά από εμάς αρέσκονται στο να του πιπιλίζουν το μυαλό ακόμα οι διοικούντες.

6 Μαρ 2008 8:45:00 μμ
st_darwin είπε...
Δεν είχα ιδέα για τους Τσάμηδες!!'Εχω την εντύπωση πως πρέπει να είναι ένα από τα πλέον ταμπού θέματα της εθνικής ιστοριογραφίας. Ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες doctor!!

6 Μαρ 2008 9:21:00 μμ
LocusPublicus είπε...
Oμολογώ πως είναι η πρώτη φορά που ακούω την ιστορία. Την βρίσκω ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Δεν γνώριζα καθόλου την ύπαρξη των Τσάμηδων. Μεγάλο μέρος της ιστορίας μας μοιάζει βολικά κρυμμένο πίσω απο την προσπάθεια ενοποίησης μιας εθνικά καθαρής Ελλάδας.

Ο Γιώργος Μαργαρίτης που αναφέρεις είναι ο ίδιος συγγραφέας που έγραψε την "Ιστορία του Ελληνικού Εμφυλίου"? Aν ναι, τον θεωρώ πολύ αξιόπιστο άτομο. Θα ανατρέξω να βρώ το βιβλίο του "Ανεπιθύμητοι συμπατριώτες".

Doctor ενα ιδιαίτερο ευχαριστώ. Ενα απο τα καλύτερα πόστ που έχω διαβάσει.

Τελικά ακόμα και γι' αυτούς που αγαπούν την ιστορία (και θέλω να συγκαταλέγομαι στην κατηγορία), το πλήθος των ιστορικών γεγονότων εκπλήττουν. Για μένα προσωπικά, η διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας έφερε στην επιφάνεια πράγματα που δεν τα γνώριζα ποτέ. Τώρα προστίθενται και τα ΕλληνοΑλβανικά.

7 Μαρ 2008 12:10:00 πμ
coolplatanos είπε...
Χαρά στο κουράγιο σου doctor και μπράβο για το ποστ! Κανονική ιστορική εργασία! Είχα ακούσει για τη φασαρία στο Πάντειο, αλλά δεν ήξερα τι ακριβώς έγινε και εδώ κατάλαβα. Θα συμφωνήσω με τον αγαπητό Λουκανοπώλη ότι: Γενικά άσπρο και μαύρο σε αυτό τον κόσμο δεν υπάρχει, αλλά αυτή η θεώρηση ζωής, ιστορίας, κλπ. είναι πάντα βολικότερη, κουράζει λιγότερο το μυαλό και είσαι πάντα με τους "άσπιλους και αμόλυντους¨.

Επίσης θα συμφωνήσω με τον vkp που λέει ότι: πριν αρχίσει καθένας να μελετάει αντικειμενικά την μειονοτική και εθνολογική ιστορία, ας την μελετήσει πρώτα υποκειμενικά, ας μάθει τις δικές του ρίζες αν μπορεί. Λίγοι είναι εκείνοι που κατάγονται απο αρχαιοτάτων και βυζαντινών χρόνων αποκλειστικά απο αυτούς που αποκαλούμε "έλληνες", κατοίκους του ευρύτερου ελλαδικού γεωγραφικού. Οι περισσότεροι είναι προσμίξεις με άλλες φυλές και λαούς, αλβανούς, μακεδόνες, αρμένιους και γεωργιανούς, βλάχους βέβαια και τσάμηδες και βούλγαρους και σλάβους και τούρκους και τσιγγάνους, μογγόλους που εγκαταστάθηκαν στην Ανατολία, Ιταλοάγγλους ευγενείς της Ανατολικής Ελλάδος, και πάει λέγοντας, αρβανίτες βέβαια πριν απο όλους, Πόντιοι και έλληνες της Οδησσού και των γύρω περιοχών. Αν όχι οι περισσότεροι , τότε πολλοί. Τόση πλούσια πολυεθνική, πολυγλωσσική και πολυπολιτισμική κληρονομιά την μετατρέπουμε σε σύγχρονη ελληνική ιστορία άκριτα και σκόπιμα για να ικανοποιήσουμε το αυτοκρατορικό μας απωθημένο απο αρχαιοτάτων αλλά κυρίως απο βυζαντινών χρόνων. Φτού μας! Ή μάλλον φτού σας γιατί εγώ είμαι αρβανίτης απο μεριά μαμας και μογγολοιταλός απο πλευρά μπαμπά.

Εγώ είμαι αρβανίτισα την καταγωγή από αμφότερες τις πλευρές..., αλλά νιώθω "ελληνικότατη" και έχω διαβάσει αρκετά περί αρβανιτών τηρώντας αποστάσεις από τη μονομέρεια της από εκεί πλευράς.

Την ίδια αίσθηση χωνευτηριού λαών όπως η χώρα μας είχα όταν επισκέφθηκα το 1999 το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Κύπρου. Τι τα θέλουμε, όλοι είμαστε πια ένα μείγμα καταγωγής. Η εθνική καθαρότητα σαν έννοια προέκυψε με τη δημιουργία του εθνικού κράτους γύρω στον 17ο με 18ο αιώνα. Πριν ο καθένας θεωρούσε πατρίδα τον τόπο που ζούσε απλά και τον τρόπο που ζούσε και σκεφτόταν. Τες παν. Ισως κάποια στιγμή επανέλθουμε σε αυτό. Αν το διαβάσει αυτό "βέρος πατριώτης" θα ανατριχιάσει. Προσωπικά νιώθω απόλυτα ελληνίδα και συνάμα κοσμοπολίτισσα και έτσι νομίζω θα συνεχίσω να νιώθω ό,τι και να αλλάξει. Το "πού ανήκεις" είναι ζήτημα τρόπου σκέψης και όχι τόπου νομίζω. Απλά όταν έχει σχηματιστεί ένα μόρφωμα που λέγεται εθνικό κράτος και εξακολουθεί να ισχύει σαν τέτοιο και για τους υπόλοιπους υποχρεωτικά όταν έχεις να διαπραγματευτείς συμφέροντα του μορφώματος που εκπροσωπείς αναγκάζεσαι να έχεις κάποιες συγκεκριμένες στάσεις. Αλλά αν γνώριζαν σε βάθος την ιστορία όσοι ασχολούνται με την εξωτερική πολιτική ίσως να ήταν και πιο ευέλικτοι, ρεαλιστές και συνάμα οραματιστές στην άσκησή της. Αν και έχω διαπιστώσει ένα πράγμα: Γνωρίζεις όσα θέλεις να γνωρίζεις και να αποδέχεσαι. Τα υπόλοιπα μπορεί να τα ξέρεις μεν, αλλά να επιλέγεις να τα αγνοείς ή να μην εμπιστεύεσαι τις πηγές ανάλογα τις ανασφάλειες και τα βιώματα που κουβαλάς.

7 Μαρ 2008 9:24:00 πμ
coolplatanos είπε...
Πάντως θα επανέλθω να ξαναδιαβάσω πιο προσεκτικά αυτό το ποστ, διότι σήμερα το πέρασα λίγο επί τροχάδην

7 Μαρ 2008 9:24:00 πμ
doctor είπε...
ασκαρδαμυκτί, όπως γράφω στο ποστ αλλά και στην απάντησή μου στον φίλο giant13, η συνεργασία καταπιεζομένων μειονοτήτων με τους γερμανούς ήταν γενικό φαινόμενο στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ακόμη και οι Φινλανδοί συμμάχησαν με τον Χίτλερ διότι ήταν εχθρός του εχθρού τους, της Ε.Σ.Σ.Δ. του Στάλιν...

***

kristo hyka, η προσωπική σας κατάθεση μετρά διπλά διότι κατάγεστε από την Αλβανία και όντως τα προσωπικά βιώματα που καταθέτετε είναι πολύ σημαντικά, είναι ψηφίδες ιστορίας.
Σας ευχαριστώ.

***


st darwin, όχι μόνο ταμπού, αλλά και τεχνηέντως γραμμένα για όσους καταφέρουν να φτάσουν σε κάποια εθνική ιστοριογραφία.
Φράσεις κλισέ όπως: "ήταν μια μειονότητα που είχε τα πάντα, και επειδή συμμάχησε με τον κατακτητή τους στείλαμε στην Αλβανία ως προδότες".
Βέβαια ένας λογικός άνθρωπος ρωτάει: "γιατί μια μειονότητα επιλέγει να πολεμήσει εναντίον της χώρας στην οποία κατοικεί;
"

doctor

7 Μαρ 2008 9:44:00 πμ
doctor είπε...
Locus publicus, ναι, ο κ.Μαργαρίτης έγραψε την ιστορία του εμφυλίου, την οποία δυστυχώς δεν έχω διαβάσει.
Δεν ξέρω εκεί πόσο αντικειμενικός μπορεί να είναι, ως αριστερός, δηλαδή κατά πόσο υποτάσσει την ιδεολογία του στην επιστημονική του ιδιότητα.

***

coolplatanos, πολλοί Αρβανίτες μαζευτήκαμε εδώ μέσα και θα μας πούνε ότι κάνουμε και προπαγάνδα!

Βέβαια, ο συνδυασμός που σκοτώνει είναι ... αρβανιτοπόντιος, όπως είμαι εγώ και ο abdal!!!

Το τι ξύλο φάγανε οι Αρβανίτες στο σχολείο για να μην μιλάνε αρβανίτικα δεν περιγράφεται.
Μου έχει διηγηθεί ο πατέρας μου τόσα πολλά...

doctor

7 Μαρ 2008 9:47:00 πμ
αθεόφοβος είπε...
Γιατρέ μου πληρέστερη ανάλυση για το θέμα των Τσάμηδων δεν έχω διαβάσει.
Έκανες εξαιρετική δουλειά και μου έφαγες δύο ώρες ανάγνωσης που όμως τις απόλαυσα γιατί πάντα μου αρέσουν τα ολοκληρωμένα θέματα.
Το καλοκαίρι διάβασα ένα μυθιστόρημα που αναφέρεται στην περιοχή και σε όσα έγιναν εκεί αλλά όποιος δεν γνωρίζει την ιστορία δυσκολεύεται να καταλάβει τι γίνεται ακριβώς.
Το βιβλίο έιναι Η χώρα του κασσίτερου της Σταυρούλας Δημητρίου (Λιβάνης)και είχα γράψει σχετικά τότε
http://atheofobos.blogspot.com/2007/08/blog-post_13.html

7 Μαρ 2008 2:57:00 μμ
coolplatanos είπε...
Στο χωριό της γιαγιάς μου υπήρχε πρόβλημα με τα αρβανίτικα στο σχολείο. Στο δικό μας επειδή δεν μίλαγαν και οι γονείς, οι νεότεροι δηλαδή, δεν αντιμετωπίσαμε πρόβλημα. Αλλά θυμάμαι αναγνωστικό του αδελφού του πατέρα μου από το Γυμνάσιο με διήγημα για τη μικρή Θεσσαλονίκη (σκόπιμα μάλλον τέτοιο το όνομα) που είπε στην τάξη μία αρβανίτικη λέξη και την τιμώρησε ο δάσκαλος κλπ, κλπ.
Οντως το αρβανιτοπόντιος είναι συνδυασμός που σκοτώνει! Lol! Από ξεροκεφαλιά πώς τα πάει ένας αρβανιτοπόντιος;

7 Μαρ 2008 2:59:00 μμ
coolplatanos είπε...
Αθεόφοβε μάλλον γράφαμε ταυτόχρονα. θέλω νάρθω κατά την περιοχή σου να διαβάσω για το τελευταίο σου ταξίδι. Επιφυλάσσομαι :-)

7 Μαρ 2008 3:00:00 μμ
τουκιθεμπλομ είπε...
Συγχαρητήρια για το κείμενο, αγαπητέ doctor. Σχεδόν μοιάζει με εργασία! Ξεκίνησα να γράφω μία απάντηση η οποία κατέληξε να γίνει ποστ. Στο επίκεντρό της τίθεται η απορία: αφού οι Τσάμηδες διώχτηκαν ως δωσίλογοι, γιατί οι Έλληνες δωσίλογοι μεταπολεμικά στελέχωσαν το κράτος και το παρακράτος;
Καλό τριήμερο.

7 Μαρ 2008 4:11:00 μμ
doctor είπε...
Αθεόφοβε, ζητώ συγνώμη και από εσένα για το μακροσκελές του θέματος, όμως δεν γινόταν αλλιώς (σκέψου ότι "έκοψα" 2-3 σελίδες ακόμη).
Ενδιαφέρουσα η βιβλιοπρότασή σου. Στα υπ'όψιν...

***

coolplatanos, η ξεροκεφαλιά του αρβανίτη αλληλοεξουδετερώνεται από την ... ποντιακή τρέλα!!!

***

τουκιθεμπλόμ, το ερώτημα που θέτεις κολλάει τους εθνικόφρονες νεοέλληνες στον τοίχο!

"αφού οι Τσάμηδες διώχτηκαν ως δωσίλογοι, γιατί οι Έλληνες δωσίλογοι μεταπολεμικά στελέχωσαν το κράτος και το παρακράτος;"

doctor

7 Μαρ 2008 4:58:00 μμ
s_pablo είπε...
Εξαιρετική δουλειά και πάλι (μάλλον η καλύτερη τον τελευταίο καιρό).

Δεν χωρούν πολλά για σχολιασμό, οπότε ένα απλό ευχαριστώ για το μάθημα αρκεί.

7 Μαρ 2008 5:00:00 μμ
Zaphod είπε...
Mε κάλυψε ο συναγωνιστής polsemannen. Τα υπόλοιπα εν καιρώ και χρόνω μιας και τρρρέχουμε τώρα!!

Εξαιρετικό κείμενο πάντως!

7 Μαρ 2008 5:11:00 μμ
doctor είπε...
s_pablo, zaphod, ευχαριστώ πολύ.

Ζάφο, σκέφτομαι να βάλω το άβατάρ σου στον χαρταετό μου!

doc

7 Μαρ 2008 5:15:00 μμ
Rodia είπε...
RESPECT doctor
Ενδιαφερον συμπληρωμα ειναι, νομιζω, το οτι τα γνωστα ΤΕΑ ηταν επανδρωμενα κυριως απο προσφυγες ποντιους που μεταφερθηκαν στα "ποντιακα χωρια" που δημιουργηθηκαν στην παραμεθοριο. Εχω ιδια αντιληψη για χωρια της παραμεθοριου Καστοριας στις αρχες της 10ετιας του '60.

7 Μαρ 2008 9:46:00 μμ
Somsietha-VetemShqip-AlbanianBrother είπε...
Doctor iparxi kapio blog gja tous arvanites?
ego ksero mono oti lene edho stin alvania gja auto to plithismo, ke ine akrea i istoria mas, ego mboro na katalavo oti simera i perisoteri arvanites esthanonte elines meta apo ta dhiafora pou exoun perasi ke ti ftoxi original kultura pou tous exi mini, ala kati pio sigekrimeno iparxi gja na dhiavaso?

Dhite afto to video, milai gja tous arvanites:

http://youtube.com/watch?v=FRqgpAUentM

8 Μαρ 2008 1:09:00 μμ
Roadartist είπε...
Γιατρέ πέρασα να σου αφήσω τις ευχές μου για καλό 3μερο :) Να περάσεις όμορφα οτι κ αν κάνεις!

8 Μαρ 2008 5:47:00 μμ
Λωτοφάγος είπε...
Γιατρέ μου, καλώς σε βρήκα. Εξαιρετικό το κείμενο, ιδίως επειδή έθιξες ένα θέμα ταμπού για την ελληνική εσωτερική πολιτική! Το αποθήκευσα, επειδή δεν βρίσκεις εύκολα τόσες συγκεντρωμένες πληροφορίες.

9 Μαρ 2008 7:10:00 μμ
Λωτοφάγος είπε...
Α, ξέχασα: χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα για χθες, να χαίρεσαι την οικογένεια και να σε χαίρονται κι αυτοί. Να χαιρόμαστε κι εμείς με τις δημοσιεύσεις σου!

9 Μαρ 2008 7:12:00 μμ
harrygrath είπε...
Βλεπω πολλα ατομα συγκεντρωμενα εδω απο το μπλογκ Δημου.

Οι μισοι σχολιαστες σχεδον ειναι...αρχαιοι ελληνες,αθεραπευτοι & δεν με αφορουν ...

Εγω ειμαι νεος...

Βλεπω αρκετους καλοπροαιρετους να ψηλαφουν την εθνικη ταυτοτητα τους ,αλλα να εχουν καταλοιπα ελληνισμου/μυθολογικου φασισμου.

Ξερουν οτι ειναι αρβανιτες αλλα δισταζουν/δειλιαζουν να φτιαξουν τη πολιτικα ορθη εθνικη τους ταυτοτητα.

Μιλουν για Αλβανους & Τσαμηδες ,η για Τουρκους σαν ειναι ξενοι.

Οσοι Γραικοι εχουν τα επωνυμα Λιαπης,Τσαμης & τα παραγωγα τους ειναι Τσαμογραικοι.

Οι Αλβανοι ειναι αδελφια μας.
Οπως & οι Τουρκοι.
Ομογενεις & πρεπει να τους βλεπουμε οπως οι Αμερικανοι τους Βρετανους & μαλιστα πολυ πιο οικεια,λογω γειτονιας...

Το απλουστευειν εστι αρβανιτιζειν...

9 Μαρ 2008 9:24:00 μμ
Ellinas είπε...
πρεπει να διαφυλαξουμε τα συνορα μας, οι τσαμηδες ειναι τουρκαλβανοι κατι σαν τους κοσοβαρους και συνεργατες των γερμανων.μην ξεγελιεστε απο την ταση των καιρων να ψαχνουμε να βρουμε την αληθεια και χαζομαρες τετοιες, πιο πολυ απο ολους υπεφεραν οι ελληνες στην ιστορια και μας ενδιαφερει μονο η δικη μας εδαφικη ακεραιοτητα και περιουσια και τιποτα αλλο.να ειστε πατριωτες και να κοιτατε μπροστα για το καλο της ΕΛΛΑΔΑΣ

9 Μαρ 2008 11:37:00 μμ
akritas είπε...
Απαντώντας για το δωσιλογισμό είναι γνωστό ότι για τη Δεξιά ο δωσιλογισμός ήταν συγχωρήσιμος, αρκεί οι φορείς του να ήταν Έλληνες ενώ για την Αριστερά το συγχωροχάρτι ίσχυε μόνο για τους μη Έλληνες.

Για τους δε κομμουνιστές ο δωσιλογισμός υπήρξε ιδιαίτερα ελαστική έννοια σε σχέση με συγκεκριμένες ομάδες όπως οι Τσάμηδες ή οι σλαβόφωνοι κομιτατζήδες στους οποίους παρείχε τη δυνατότητα αναβάπτισης από προδότες (π.χ .Οχράνα) σε πατριώτες ( π.χ. Νοφίτες). Διότι μην ξεχνάμε ότι ο ΔΣΕ το 1948-49 είχε πλευρίσει και τους Τσάμηδες μιας και οι Έλληνες τους απέφευγαν.


Όπως αναφέρει και ο Στάθης Καλύβας:

"Το πρόβλημα της αριστερής μεταπολιτευτικής ιστοριογραφίας είναι:
ενώ καυτηριάζει τον δωσιλογισμό ως εσχάτη προδοσία που δικαιολογούσε βία αντίστοιχη με αυτή που υπέστησαν οι Τσάμηδες, αντιμετωπίζει τις αντίστοιχες πρακτικές των μειονοτήτων με αισθήματα κατανόησης και τάσεις συγκάλυψης, δείχνοντας έτσι πόσο επιλεκτική και άρα διάτρητη είναι η ηθικολογία της."

Τρανό παράδειγμα είναι το βιβλίο του Μαργαρίτη. Για τους Τσάμηδες προτείνω το βιβλίο της Ελευθερίας Μαντά.

10 Μαρ 2008 12:53:00 πμ
Ellinas είπε...
www.ethnos.gr

Υπάρχουν πλέον δύο αλβανικά κράτη, το ένα δίπλα στο άλλο - η Αλβανία, με πληθυσμό 3.200.000 άτομα και έκταση 28.748 τ.χλμ. και το Κόσοβο, με πληθυσμό 1.800.000 Αλβανούς και έκταση 10.887 τ. χλμ.
Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι η ένωση αυτών των δύο αλβανικών κρατών είναι αναπότρεπτη. Επίσης, ότι οι Αλβανοί που κατοικούν στις δυτικές και βόρειες περιοχές της ΠΓΔΜ (ανέρχονται σε περίπου 500.000 - 600.000), όπως και οι εκείνοι που κατοικούν στο Μαυροβούνιο αλλά και σε δήμους της Νότιας Σερβίας (Πρέσεβο, Μπουγιάνοβατς, Μεντβέντια), και οι οποίοι υπολογίζονται σε άλλες 100.000 περίπου, είναι απολύτως φυσιολογικό να προσδοκούν ότι σύντομα θα κερδίσουν και αυτοί ό,τι και οι ομοεθνείς τους του Κοσόβου: την απόσχιση των περιοχών τους από τα κράτη στα οποία ανήκουν, την ανεξαρτητοποίηση και τελικά την ένωσή τους με το Κόσοβο και την Αλβανία.
Θα γίνουν... «υπερδύναμη»!
Αν όντως υλοποιηθεί αυτή η φιλοδοξία, πράγμα απολύτως εφικτό στο πλαίσιο των σημερινών διεθνών εξελίξεων, τότε θα ανατραπούν ριζικά οι συσχετισμοί ισχύος μεταξύ των βαλκανικών κρατών, οι οποίοι έχουν ήδη υποστεί σοβαρότατες αλλαγές.
Η κοινή γνώμη έχει συνηθίσει να θεωρεί την Αλβανία ως χώρα, λίγο - πολύ, ασήμαντο παράγοντα στις βαλκανικές υποθέσεις. Το στερεότυπο αυτό ήταν απολύτως δικαιολογημένο την εποχή του ψυχρού πολέμου. Η Αλβανία, μια χώρα πολιτικά απομονωμένη, με μόλις τρία εκατομμύρια κατοίκους, ήταν στριμωγμένη ανάμεσα σε μια πανίσχυρη Γιουγκοσλαβία των 20 και πλέον εκατομμυρίων και σε μια Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων, μέλος του ΝΑΤΟ. Πιο δίπλα ήταν η Βουλγαρία, μια χώρα σχεδόν ίση με την Ελλάδα, μέλος του Συμφώνου της Βαρσοβίας και ταυτόχρονα ο πιο πιστός σύμμαχος της Σοβιετικής Ενωσης. Στο πλαίσιο τέτοιων συσχετισμών, η Αλβανία ήταν όντως πολιτικά ανύπαρκτη.
Σήμερα όμως η κατάσταση αυτή έχει μεταβληθεί άρδην. Η Αλβανία και το Κόσοβο έχουν πληθυσμό 5 εκατομμυρίων και αν σε αυτόν προστεθούν οι Αλβανοί της ΠΓΔΜ, του Μαυροβουνίου και της Νότιας Σερβίας, ο δυνητικός πληθυσμός της «Μεγάλης Αλβανίας» ξεπερνάει τα 5.500.000 και πλησιάζει τα 6.000.000 κατοίκους.
Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας γέννησε κράτη όπως την Κροατία, με 4.500.000 κατοίκους, τη θνησιγενή Βοσνία που δεν έχει 4.000.000 κατοίκους, την ΠΓΔΜ που ο σλαβικός πληθυσμός της είναι γύρω στο 1.200.000 και το Μαυροβούνιο που είναι «της πλάκας» με μόλις 600.000 κατοίκους - όλα δηλαδή μικρότερα της Αλβανίας και με εξαίρεση την Κροατία, πολύ ασταθέστερα.
Ακόμη και η Σερβία, μετά τους διαδοχικούς ακρωτηριασμούς της, έχει απομείνει με 7.500.000 κατοίκους και από αυτούς Σέρβοι είναι μόνο 6.500.000 - λίγο παραπάνω δηλαδή από τους Αλβανούς!
Στρατηγικός εταίρος των ΗΠΑ
Οι αλυτρωτικές βλέψεις συγκρότησης μιας Μεγάλης Αλβανίας μέσω της επιθετικής απόσχεσης εδαφών όπου κατοικούν αλβανικές μειονότητες θα αποτελούσε σοβαρό μεν, αλλά μικρότερου κινδύνου πρόβλημα, αν οι Αλβανοί κινούνταν μόνοι τους. Το γεγονός όμως ότι η Ουάσιγκτον κινητοποίησε τη στρατιωτική μηχανή του ΝΑΤΟ για να πετύχει τη βίαιη απόσπαση του Κοσόβου από τη Σερβία, βομβαρδίζοντας ανηλεώς επί τρίμηνο τα απομεινάρια της πρώην Γιουγκοσλαβίας, πολλαπλασιάζει τρομερά τους κινδύνους που συνεπάγεται τόσο η πορεία προς τη συγκρότηση της Μεγάλης Αλβανίας όσο και ο ρόλος που επιφυλάσσουν οι ΗΠΑ στο κράτος αυτό, όταν δημιουργηθεί.
Οι Αλβανοί αποτελούν τον μόνο φιλαμερικανικό λαό των Βαλκανίων, σε αντίθεση με τους σλαβικούς λαούς της περιοχής ή τους Ελληνες. Ολα αυτά σημαίνουν ότι η Αλβανία είναι ιδανική για να καταστεί στρατηγικός σύμμαχος των Αμερικανών στα Βαλκάνια. Στο Κόσοβο υπάρχει ήδη η μεγαλύτερη αμερικανική βάση στην περιοχή και μία από τις μεγαλύτερες στον κόσμο, όπου γίνονται βασανιστήρια, μεταγωγές και κράτηση σε απάνθρωπες συνθήκες ατόμων από όλες τις χώρες που έχουν απαγάγει παράνομα η CIA, το FBI και άλλες μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ κ.λπ. Γι αυτό άλλωστε και η βάση αυτή αποκαλείται «Γκουαντανάμο της Ευρώπης».
Μια στρατηγική συμμαχία όμως ΗΠΑ - Αλβανίας αφενός καθιστά τα Τίρανα πολύ πιο επιθετικά στη διεκδίκηση των ξένων εδαφών που πρέπει να προσαρτηθούν στη σημερινή Αλβανία, και αφετέρου προοιωνίζεται τη μετατροπή της Μεγάλης Αλβανίας σε ένα είδος «Ισραήλ των Βαλκανίων», με ανειρήνευτα εχθρικές σχέσεις με τους άμεσους γείτονές του, τη Σερβία αλλά και την Ελλάδα.
Η ανακίνηση του ζητήματος «Τσαμουριά» για τα εδάφη της Ηπείρου
Το θέμα της Μεγάλης Αλβανίας δεν είναι καθόλου άσχετο με τη χώρα μας. Μάλιστα, την ημέρα των πανηγυρισμών για την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου, όχι μόνο υπήρχε πανό που έγραφε ότι «Αλβανία δεν υπάρχει χωρίς την Τσαμουριά», χαρακτηρίζοντας ως «Τσαμουριά» το σύνολο σχεδόν των εδαφών της ελληνικής Ηπείρου (!), αλλά επιπροσθέτως το αμερικανικό δίκτυο CNN φρόντισε να μεταδώσει την εικόνα αυτή στα πέρατα του κόσμου.
Το γεγονός δείχνει σε ποιο σημείο αποθράσυνσης οδηγείται ο αλβανικός εθνικισμός λόγω της υποστήριξης που νιώθει ότι έχει από τους Αμερικανούς. Επεκτατικές βλέψεις ανέκαθεν είχαν αλβανικοί ηγετικοί κύκλοι, δεν τολμούσαν όμως να τις προβάλουν ανοιχτά. Τώρα όμως το κάνουν.
Κρατάει χρόνια η... κολώνια
Η αλήθεια είναι πως μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1960 το θέμα της Μεγάλης Αλβανίας με τη συμπερίληψη και ελληνικών εδαφών το κρατούσαν ανοιχτό όχι οι Αλβανοί του Εμβέρ Χότζα, αλλά κάποιοι... «σύμμαχοι» του ΝΑΤΟ!
Σαν βόμβα έσκασε στις 29 Μαϊου 1960 η αποκάλυψη του δημοσιογράφου Ηλία Δημητρακόπουλου, συνεργάτη του «Εθνους», έκθεσης του ιταλικού Γενικού Επιτελείου Αμυνας, την οποία η κυβέρνηση της Ρώμης είχε αποστείλει ως απόρρητο έγγραφο και στο αρχηγείο του ΝΑΤΟ που ακόμη βρισκόταν στο Παρίσι. Το έγγραφο αφορούσε την Ηπειρο, εμφανίζοντάς την σχεδόν στο σύνολό της ως κατοικούμενη από... Αλβανούς!
Προκλήθηκε σάλος σε όλη την Ελλάδα. Αντιιταλικά συλλαλητήρια έγιναν σε πολλές πόλεις. Στα Γιάννενα μάλιστα υπήρχε και πανό με το σύνθημα «Η Σικελία... νομίζομεν είναι ελληνική!».
«Η προκληθείσα εντύπωσις τόσον εν Ελλάδι, όσον και εις το εξωτερικόν εκ του περιεχομένου της απιστεύτως ανακριβούς, κακοηθεστάτης και ανθελληνικής αυτής εκθέσεως της Ρώμης, προεκάλεσε την εξέγερσιν της ελληνικής κοινής γνώμης. Τελικώς επελήφθη το Συμβούλιον του ΝΑΤΟ και η ιταλική κυβέρνησις υπεχρεώθη αφ ενός να αποσύρη την έκθεσιν και αφ ετέρου να προβή δημοσίως εις έκφρασιν λύπης και συγγνώμης δια το επεισόδιον», έγραφε το «Εθνος».
Μεγάλη Αλβανία μέσω... Ρώμης
Οι Ιταλοί όμως δεν σταμάτησαν. Ενάμιση χρόνο αργότερα, στις 6 Ιανουαρίου 1962, το «Εθνος» κυκλοφορεί με κεντρικό πρωτοσέλιδο τίτλο «Οι Ιταλοί προβάλλουν Αλβανίαν με προσηρτημένας περιοχάς Ελλάδος και Γιουγκοσλαβίας - Ανατύπωσις φασιστικού χάρτου του 1938 ετέθη εις κυκλοφορίαν υπό της αντιπροσωπείας της Ρώμης εις τα Τίρανα».
Η ιταλική κυβέρνηση κατηγορείται ότι μέσω της πρεσβείας της διένειμε προκήρυξη στα αλβανικά, με χάρτη της Μεγάλης Αλβανίας. Το ρεπορτάζ είναι αποκαλυπτικό για το περιεχόμενο του χάρτη, φωτοτυπία του οποίου δημοσιεύεται: «Από την ελληνικήν Ηπειρον φέρει τας πόλεις και τας συνδεούσας αυτάς περιοχάς της Κονίτσης, Φιλιατών, Ιωαννίνων, Παραμυθίας, Φιλιππιάδος, Αρτης και Πρεβέζης και από την Ελληνικήν Δυτικήν Μακεδονίαν, τας πόλεις της Φλωρίνης και Καστοριάς, ως εδάφη ανήκοντα εις την αλβανικήν επικράτειαν...
Σχετικώς με το τμήμα του γιουγκοσλαβικού εδάφους που παρουσιάζεται εις τον χάρτην αυτόν ως ανήκον εις την Αλβανίαν, τούτο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τας πόλεις του Μοναστηρίου, των Σκοπίων και του Κουμανόβου, ως και ολόκληρον την περιοχήν του Κοσσυφοπεδίου».
Ποιο είναι το κράτος που αναπολούν οι Αλβανοί:
Οι νεότεροι σε ηλικία, οι οποίοι δεν έχουν ζήσει τις δεκαετίες του 1950 και του 1960, έχουν συχνά την εντύπωση πως υποθέσεις όπως αυτή της Μεγάλης Αλβανίας αποτελούν απλώς αποκυήματα της φαντασίας ορισμένων. Μακάρι να ήταν έτσι! Δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι πως η Μεγάλη Αλβανία υπήρξε κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου υπό ιταλική φασιστική κατοχή, όταν οι Γερμανοί ναζί κατέλαβαν και διαμέλισαν τη Γιουγκοσλαβία. Τότε είχαν όντως προσαρτηθεί στην Αλβανία, το Κόσοβο, οι αλβανικές περιοχές της σημερινής ΠΓΔΜ, του Μαυροβουνίου, της Νότιας Σερβίας κ.λπ., όλες, εννοείται, υπό ιταλική φασιστική κατοχή, εν μέσω όμως της ομόθυμης σχεδόν συσπείρωσης του αλβανικού πληθυσμού γύρω από το φασιστικό καθεστώς, με εξαίρεση τους κομμουνιστές αντάρτες του Εμβέρ Χότζα. Ετσι, δεν έχουμε να αντιπαλέψουμε απλώς ένα αλβανικό όραμα, αλλά κάτι ισχυρότερο: την αναπόληση ενός κρατικού μορφώματος που υπήρξε μόλις πριν από εξήντα χρόνια. Πόσω μάλλον που ο στόχος αυτός τροφοδοτείται από το υπαρκτό ζήτημα της εθνικής ολοκλήρωσης των Αλβανών, καθώς ο μισός σχεδόν αλβανικός πληθυσμός ζει εκτός των συνόρων της χώρας.

10 Μαρ 2008 1:20:00 πμ
Somsietha-VetemShqip-AlbanianBrother είπε...
Ksanakano tin erotisi:

Doctor iparxi kapio blog gja tous arvanites?
ego ksero mono oti lene edho stin alvania gja auto to plithismo, ke ine akrea i istoria mas, ego mboro na katalavo oti simera i perisoteri arvanites esthanonte elines meta apo ta dhiafora pou exoun perasi ke ti ftoxi original kultura pou tous exi mini, ala kati pio sigekrimeno iparxi gja na dhiavaso?

Dhite afto to video, milai gja tous arvanites:

http://youtube.com/watch?v=FRqgpAUentM

10 Μαρ 2008 5:19:00 μμ
harrygrath είπε...
Αν οι αρβανιτες / Αλβανογραικοι ενοιωθαν Γραικοι,θα ηταν καλα...

Πολλοι ομως εγιναν γενιτσαροι,νοιωθουν αρχαιοι Ελληνες & βλεπουν τους Αλβανους σαν Ουφο,ενω επρεπε να τους βλεπουν σαν αδελφια τους.

10 Μαρ 2008 6:55:00 μμ
alittlewhisper είπε...
Είχα ένα συμφοιτητη ο οποίος μεγάλωσε στα φιλιατρά ηγουμενίτσας (από τα 12 ηταν εκει) και δήλωνε αλβανος, χωρίς να δίνει πολλές εξηγήσεις. Μόνο αυτό που μου χε πει καποτε, ότι επειδή είναι "μπλεγμένα τα πράγματα" δεν παει φαντάρος ούτε εδώ ούτε στην Αλβανια με είχε βάλει σε σκέψεις, και τότε άρχισα να μαθαινω για αυτές τις ιστοριες. Θα ήθελα καποια στιγμή να επεκταθώ, αλλά προς το παρον θέλω απλά να ευχαριστήσω, τόσο για την πολυ καλη αυτή μελετη, όσο και για τις απαντησεις που μου λείπανε σχετικά με το θεμα.

10 Μαρ 2008 9:44:00 μμ
JoJosho είπε...
Αυτή η ανάρτηση έχει καταργηθεί από ένα διαχειριστή του ιστολογίου.
10 Μαρ 2008 11:09:00 μμ
doctor είπε...
Rodia, ενδιαφέρουσα πληροφορία, θα την ερευνήσω.

***
Somsietha-VetemShqip-AlbanianBrother είπε...

Doctor iparxi kapio blog gja tous arvanites?
----
Εδώ υπάρχουν πολλές πληροφορίες και links:
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CF%84%CE%B5%CF%82

Επίσης μέσω του google Θα δείτε πολλά.

Δυστυχώς (όπως γράφει και ο Χάρυ παρακάτω) υπάρχει μια μεγάλη ιδεοληψία και ένας μεγάλος (ευσεβής) πόθος από τους αρβανίτες συγγραφείς για να αποδείξουν μέσω αστείων παραδοχών και τραβηγμένων από τα μαλλιά αποχρωσών ενδείξεων ότι οι Αρβανίτες είναι ... αρχαίοι έλληνες!!!

***

λωτοφάγε σε ευχαριστώ πολύ, δεν πολυδιαλαλώ ότι έχω γενέθλια την ...ημέρα της γυναίκας (8 Μαρτίου)...! λολ

doctor

11 Μαρ 2008 10:39:00 πμ
doctor είπε...
ellinas, καθαρή και τίμια η θέση σας. Μου αρέσουν οι ευθείς άνθρωποι.
Λέτε το εξής απλό: "η ιστορική αλήθεια πρέπει να υποταχθεί στο εθνικό συμφέρον".
Με εκνευρίζει όμως όταν κάποιοι υποτάσσουν την πραγματικότητα στο εθνικό συμφέρον και φτάνουν στο σημείο να πιστεύουν (δογματικά και αναπόδεικτα) σε εθνικούς μύθους (κρυφά σχολειά, λάβαρα κ.λπ.).

doctor

11 Μαρ 2008 10:41:00 πμ
doctor είπε...
akritas, μπορείτε να μου βρείτε έστω και ένα ιστορικό στοιχείο που παραθέτει ο κ.Μαργαρίτης και να είναι ψευδές;
Απ'ότι είδατε παρέθεσα ουκ ολίγους συγγραφείς και προσπάθησα να καλύψω όλες τις πλευρές, όμως κυρίως να διαλύσω αυτή τη δαιμονοποίηση των Τσάμηδων μέσω της ανύψωσης της χώρας μας σε έθνος αγνό και αμόλυντο.
Όσο για το άρθρο του Έθνους, νομίζω ότι εκ των πραγματικών στοιχείων συνάγει αυθαίρετα συμπεράσματα.
Η ισχύς ενός κράτους δεν έχει να κάνει με τον πληθυσμό του ο οποίος είναι μια συνιστώσα και σίγουρα όχι η κυρίαρχη.
Συγκρίνετε την Σουηδία με το Μπανγκλαντές...

***

Harry ... I missed you!

***

alittlewhisper, χαίρομαι που έδωσα κάποιες απαντήσεις, αν και γενήθηκαν σίγουρα νέες ερωτήσεις.

doctor

11 Μαρ 2008 11:38:00 πμ
harrygrath είπε...
Εκανες καλη δουλεια με το Τσαμικο,με το σφαλμα της ισομερειας...
Η πηγη του κακου ηταν οι Γραικοι,εκεινοι αρχισαν χειρων αδίκων. Οι ενεργειες των Τσαμηδων ηταν αντιδραση στον...δραστη,που σφαζει ασταματητα απο το 1821...

Υπαρχει ο Αρβανιτικος Συνδεσμος που ειναι περιβολι...

Δεν αντεχουν στην πιεση του ελληνισμου,να αντιταξουν αρβανιτωσυνη & φτιαχνουν με το μυαλο τους Ουφο θεωρια οτι Ιλλυριοι & Ελληνες ηταν Πελασγοι...

Υπηρχε & ο Κολλιας που ελεγε οτι θα τον σκοτωσουν μυστικες υπηρεσιες...

( Μυστικεεε μου ερωτααα,

αχ ερωτααα, κρυφεεε..)

Κ. Στανιση ( αρβανιτισσα ...)

11 Μαρ 2008 11:56:00 πμ
Ellinas είπε...
doctor: "η ιστορική αλήθεια πρέπει να υποταχθεί στο εθνικό συμφέρον".

ναι στην ουσια αυτο λεω, αλλα επισημανω οτι πιο πολυ απο τους Ελληνες δεν υπεφερε κανενας στο παρελθον. Δυστυχως ειμαστε σε κακη γειτονια οπου καλουμαστε συχνα να υπερασπιζομαστε τα αυτονοητα. Οι τσαμηδες ειναι μουσουλμανοι αλβανοι οι οποιοι συνεργαστηκαν με ιταλουσ/γερμανους εναντιον των Ελληνων, σημερα η Αλβανια ζει στιγμες μεγαλειου με την αμερικανικη στηριξη και την ανεξαρτησια του Κοσοβου, και ειχαμε στο Παντειο μια ανουσια εκδηλωση για τους τσαμηδες. υποπτο ακι κακοπροαιρετο. Η μικρη Ελλαδα μας ουτε καν κανει συζητηση για τη Βορειο Ηπειρο και καποιοι διανοουμενοι μιλανε για Τσαμουρια. Απιστευτα πραγματα βλεπουν τα ματια μας.Πρεπει να μας ενδιαφερουν μονο οι πολυπαθεις Ελληνες και η Ελλαδα που τοσο εχει υποφερει.

11 Μαρ 2008 2:33:00 μμ
doctor είπε...
Ο/Η Ellinas είπε...

[...]αλλα επισημανω οτι πιο πολυ απο τους Ελληνες δεν υπεφερε κανενας στο παρελθον.

------------

Από που προκύπτει αυτό;

***

Επίσης, γράφετε:

"και ειχαμε στο Παντειο μια ανουσια εκδηλωση για τους τσαμηδες. υποπτο ακι κακοπροαιρετο".

-----

Και σας ξαναρωτάω: από που προκύπτει αυτό;

Μήπως την προσωπική σας γνώμη (ως αυταπόδεικτη θεωρί) την συγχέετε με την υποχρέωσή σας να αποδεικνύετε τα λεγόμενά σας;
Σας παρέθεσα πλήθος πηγών της εποχής, παραπομπές σε βιβλία και σε βιβλιογραφία.
Εσείς τι αντιπαραβάλετε σε όλα αυτά;
Την προσωπική σας άποψη;

θα ήθελα να αντικρούσετε με στοιχεία τα όσα νομίζετε ότι υπάρχουν στο θέμα και -επίσης νομίζετε- ότι θεωρούν τους έλληνες χασάπηδες και τους Τσάμηδες αθώες περιστερές.
Αυτό καταλάβατε εσείς;
Αυτό έγραψα εγώ;
Διαβάσατε προσεκτικά τις πηγές μου και κυρίως τις δύο εκθέσεις (με κόκκινα γράμματα) στις υποσημειώσεις;

doctor

11 Μαρ 2008 3:25:00 μμ
doctor είπε...
Ο Ellinas είπε...
Η μικρη Ελλαδα μας ουτε καν κανει συζητηση για τη Βορειο Ηπειρο και καποιοι διανοουμενοι μιλανε για Τσαμουρια.

****

Την εκδήλωση διοργάνωσε το ΚΕΜΟ (Κέντρο Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων) http://www.kemo.gr

Όσον αφορά την εύλογη απορία σας:

"Αλλοι πάλι εγκαλούσαν τους διοργανωτές ότι δεν ενδιαφέρονται για τις ελληνικές μειονότητες γειτονικών χωρών και τους ρωτούσαν «γιατί δεν κάνουν και μια εκδήλωση για τους Βορειοηπειρώτες».
Προφανώς αγνοούν πως το ΚΕΜΟ έχει εκδώσει από το 2003 ολόκληρο βιβλίο με αναλύσεις για το ζήτημα («Η ελληνική μειονότητα της Αλβανίας», εκδ. Κριτική).

doctor

11 Μαρ 2008 3:32:00 μμ
doctor είπε...
ΚΕΜΟ, Παρεμβάσεις - Αντιδράσεις για την ημερίδα του ΚΕΜΟ της 21.2.2008

Με αφορμή την εκδήλωση για τους τσάμηδες

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ (Λέκτορας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας Παντείου Πανεπιστημίου, ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων).

Τώρα που καταλαγιάζει κάπως ο θόρυβος που ξέσπασε μετά την εκδήλωση με θέμα «Ιστορία και επικαιρότητα του ζητήματος των τσάμηδων» θα επιχειρήσουμε να επαναφέρουμε το θέμα στις πραγματικές του διαστάσεις.

Η εκδήλωση διοργανώθηκε από το Κέντρο Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων σε συνεργασία με το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου μέσα στο πλαίσιο δύο μαθημάτων του τμήματος: «Μειονότητες στην Ευρώπη» και «Ιστορία και πολιτισμός της σύγχρονης Αλβανίας». Η πραγματοποίησή της είχε αποφασιστεί το Σεπτέμβριο του 2007, ενώ η ημερομηνία της το Νοέμβριο. Γράφτηκε σε διάφορες παραλλαγές ότι η εκδήλωση ήταν τμήμα μιας ευρύτερης συνωμοσίας με στόχο τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και ότι το timing μετά την ανεξαρτησία του Κοσόβου δεν είναι άσχετο. Αυτοί που εκτοξεύουν τη συγκεκριμένη κατηγορία δεν έχουν παρά να σκεφτούν σοβαρά εάν οι διοργανωτές είναι τόσο υψηλά ιστάμενοι στις λήψεις αποφάσεων στα Βαλκάνια, που ήταν σε θέση να προβλέψουν ότι πέντε μέρες πριν από την πραγματοποίηση της εκδήλωσης στις 21 Φεβρουαρίου 2008, το Κόσοβο θα ανακήρυσσε την ανεξαρτησία του.

Ηδεύτερη συκοφαντική κατηγορία είναι ότι η εκδήλωση αυτή αναπαρήγαγε ρητορείες περί «μεγάλης Αλβανίας» στην οποία συμπεριλαμβάνεται και τμήμα της Ελλάδας. Αυτό κυρίως ήταν το επιχείρημα του Alpha, που ήταν ο μόνος τηλεοπτικός σταθμός που «κάλυψε» την εκδήλωση. Η συκοφαντία αυτή παρέσυρε ακόμη και καλόπιστο κόσμο να στραφεί εναντίον των διοργανωτών. Είναι απίστευτο, ωστόσο, ότι καμιά σημασία δεν δόθηκε στο περιεχόμενο των εισηγήσεων, από τις οποίες προφανώς όχι απλώς δεν γεννάται ζήτημα «μεγάλης Αλβανίας», αλλά επιπλέον στηλιτεύτηκε ο τρόπος με τον οποίο ο αλβανικός εθνικισμός εργαλειοποιεί το ζήτημα των τσάμηδων σήμερα. Είναι ενδεικτικό για το επίπεδο του δημόσιου διαλόγου το ότι άνθρωποι που αγνοούν και ούτε επιθυμούν να μάθουν το περιεχόμενο των παρουσιάσεων δεν δίστασαν να καταγγείλουν τις θέσεις και προθέσεις των ομιλητών στη διάλεξη αυτή και μάλιστα με τρόπο βαθιά προσβλητικό και ανοίκειο, αναπαράγοντας ανεκδιήγητα ψεύδη και ανακρίβειες.

Ητρίτη κατηγορία είναι ότι η ανακίνηση τέτοιων ζητημάτων σε μια εποχή αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια συμβάλλει -ακόμη και παρά τη θέλησή της- στην αποσταθεροποίηση και βάλλει εναντίον των ελληνικών συμφερόντων. Η απάντηση σε αυτό το επιχείρημα είναι πιο σύνθετη. Στη χώρα μας, υπάρχει κόσμος που δεν φοβάται να μελετάει τα δύσκολα. Ο κόσμος αυτός έχει την πεποίθηση ότι η ενασχόληση με τα «εθνικώς ευαίσθητα» θέματα δεν είναι επιζήμια για το εθνικό συμφέρον. Αντιθέτως, πολλαπλώς επιζήμιες για την όποια εκδοχή εθνικού συμφέροντος είναι η επιβεβλημένη αποσιώπηση και η αυτολογοκρισία που κυριαρχούν σήμερα. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ζούμε σε έναν κόσμο που πλέον συζητάει για τα μειονοτικά. Επιπλέον, ζούμε σε μια γειτονιά που τα κράτη αρέσκονται κυρίως να μιλάνε για τα μειονοτικά των άλλων κρατών, όπως κατ' εξοχήν κάνει και η Ελλάδα. Το να προσποιείται κανείς ότι αυτά τα θέματα είναι «ανύπαρκτα» είναι βούτυρο στο ψωμί των γειτονικών εθνικισμών και αλυτρωτισμών. Ποιος τροφοδοτεί τον αλβανικό εθνικισμό και υπονομεύει τη σταθερότητα; Εξι ερευνητές σε μια πανεπιστημιακή εκδήλωση ή οι Κακαουνάκης, Γεωργιάδης και τόσοι άλλοι που φωνάζουν στα τηλεοπτικά παράθυρα ότι «οι Αλβανοί μάς μισούν»;

Το να ερευνά κανείς τις πραγματικές διαστάσεις των ζητημάτων συμβάλλει στην απομυθοποίησή τους και στον εξορθολογισμό τους. Ευτυχώς για την ελληνική δημοκρατία, το περιεχόμενο των διαλέξεων στα ελληνικά πανεπιστήμια δεν αξιολογείται με βάση τη συμβατότητά του σύμφωνα με τις πολιτικές ορέξεις ή τη βουλιμία κάποιων δημοσιογράφων, ηθοποιών, βουλευτών και τηλεοπτικών αστέρων για τηλεθέαση σε βάρος της έγκυρης ενημέρωσης. Πριν από όχι πολλά χρόνια, στην Ελλάδα οποιαδήποτε αναφορά σε ζητήματα μειονοτήτων ήγειρε ζητήματα πολιτειακής νομιμοφροσύνης. Με πολλή προσπάθεια και κουράγιο απέναντι σε προσωπικές συκοφαντίες και οργανωμένες αντιδράσεις μιας εδραιωμένης αντίληψης που βλέπει παντού εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς, σιγά-σιγά τα πράγματα αλλάζουν.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 03/03/2008

Πηγή: http://www.kemo.gr/index.php?sec=show&item=104

11 Μαρ 2008 3:37:00 μμ
doctor είπε...
Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας Παντείου Πανεπιστημίου- Ανακοίνωση του Προέδρου Στεφάνου Πεσμαζόγλου:

http://www.kemo.gr/index.php?sec=more&item=12&text=104

doctor

11 Μαρ 2008 3:39:00 μμ
Ferdinant-Disajd 666SomseithA5 είπε...
Αυτή η ανάρτηση αφαιρέθηκε από το συγγραφέα.
11 Μαρ 2008 4:08:00 μμ
akritas είπε...
doctor δεν είμαι κριτικός ιστοριογραφίας ώστε να μπορώ να ελέγξω εάν ο Μαργαρίτης παραποιεί τα ιστορικά στοιχεία. Αυτή είναι δουλειά άλλων. Σαν αναγνώστης όμως μπορώ να κρίνω την ιστορική γραφίδα του όπως και την δικιά σου η οποία είναι εμφανής η ερμηνεία που προσπαθείτε να δώσετε με την ηρωοποίηση ή καταδίκη συγκεκριμένων εθνοτικών ομάδων παραβλέποντας τις κοινωνικο-πολτικές συνθήκες.

Π.χ. αναφέρεις χρησιμοποιώντας σαν πηγή και την Μαντά....

""Στο πλαίσιο των πιέσεων που ασκούσε η ελληνική διοίκηση στους ντόπιους κατοίκους-προσπαθώντας να εκμαιεύσει αποτέλεσμα, ..................... Εξυπακούεται ότι οι περιουσίες αυτών των ανθρώπων, αφήνονταν, εκείνο το διάστημα, έρμαιο στις διαθέσεις των προσφύγων ή των χριστιανών γειτόνων [10].""


Η Μαντά όμως συμπληρώνει στην επόμενη σελίδα...

""Σε όλες τις παραπάνω αιτιάσεις η ελληνική πλευρά είχε τα δικά της επιχειρήματα να αντιπαραθέσει: καταρχήν, όπως είχε πολλές φορές και στο παρελθόν διευκρινιστεί, το μέτρο των απαλλοτριώσεων είχε γενικό χαρακτήρα και εφαρμόστηκε με τον ίδιο τρόπο για όλους τους υπηκόους της χώρας. Πέραν μάλιστα του να γίνουν διακρίσεις σε βάρος της περιουσίας των Τσάμηδων, η κυβέρνηση αντέτεινε ότι είχε ληφθεί ιδιαίτερη μέριμνα για την επιεικέστερη εφαρμογή και την περιορισμένη εγκατάσταση προσφύγων ειδικά στην Ήπειρο.""

Όπως βλέπεις δεν ήταν τα πολιτικά πράματα δεν ήταν ακριβώς όπως τα παρουσίασες. Η πίεση της Επιτροπής Κάμπελ προς της Ελληνική Κυβέρνηση ήταν εμφανής.

αυτά τα "ολίγα".

11 Μαρ 2008 7:31:00 μμ
Pensierix είπε...
Μια μικρή και ανούσια διόρθωση, δεν προσθέτει τίποτα στη συζήτηση, απλά για του λόγου το αληθές.
Ο φίλος alittlewishper αναφέρθηκε σε "Φιλιατρά Ηγουμενίτσας". Μάλλον θα εννοούσε το Φιλιάτι ή Φιλιάτες αφού τα Φιλιατρά βρίσκονται στη Μεσσηνία,...φίλτατοι φίλοι μου! :)))

Κατά τα άλλα, ο γνωστός doctor. Έγραψε για άλλη μία φορά...

11 Μαρ 2008 7:39:00 μμ
Ellinas είπε...
''[...]αλλα επισημανω οτι πιο πολυ απο τους Ελληνες δεν υπεφερε κανενας στο παρελθον.''

εμεις ντοκτορ ειχαμε μια μικρασιατικη καταστροφη οπου μας διωξανε οι τουρκοι απο τα σπιτια μας, ακομα και οταν ημουν μικρο παιδακι θυμαμαι τη γιαγια μου να πηγαινει στον ερυθρο σταυρο να ρωταει για τον πατερα της-1 εκατομμυριο ανθρωποι διωχτηκαν και ερχονται σημερα οι κ...τουρκοι και λενε οτι εκεινες τις μερες στην Σμυρνη ειχε λιγο συνωστισμο., Καταλαβες ντοκτορ? δεν ειμαστε Σουηδια ρε φιλε, το ξερω οτι σου αρεσει αυτη η χωρα αλλα η Ελλαδα δεν ειναι Σουηδια και ουτε προκειται να γινει.
Οι Κυπριοι εχουν πανω απο 1500 αγνοουμενους απο το '74 και κανενας δεν μιλαει-αυτα τα σκευτεσαι καθολου ρε φιλε? μπορεις να σκευτεις καθολου τη ζωη ζησανε αυτοι οι ανδρες? τι ξυλο φαγανε? αν τους βιασανε? τον ευτελισμο τους?

και ερχονται και οι κ...αλβανοι και μιλανε για τσαμουρια.ουστ ρε.θα σας παρουμε και τη Βορειο Ηπειρο

ντοκτορ εισαι καλο μυαλο αλλα να το χρησιμευσεις για το καλο του τοπου-να ξερεις παντα οτι γυρω απο την πατριδα μας εχεις σκυλια οχι ανθρωπους

11 Μαρ 2008 10:04:00 μμ
τουκιθεμπλομ είπε...
Αγαπητέ doctor, σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου. Πιστεύω πως όλοι οι λογικοί άνθρωποι συμφωνούμε πως το επιχείρημα του δωσιλογισμού για την εθνοκάθαρση των Τσάμηδων είναι μία φαιδρή δικαιολογία, αν σκεφτεί κανείς το όργιο της ενσωμάτωσης πρώην δωσιλόγων στο μετεμφυλιακό κράτος και παρακράτος.
Θα ήθελα να προσθέσω στη συζήτηση κάτι που έθιξα ο ίδιος αλλού: η εθνοκάθαρση σε βάρος των Τσάμηδων πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν ένα επεισόδιο μέσα στο γενικότερο ξεκαθάρισμα εθνοτικών διαφορών που έγινε με το τέλος του Β Παγκοσμίου. Όσοι βρέθηκαν στο πλευρό των νικητών μπόρεσαν να υπαγορεύσουν τους όρους τους και να ξεμπερδέψουν με τους εχθρούς τους οι οποίοι είχαν βρεθεί στο πλευρό των ηττημένων. Όλοι σχεδόν οι ανατολικοευρωπαίοι καθάρισαν τα εδάφη τους από μερικά εκατομμύρια Γερμανούς (στην Πολωνία ειδικά η έξωση των γερμανικών πληθυσμών οδήγησε 40.000 στο θάνατο, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα), ενώ ο γιουγκοσλαβικός στρατός δολοφονούσε Ιταλούς αμάχους στην Ίστρια και Ούγγρους στην Βοϊβοδίνα. Βλέπεις, οι προαναφερθέντες λαοί είχαν το στίγμα της συνεργασίας με τους ναζί και γιαυτό ήταν πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστούν δίκαια. Όταν είσαι νικητής μπορείς να κάνεις εγκλήματα και να μένεις ατιμώρητος!

12 Μαρ 2008 4:34:00 πμ
doctor είπε...
akritas, εγώ δεν παρουσίασα τίποτα, εγώ παρέθεσα πλήθος πηγών και παραπομπών.
Αν εσείς νομίσατε ότι αυτό το έκανα για να βγάλω "λάδι" και αθώες περιστερές τους Τσάμηδες απλώς σφάλετε και επιτέλους σταματήστε να τα βλέπετε όλα "άσπρο-μαύρο";
Και πόσο ακρίτας είστε, γιατί μπορεί να είμαι εγώ πιο πολύ από εσάς; (χαριτολογώντας πάντα).

***

Pensierix, γερακίσιο το μάτι σου!

***

Τουκιθεμπλόμ, συμφωνώ και επαυξάνω συμπληρώνοντας τις δύο ατομικές βόμβες....

***

ellinas, για τον συνωστισμό διάβασε σε παρακαλώ το παρακάτω θέμα που είχα ανοίξει, προσεκτικά και καλό είναι να αρχίσεις να διαβάζεις ιστορία πιο "ανοιχτά":

http://dimitrisdoctor.blogspot.com/2007/06/blog-post_28.html

Στο παρόν blog έχω παραθέσει ουκ ολίγους λαμπρούς έλληνες πανεπιστημιακούς, κάνε μια αναζήτηση.

Κι εγώ παιδί προσφύγων είμαι, όμως εκτός των προσωπικών βιωμάτων των παπούδων μου φροντίζω να διαβάζω και να εγκύπτω στην ιστορία, διότι οι παπούδες μας ζούσαν στον μικρόκοσμό τους και ελάχιστα γνώριζαν τότε από όσα ξέρουμε εμείς σήμερα...

doctor

12 Μαρ 2008 5:10:00 μμ
Somsietha-VetemShqip-AlbanianBrother είπε...
o elinas

[...]αλλα επισημανω οτι πιο πολυ απο τους Ελληνες δεν υπεφερε κανενας στο παρελθον.''

εμεις ντοκτορ ειχαμε μια μικρασιατικη καταστροφη οπου μας διωξανε οι τουρκοι απο τα σπιτια μας, ακομα και οταν ημουν μικρο παιδακι θυμαμαι τη γιαγια μου να πηγαινει στον ερυθρο σταυρο να ρωταει για τον πατερα της-1 εκατομμυριο ανθρωποι διωχτηκαν και ερχονται σημερα οι κ...τουρκοι και λενε οτι εκεινες τις μερες στην Σμυρνη ειχε λιγο συνωστισμο., Καταλαβες ντοκτορ? δεν ειμαστε Σουηδια ρε φιλε, το ξερω οτι σου αρεσει αυτη η χωρα αλλα η Ελλαδα δεν ειναι Σουηδια και ουτε προκειται να γινει.
Οι Κυπριοι εχουν πανω απο 1500 αγνοουμενους απο το '74 και κανενας δεν μιλαει-αυτα τα σκευτεσαι καθολου ρε φιλε? μπορεις να σκευτεις καθολου τη ζωη ζησανε αυτοι οι ανδρες? τι ξυλο φαγανε? αν τους βιασανε? τον ευτελισμο τους?

και ερχονται και οι κ...αλβανοι και μιλανε για τσαμουρια.ουστ ρε.θα σας παρουμε και τη Βορειο Ηπειρο

ντοκτορ εισαι καλο μυαλο αλλα να το χρησιμευσεις για το καλο του τοπου-να ξερεις παντα οτι γυρω απο την πατριδα μας εχεις σκυλια οχι ανθρωπους

----------------

Aftos mou thimizi tous xoriates pou miloun se enan gnostiko(sinithos gjatro).lol


Doctor idha to site sti wiki pou mou edhoses ke itan entelos out, grameno apo ethnikistes pou pistevoun oti i arvanites ine elines apo tin "vorio-ipiro" pu apo tous alvanous(oute kan alvanous mas lene dhiladhi ala tourkalvanous) ekdhioxthikan ke ales ethnik. malakies, kati pio normal ke akereo?

12 Μαρ 2008 5:16:00 μμ
Ellinas είπε...
albanian brother:

''Aftos mou thimizi tous xoriates pou miloun se enan gnostiko(sinithos gjatro).lol'' για μενα αυτο το σχολιο

δεν ειμαι χωριατης, φαρμακοποιος ειμαι αλβανε brother
και αυτα που γραφω ειναι γεγονοτα, εχουν γινει και εχουν καταγραφει στην ιστορια ασχετα αν σημερα δεν μιλαμε για αυτα-αν εχεις καποιο προβλημα με την Ελλαδα μπορεις να γυρισεις στην Αλβανια,δεν σε σταματαει κανενας. Θα δειχνεις σεβασμο στη χωρα που σε φιλοξενει και στους Ελληνες

και κανε μια μεταφραση στο somsietha-vetemsquip

12 Μαρ 2008 7:16:00 μμ
alittlewhisper είπε...
Ευχαριστώ τον Pensierix για την επισήμανση. Η αλήθεια είναι ότι ακόμα Φιλιατρά τον θυμάμαι να τα λέει - εκεί ήταν το οικοτροφείο όπου τον είχαν στείλει - αλλά έχουν περάσει αρκετά χρόνια και λογικά κανω λάθος. Άσε που δε με έχει βγάλει ποτέ ο δρόμος από κείνα τα μέρη, οπότε... Όσο για το θέμα του συνωστισμού που διάβασα παρακάτω:
Καταρχάς πρέπει να πω ότι μου έχεις κινήσει την περιεργεια doc να διαβάσω τις παλιές σου αναρτήσεις, αλλά ο χρόνος αυτή τη στιγμή δε μου το επιτρέπει. Εδώ βέβαια την έκανα την παρασπονδία, κυρίως γιατι μου κάνει μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι όποτε καποιος τα βρίσκει σκούρα πηδάει με μεγάλη ευκολία σε κάποια από τα κλασικά θεματα που λίγο πολύ, όλοι παραδέχονται ότι "έγιναν έτσι και δε χωράει αμφισβήτηση" μέχρι, και αν φυσικά, να καταλάβει ότι δεν υπάρχουν τέτοια θέματα. όχι όσο θα δημιουργούνται και θα εξετάζονται από ανθρώπους. Αυτά, το σχόλιο επί του θέματος του συνωστισμού το άφησα εκεί που ανήκει.

12 Μαρ 2008 7:51:00 μμ
penguin_witch είπε...
@ellina: Ποιούς έλληνες να σεβαστεί ο Αλβανός; Αυτούς σαν εσένα που τον θεωρούν σκύλο και όχι άνθρωπο; Αφού δεν τον σέβεσαι εσύ, πώς να σε σεβαστεί αυτός;
Ειλικρινά, εσυ και οι ομοιοί σου με κάνουν να καταριέμαι την τύχη που με έκανε συμπατριώτισσά σας.
Ευτυχώς που δεν μένετε μόνο εσείς σε αυτή τη χώρα...
@doctor: Θα έχεις βαρεθεί να το ακούς, αλλά γράφεις - και μακάρι να μη σταματήσεις να γράφεις...

12 Μαρ 2008 9:24:00 μμ
Ellinas είπε...
Αυτή η ανάρτηση έχει καταργηθεί από ένα διαχειριστή του ιστολογίου.
12 Μαρ 2008 9:57:00 μμ
akritas είπε...
doctor μήπως θέλεις και ληξιαρχική πράξη γεννήσεως στο εάν είμαι τελικά akritas ή όχι (χαριτολογώντας φυσικά) ?

Το ποιος το κάνει μαύρο ή άσπρο φαίνεται από τις αναρτήσεις που σηκώνει και οι οποίες είναι μονόπλευρες και σχεδόν ίδιες με το γνωστή εθνομηδενιστική περιγραφή.
Παρουσίασες επιλεγμένο πλήθος πηγών και παραπομπών και στο απέδειξα με την Μαντά.
Δεν είναι κατακριτέο διότι αυτή η ιδελογική σου άποψη αλλά αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι και αμερόληπτο.
Το ίδιο ισχύει και για τον υποφαινόμενο.

Όμως ξέχασες δύο σημαντικά ιστορικά στοιχεία στο άρθρο σου για τους Τσάμηδες.
Το πρώτο είναι η συνεργασία που είχαν οι Τσάμηδες με τα ιταλικά φασιστικά στοιχεία προ του 1940 και το δεύτερο και πιο σημαντικό είναι ότι ..αρχικά ΕΦΥΓΑΝ...δεν τους έδιωξαν. Αυτό αποκαλείται υποχώρηση.

Η Ελλάδα όμως ναι τους κυνήγησε με 1002 τρόπους (διπλωματικούς, δικαστικούς κλπ) όταν προσπάθησαν να ξαναγυρίσουν στις πατρογονικές τους εστίες και αυτό αποκαλείται εθνοκάθαρση.

Προσωπικά συμφωνώ για τις τότε πράξεις της Ελληνικής κυβέρνησης μιας και όπως έχει αποδειχθεί η περιοχή των Βαλκανίων βαδίζει σταθερά σε μία εύθραστη πολιτική ισσοροπία με πολλές παρενέργειες και οι μειονότητες πάντοτε ήταν και είναι όργανα αυτών που θέλουν να παρουσιάσουν το άσπρο-μαύρο (και αντίστροφα).Άλλωστε η συμπεριφορά των σημερινών Τσάμηδων μέσω των οργανώσεων τους δεν έχει και και καμιά διαφορά με αυτων εθνικιστικών κύκλων του UCK.

12 Μαρ 2008 10:46:00 μμ
πουτσοδαμος είπε...
Kala ta leei o akridas!
Ntropi re doctor, ekanes toso merolhptikh parousiash se mia xwra kai epikairothta opou oi Tsamhdes den exoun daimonopoih8ei ka8oloy kai parousiazontai amerolhpta! Tha sou traviksi to aftaki o akridas! Pws tolmas kai tous parousiazeis toso merolhptika se mia toso amerolhpth xwra? Ethnomidenisti! Mhden, kouloura tha sou valw!
Ethnokoulourtzi!

13 Μαρ 2008 4:48:00 πμ
doctor είπε...
Καλημέρα σε όλους.
Μάλλον μερικοί ενοούν ως αμερόληπτη έρευνα μόνον αυτή που υπερασπίζεται μονομερώς την μία πλευρά, την δική τους, όλως τυχαίως.

Μάλλον δεν διάβασαν τα θέματά μου για το νούμερο 31328 του Βενέζη, ούτε αυτό της γενοκτονίας των Ποντίων, ούτε αυτό του περίφημου συνωστισμού της Σμύρνης.
Μάλλον διάβασαν όσα ήθελαν να διαβάσουν...

Εδώ κύριοι και κυρίες δεν γίνεται διαγωνισμός για το ποιος είναι πιο πατριώτης από τον άλλον.
Σε αυτό το blog μιλάμε για ιστορικά θέματα, και δεν διστάζουμε να συζητάμε νηφάλια ακόμη και για τα "δύσκολα", διότι εδώ δεν υπάρχουν ταμπού και προκαταλήψεις.
Δεν αγαπάμε την πατρίδα μας λιγότερο όταν την θεωρούμε ένα κράτος όπως όλα τα άλλα στο οποίο κατά τύχη έτυχε να γενηθούμε και όχι ως έναν προαιώνιο μεταφυσικό κόσμο που κινείται πέραν του χρόνου και των ιστορικών διεργασιών, ως ένα έθνος περιούσιο που αγαπά ειδικά ο Θεός και του αναθέτει αποστολές να επιτελέσει, όπως έγραφε ο Παπαρηγόπουλος.

Στο προφίλ μου γράφω επακριβώς το τι κάνω σε αυτό το blog.
Ας το διαβάσουν όλοι...

doctor

13 Μαρ 2008 11:26:00 πμ
Hades είπε...
Ωραίο κείμενο δόκτορα. Δυστυχώς ένα διαχρονικό λάθος που κάνουν όλοι οι λαοί (και φυσικά κι εμείς) είναι αυτό του να βλέπουμε μόνο την καμπούρα των άλλων. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι άλλο όμως: αν ξέραμε καλύτερα τα δικά μας λάθη θα ήταν πιο εύκολο να αντιμετωπίσουμε και τις όποιες "επιθετικές" διαθέσεις άλλων. Χώρια ότι θα μπορούσαμε ενδεχομένως να έχουμε διορθώσει και πολλά δικά μας κακώς κείμενα.

Αναφορικά με την Μεγάλη Αλβανία, δυστυχώς όσο κι αν εθελοτυφλούν πολλοί είναι μια ορατή και σχεδόν χειροπιαστή απειλή. Ήδη -διαβάζω- από προχθές στα Σκόπια γίνεται το έλα να δεις, όπου οι Αλβανοί των Σκοπίων έθεσαν σειρά αιτημάτων προς την κυβέρνηση, όπως η αναγνώριση της αλβανικής γλώσσας ως επίσημη, η αποκατάσταση των... μαχητών του UCK και διάφορα άλλα πολύ ενδιαφέροντα. Ο λόγος, νομίζω προφανής: ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται κι ως εκ τούτου προσπαθούν ν'αποκομίσουν οφέλη για να δώσουν την υποστήριξή τους για το θέμα της ονομασίας. Αυτό που προσπαθούν να κάνουν, προφανές: είτε έτσι, είτε γιουβέτσι να βγουν κερδισμένοι. Και μετά αφού θα έχουν πάρει τα εξ ανατολών εδάφη που θέλουν θα ΞΑΝΑτεθεί θέμα Τσαμουριάς, κι άιντε μετά να προσπαθήσουμε να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες.

Αναρωτιέμαι πως θα φαινόταν στους ξένους αν εμείς θέταμε θέμα Ιωνίας ή Μεγάλης Ελλάδος (Σικελίας). Δεν θα μας απόπαιρνε η διεθνής κατακραυγή; Σαφώς και θα ήταν λογικότατο. Το ότι υπάρχουν μέρη που υπήρχαν Έλληνες επί αιώνες αμέτρητους δεν σημαίνει -καλώς η κακώς- ότι νομιμοποιούμεθα να διεκδικούμε και τα πάντα. Καλώς ή κακώς, κάποιες ιστορίες τελείωσαν όπως τελείωσαν για'μάς.

13 Μαρ 2008 3:05:00 μμ
akritas είπε...
Αυτή η ανάρτηση αφαιρέθηκε από το συγγραφέα.
14 Μαρ 2008 1:08:00 πμ
akritas είπε...
Η μελέτη του ιστορικού παρελθόντος βοηθάει τους ανθρώπους να κατανοήσουν ότι αποτελούν μέρος ενός κόσμου ενιαίου και ότι οι, κοινωνίες και τα έθνη δεν αποτελούν απομονωμένες ανθρώπινες κοινότητες ούτε οι πολιτισμοί στεγανές ενότητες αξιών που διατηρούν την αυτονομία τους στον χρόνο, αλλά ενότητες ιδεών και πρακτικών λύσεων που διαρκώς ανασυγκροτούνται υπό την πίεση των νέων συνθηκών και με τη δημιουργική παρέμβαση των ανθρωπίνων ομάδων να κατανοήσουν τους ίδιους και τους «άλλους», διακρίνοντας τις διαφορές και τις ομοιότητες μεταξύ των.

Στην ελληνική «πραγματικότητα», η πολυπολιτισμική κοινωνία που επαγγέλλονται οι αποδομητές του ομοιογενούς εθνικού κράτους θα είχε ως πιθανές συνέπειες διάφορες αποσχιστικές κινήσεις.ο παρόν ομοιογενές εθνικό κράτος των Ελλήνων υπήρξε προiόν εθνικής πολιτικής δύο και πλέον αιώνων, από την εποχή του Ρήγα Βελεστινλή και του Αδαμαντίου Κοραή, με κορυφαίο «αρχιτέκτονα» του σύγχρονου Ελληνικού έθνους τον Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο.

Και κλέινω το θέμα - μιας και ο administrator του blog επιτρέπει το τρολάρισμα μελών από άλλα μέλη - με ένα απόσπασμα του Στάθη Καλύβα

"είμαστε τελικά ικανοί να ξεπεράσουμε το νοσηρό κλίμα του ρεβανσισμού της μνήμης και να αντικαταστήσουμε τις υστερικές καταγγελίες, το κυνήγι μαγισσών και τη συνωμοσιολογία με τη δημιουργική έρευνα και τον διάλογο, όπως αρμόζει σε ανοιχτές κοινωνίες και σύγχρονες επιστημονικές κοινότητες?

ή

είμαστε καταδικασμένοι να παραμένουμε εσαεί αγκυλωμένοι σε μια άγονη ανάγνωση του παρελθόντος και μια απλουστευτική και μονοδιάστατη αντιμετώπιση του παρόντος, επιλέγοντας την εσωστρέφεια, την πνευματική στειρότητα και τελικά την περιθωριοποίηση? "

Κύριοι και κυρίες εσείς διαλέγετε!!

14 Μαρ 2008 1:10:00 πμ
πουτσοδαμος είπε...
μιας και ο administrator του blog επιτρέπει το τρολάρισμα μελών από άλλα μέληO admin σου επέτρεψε και το δικό σου τρολάρισμα, όταν μπήκες να τον πεις εθνομηδενιστή! Κοίτα ποιος μιλάει για τρολάρισμα! Μπήκες εδώ μέσα να μας βρίσεις ως "εθνομηδενιστές" και μόλις σε θίξανε κάνεις σα χουφτωμένη γεροντοκόρη!

η πολυπολιτισμική κοινωνία που επαγγέλλονται οι αποδομητές του ομοιογενούς εθνικού κράτους θα είχε ως πιθανές συνέπειες διάφορες αποσχιστικές κινήσεις Παλιό κρασί σε νέα συσκευασία: κάποτε ήταν η διεθνιστική κοινωνία που επαγγέλλονταν οι απάτριδες κομμουνισταί, τώρα ο ακρίδας μας λέει ότι όσοι εξετάζουμε με κριτικό μάτι την εθνική ιστορία είμαστε υπέρ της πολυπολιτισμικής κοινωνίας (ντε και καλά!) και ότι αυτή η κοινωνία θα είχε ως πιθανές συνέπειες διάφορες αποσχιστικές κινήσεις! Πώς ρε φίλε; Οι αποσχιστικές κινήσεις των Τσετσένων, των Κοσοβάρων και των Τούρκων της Βουλγαρίας είναι αποτέλεσμα των "πολυπολιτισμικών" πολιτικών του ...Μιλόσεβιτς, του ...Γέλτσιν και των άλλων "δημοκρατικών μπουμπουκιών"; Σε λίγο θα μας πεις ότι οι μειονότητες γουστάρουν αφομοιωτική πολιτική! (Πάντως πρέπει να πω ότι μειδίασα λίγο με τη φράση "ομοιογενές εθνικό κράτος"! Μου θυμίζει το "έμεινε παρθένα για τα 3 παιδιά της"! Αν εξαιρέσεις τους Αλβανούς, Γύφτους, Τούρκους, Εβραίους, Βούλγαρους, Βλάχους, Αρμένιους, και τώρα πια τους "ελληνίζοντες" Ρωσο-γεωργιανούς, αυτό το έθνος είναι υπόδειγμα ομοιογένειας!)

συμφωνώ για τις τότε πράξεις της Ελληνικής κυβέρνησης μιας και όπως έχει αποδειχθεί η περιοχή των Βαλκανίων βαδίζει σταθερά σε μία εύθραστη πολιτική ισσοροπία με πολλές παρενέργειες Αν επεκτείνω λοιπόν το συλλογισμό σου καλώς έπραξε ο Κεμάλ που καθάρισε τη χώρα του από μειονότητες, έτσι; Μη μου κλαίγεσαι έπειτα για αλύτρωτες ακρίδες! Εεεε... πατρίδες, ήθελα να πω!

και οι μειονότητες πάντοτε ήταν και είναι όργανα αυτών που θέλουν να παρουσιάσουν το άσπρο-μαύρο (και αντίστροφα).
Φαντάζομαι ότι μιλάς και για τους βορειοηπειρώτες, ε; Δηλαδή όχι μόνο βλέπεις ρατσιστικά κάθε μειονότητα, αλλά επιπλέον βλέπεις ρατσιστικά και τους ίδιους τους συμπατριώτες σου!

Τέτοια αυτοαναίρεση πρώτη φορά βλέπω, ειδικά στο τέλος όπου για το θεαθήναι μας έκανες έκκληση να αποφύγουμε "το νοσηρό κλίμα του ρεβανσισμού", αφού πρώτα μας είπες ...εθνομηδενιστές! Λίγη τσίπα; Λίγη;;; Ας είναι, μπορεί να είσαι γεμάτος αντιφάσεις, αλλά έκανες δραματική, ζαλογγίτικη έξοδο! Να έρχεσαι συχνότερα!

14 Μαρ 2008 3:05:00 πμ
doctor είπε...
Φίλε ακρίτα, νομίζω ότι το απόσπασμα (το πολύ ωραίο απόσπασμα) από τον Στάθη Καλύβα που παραθέτεις μάλλον αντιστρατεύεται τα όσα γράφεις.

Ο Παπαρρηγόπουλος (και ο Ζαμπέλιος) ήταν ο αρχιτέκτων του ελληνικού έθνους, όντως, και το "αρχιτέκτων" πρέπει να εκληφθεί με την έννοια του δημιουργώ, κατασκευάζω (όχι βέβαια εκ του μηδενός).

Θα σας προέτρεπα να διαβάσετε το "παχνίδι με το χρόνο" του Παντελή Λέκκα, Καθηγητή στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Από το ποστ που είχα ανοίξει πριν καιρό παραθέτω ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:

Εθναφύπνιση ή Εθνογένεση;

Το δίλημμα αυτό φαίνεται να σκιάζει κάθε αναφορά, άμεση ή έμμεση, σε οτιδήποτε έχει να κάνει με το εθνικιστικό φαινόμενο.
Η διάζευξη ορίζει καταρχήν ασυμβίβαστες αντιλήψεις περί έθνους.
Η πρώτη, η εθναφυπνιστική, είναι εκείνη που αποδέχεται τις βασικές παραδοχές του εθνικισμού. Σύμφωνα με αυτές τις παραδοχές, τις ευρύτατα διαδεδομένες τόσο στην κοινή συνείδηση όσο και στην λόγια σκέψη, το κάθε έθνος διαθέτει το καθένα την δική του ιστορία. Έχοντας βεβαίως ξεχωριστό το καθένα παρελθόν, δικαιούται, όταν για οποιονδήποτε λόγο συμβαίνει να «αφυπνίζεται» και να αποκτά πλήρη συνείδηση της ανέκαθεν ιδιαιτερότητάς του, να διεκδικεί την πολιτική του αυτοδιάθεση.
Η εθνογενετική αντίληψη, από την άλλη πλευρά, υιοθετεί πιο κριτική στάση έναντι του αντικειμένου της. Θεωρεί, δηλαδή, ότι τα έθνη δεν «αφυπνίζονται», αλλά «γεννώνται» στην νεοτερικότητα, δεν έχουν παρελθόν, αλλά ιδιοποιούνται κάτι εντελώς ξένο προς αυτά.
Έτσι, η έννοια της εθνογένεσης εύκολα μπορεί να εξισωθεί με μια μετέωρη διαδικασία ιδεολογικής κατασκευής.
Πιστεύω ότι η διάζευξη σκοτίζει αντί να φωτίζει την σκέψη μας και ότι το δίλημμα ανάμεσα στην εθναφύπνιση και την εθνογένεση είναι άστοχο, και εν τέλει, άνευ νοήματος. Το ανίατο μειονέκτημά του είναι ότι αναφέρεται στο έθνος και όχι στον εθνικισμό.
Ακόμη και ο πιο ακραίος υπερασπιστής της εθναφυπνιστικής αντίληψης δεν θα μπορούσε να αρνηθεί ότι το έθνος αφυπνίζεται στην νεοτερικότητα ή ότι το ιδεολογικό κίνημα του εθνικισμού είναι επιγέννημα της σύγχρονης εποχής. Αλλά ακόμη κι ο πιο αδιάλλακτος υπέρμαχος της εθνογένεσης θα είχε δυσκολίες να αποδείξει ότι το υλικό του οποίου κάνει χρήση ο εθνικισμός αποδίδοντάς το στο παρελθόν του έθνους είναι εξ ολοκλήρου κατασκεύασμα εκ του μηδενός.
Η εθναφυπνιστική αντίληψη δεν είναι σε θέση να εξηγήσει γιατί τα σημερινά έθνη, μολονότι «πανάρχαια», αφυπνίστηκαν τελικά στην νεοτερικότητα. Αδυνατεί επίσης να παράσχει απάντηση στο αδιανόητο γι’αυτήν ερώτημα πως είναι δυνατόν να μην αφυπνίζονται εθνικά όλοι οι αρχαίοι πολιτισμοί, παρά μόνον εκείνοι που συμβαίνει να είναι αντικείμενα διεκδίκησης από κάποια σύγχρονη ιδεολογία.
Ή για να το πω διαφορετικά: η εθναφυπνιστική αντίληψη αδυνατεί να συλλάβει πως είναι δυνατόν οι πολιτισμοί του παρελθόντος που συμβαίνει να μην διεκδικούνται από κάποιο σύγχρονο έθνος, να μην έχουν κι αυτοί εθνική ιστορία. Ούτε φυσικά μπορεί να εξηγήσει γιατί τα, υποτίθεται πανάρχαια έθνη του παρόντος δεν εκπροσωπούντο και στο παρελθόν από τις αντίστοιχες συγκροτημένες ιδεολογίες, με τους ιδιαίτερους φορείς τους, την σαφή πολιτικοποίηση των επιδιώξεών τους ή την κρυστάλλωση των ιδανικών τους στον πρακτικό στόχο του εθνικού κράτους. Από θεωρητική άποψη, η εθναφυπνιστική αντίληψη δεν είναι μόνον άκριτη, είναι στείρα.
Αλλά και η εθνογενετική αντίληψη στις ακραίες της μορφές αδυνατεί στην ουσία να εξηγήσει πως είναι δυνατόν τόσοι άνθρωποι να μοιράζονται την ίδια «ψευδαίσθηση», να πιστεύουν τόσο εύκολα σε μια «πλάνη» και συχνά να είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν πολύ πιο υλικά συμφέροντα στον βωμό ενός ιδανικού που απορρέει από μια τόσο «πλαστή» κατασκευή σαν το εθνικό τους παρελθόν. Πως αλλιώς η εμμονή σε μια «κατασκευαστική» αντίληψη της εθνογένεσης μπορεί να αντιμετωπίσει τέτοια οχληρά ερωτήματα ει μη μόνον καταλήγοντας αμήχανα σε κάποια μορφή συλλογικής παραπλάνησης ή μαζικής αυθυποβολής;
Ιδού λοιπόν που οδηγεί λογικά το μανιχαϊκό δίλημμα ανάμεσα στην εθναφύπνιση και την εθνογένεση, ποιες είναι οι συνέπειες της απόλυτης εμμονής σε κάποιαν από τις δύο αντιλήψεις.
Η πρώτη (σ.σ. εθναφύπνιση) εγκλωβίζει την σκέψη μας στον επίπεδο εξελικτισμό του ίδιου του εθνικισμού, που εν τέλει ακυρώνει την δική του ιστορικότητα στον σύγχρονο κόσμο.
Η δεύτερη πάλι (σ.σ. εθνογενετική), συρρικνώνει το σύνθετο φαινόμενο της νεοτερικότητας σε κάποιες από τις δομικές του διαστάσεις, τις οποίες αναγορεύει σε ικανές συνθήκες συνολικής εξήγησης του φαινομένου. Και οι δύο αυτές στάσεις, μάλιστα, μας υποβάλλουν την αδικαιολόγητη εντύπωση ότι, κατά κάποιο τρόπο, αυτό που συνέβη «έπρεπε να γίνει» - εισάγοντας έτσι μια υπόρρητη τελεολογία στην ιστορική εξέλιξη, η οποία καλείται να υπακούσει σε νομοτέλειες και αναγκαιότητες που βρίσκονται πέρα από την βούληση και την συνείδηση του κοινωνικού υποκειμένου (Παντελής Λέκκας, «Το παιχνίδι με τον χρόνο», σελ.9-12)

Και η ολοκλήρωση της σκέψης του κ.Λέκκα, στη σελίδα 33:
«Με δεδομένο τον ιδεολογικό χαρακτήρα των κινήτρων του, ο εθνικισμός δεν είναι δυνατόν να προσεγγίζει το παρελθόν αδιάφορα ή απροκατάληπτα, ακόμα κι όταν κόπτεται για την αξιολογική ουδετερότητα ή την ακαδημαϊκή αρτιότητα των ιστορικών του επιδόσεων.
Το παρελθόν που ενδιαφέρει την εθνικιστική ιδεολογία δεν είναι το οποιοδήποτε παρελθόν. Είναι μόνον εκείνο που αφορά άμεσα στο σημερινό έθνος και που μπορεί να υποβαστάξει το ιδεολόγημα της συνέχειας του έθνους στον χρόνο».




Περισσότερα: http://dimitrisdoctor.blogspot.com/2007/12/blog-post_247.html

http://dimitrisdoctor.blogspot.com/2007/12/blog-post_247.html

14 Μαρ 2008 9:37:00 πμ
Somsietha-VetemShqip-AlbanianBrother είπε...
Αυτή η ανάρτηση έχει καταργηθεί από ένα διαχειριστή του ιστολογίου.
23 Μαρ 2008 10:58:00 πμ
doctor είπε...
Somsietha-VetemShqip-AlbanianBrother, σας παρακαλώ ξαναγράψτε το σχόλιό σας-απάντηση προς τον ellinas, χωρίς να χρησιμοποιείτε χυδαίες εκφράσεις και βρισιές.
Είναι αρχή του blog μου να γίνεται νηφάλιος διάλογος χωρίς ύβρεις και επιθέσεις.

ευχαριστώ

doc

23 Μαρ 2008 10:44:00 μμ
akritas είπε...
doctor προφανώς οι αρχές σου για τον πουτσοδαμο δεν ισχύουν μιας και αυτός είναι σύμφωνος με τις εθνομηδενιστικό ρεύμα σας.

Και για να τελειώνω με το θέμα των Τσάμηδων είναι αποδεδειγμένο ιστορικά ότι κύρια αιτία των διωγμών τους ήταν ο αλυτρωτισμός τους όπου εμφυτεύτηκε από τους Ιταλούς κατά την περίοδο 1936-1940.
Χαρακτηριστικά ότι ο ίδιος ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών κόμης Τσιάνο περιγράφει ιδιαίτερα παραστατικά στο ημερολόγιο του και βάζει στις αληθινές του διαστάσεις το ρόλο του ζητήματος της Τσαμουριάς στους ιταλικούς σχεδιασμούς:

«Ο Ντουτσε και εγώ ανακινήσαμε το ζήτημα του αλυτρωτισμού στο Κόσοβο και την Τσαμουριά. Ο Ντουτσε χαρακτηρίζει αυτό τον αλυτρωτισμό "το φως στο βάθος του τούνελ", δηλαδή το ιδανικό κίνητρο που πρέπει να διατηρήσουμε λαμπερό στο μέλλον ώστε να διατηρείται σε υψηλό επίπεδο το αλβανικό εθνικό πνεύμα»

[Ciano Diario, 1937-1943, De Felice, Milano 1998, sel 321]

25 Μαρ 2008 4:17:00 μμ
doctor είπε...
Ακρίτα, το σχόλιο του Πουτσόδαμου δεν περιείχε κάτι το επιλήψιμο και άλλωστε ο χαρακτηρισμός "εθνομηδενιστές" που συνεχίζετε να χρησιμοποιείτε είναι απαξιωτικός και θα ήθελα να μην τον αναφέρετε ξανά διότι είναι προσβλητικός.

Επί του θέματος, ή δεν διαβάσατε την ανάρτησή μου, ή δεν θυμάστε ότι έγραψα για τον αλυτρωτισμό των Τσάμηδων και το ότι αυτός υπεκινήθη από την φασιστική Ιταλία.
Όσο βλέπετε την ιστορία ιδεολογικά/εθνοκεντρικά και όσο αδυνατείτε να κατανοήσετε ότι υπάρχουν και άνθρωποι που την βλέπουν καθαρά επιστημονικά δεν νομίζω ότι υπάρχει "κοινός τόπος" για συζήτηση.

Σας ευχαριστώ πολύ.

doctor

Y.Γ. Διάβασα το ποστ στο οποίο με παραπέμπετε. Δεν απορώ που κανείς δεν σχολιάζει στο μπλογκ σας...

25 Μαρ 2008 11:43:00 μμ
akritas είπε...
To blog είναι αρωγή σε ότι αφορά τα της Μακεδονικής ιστορίας στον ελλιπέστατο Ελληνικό ιστοχώρο και τίποτα άλλο.
Η δυαδικτιακή μου παρουσία σαφώς επεκτείνεται και σε άλλες ιστοσελίδες οι οποίες και έχουν την ανάλογη επισκεψιμότητα. Ρώτησε τους φίλους σου, θα σε κατατοπίσουν αν και προφανώς κάνεις πως δεν γνωρίζεις.!

Για τους Τσάμηδες τα "είπες"!!

26 Μαρ 2008 12:17:00 πμ
ΤΕΟ είπε...
Κατάγομαι από μια από τις οικογένειες των 49 που εκτελέστηκαν από Γερμανούς και Τσάμηδες και μάλιστα από την περισσότερο πληγείσα. Πώς θα μπορέσει κάποιος να πείσει τον πατέρα μου, που έχασε τον πατέρα του στα 4 χρόνια ότι οι Τσάμηδες μπορούσαν ποτέ να παραμείνουν στην Ελλάδα. Και πως θα ήταν ποτέ δυνατόν στην περιοχή του Σουλίου, όπου ο άγραφος νόμος της βεντέτας ίσχυε ίσως σε μεγαλύτερο βαθμό αποό την Κρήτη, ότι οι Τσάμηδες θα μπορούσαν να σκεφτούν έστω να παραμείνουν. Μάλιστα την ανωτέρω άποψη την καταθέτει μια "αριστερή" σε κοσμοθεωρία οικογένεια. Εκείνη μάλιστα την εποχή ήταν δύσκολο να μιλήσει κανείς στην συγκεκριμένη περιοχή για καθαρές διαχωριστικές εμφυλιοπολεμικές γραμμές μεταξύ ΕΔΕΣ-ΕΛΑΣ, αφού πολλές από τις πράξεις αντεκδικήσεως των Εδεσιτών γινόταν εύκολα αποδεκτές από κομουνιστές πολίτες. Σας διαβεβαιώ ότι έως σήμερα υπάρχουν πολλοί στην πιο φτωχή αυτή επαρχία της Ευρώπης, με τους σκληραγωγημένους και ορεσίβιους - κλειστούς ανθρώπους, οι οποίοι συμβιώνουν απόλυτα με το αλβανικό μεταναστευτικό στοιχείο, κι εγώ προσωπικά συνομιλώ σε ισότιμο επίπεδο μαζί τους και όχι από θέση "ισχύος", που όμως ανατριχιάζουν και μόνο στο άκουσμα της λέξης Τσάμης, η οποία αποτελεί μια υποτιμιτική έως σήμερα έκφραση. Έτσι τόσο η μακαρίτισσα η γιαγιά μου, η οποία μιλούσε τα αρβανίτικα, όσο και ο πατέρας μου, μου έχουν διηγηθεί φρικαλαιότητες που είχαν λάβει χώρα από αμφότερες τις πλευρέςτην περίοδο εκείνη. Ουδέποτε όμως υποστήριξαν την έννοια της "εθνοκάθαρσης" του Τσάμικου στοιχείου, το οποίο πραγματικά αναγκάστηκε να αναχωρήσει υπό το φόβο της βεντέτας. Επειδή όμως ο κόσμος πρέπει να κατοικείται όχι από μονόφθαλμους ή τυφλούς κατά της σχετική ρήση του Γκάντι, η μόνη λύση είναι η αντίστοιχη που ακολουθήθηκε μεταξύ Μικρασιατών και Τουρκοκρητικών, όπου έως σήμερα φιλικά και ειρηνικά επισκέπτονται τις παλιές οικίες τους και έχουν διαμορφώσει σχέσεις με τους τωρινούς εποίκους αυτών. Δηλαδή όχι λήθη, αλλά αποδοχή της υπάρχουσας σήμερα κατάστασης, άλλως θα ξαναβγάζουμε τα μάτια μας μεταξύ μας και εμείς και τά παιδιά των παιδιών μας. Καλό θα ήταν κάποιος ιστορικός, πριν χαθούν οι ζωντανές πηγές, να ασχοληθούν με τις ιστορίες που έχουν να τους διηγηθούν. δεν θα ήταν δε καθόλου άσχημο ένα ντοκιμαντέρ που να ασχοληθεί με την περιοχή κατά την περίοδο εκείνη.

12 Απρ 2008 10:13:00 μμ
doctor είπε...
Τέο, συμφωνώ με όσα γράφετε.
Όσο για το οικογενειακό δράμα που περιγράψατε, όντως, η συναισθηματική φόρτιση είναι τόσο έντονη, που δεν χωρά αντικειμενική ψηλάφιση των γεγονότων.
Τι να πεις σε έναν παλαιστίνιο που έχουν σκοτωθεί οι γονείς του από τους Ισραηλινούς;
Τι να πεις σε έναν ισραηλινό που οι γονείς του ανατινάχτηκαν μέσα στο λεωφορείο έπειτα από επίθεση αυτοκτονίας;

doctor

13 Απρ 2008 10:46:00 πμ

ardit είπε...

Doctor mou, para poly kalo. Nomizo, to kalitero kimeno pou exei grafthei gia tous tsamides. Mono treis epinsimansis, epidi sou exo pei oti exo diavasei poly epano se ayto to thema:

1. Peripou 1,000 Tsamides itan mellei tou Ellas (460 - Manta -) kai 500 tou Komounistikou Alvanikou stratou. Giati exei dimiourgithi mia idea oti olli itan sinergates - i mionotita itan synergates-

2. Les oti i Ellas den tous voithise, kaneis lathos (vlepe Mazower), i Ellas ekane to pan gia na min tous afisoun (i mionotita tous edioxe).

3. Nomizo oti tha eprepe na prosthesis ta numera ton thimaton ton Tsamidon, apla gia na gini pio katanoiti pros tous diavastes. Ipirxan fovera englimata kata ayton opos stin Paramithia (80) Filiates (70), Margariti (35 thanontes), klp, pou i Manta i i Kresti nomizo to vazei se peripou 1,000-1,500 pethamenous.

Telos, tous 800 ellines pou skotothikan stous Filiates, pios to exei pei, dioti exo psaksi gia ayto to englima, kai den exo vrei.

Ayta, to arthro ine katapliktiko omos, ine akrivos ti skeytome ego gia ekini tin periodo, kai gia aytin tin istoria, mono pou esy vlepeis ta kaka ton dyo laon se ayti tin periptosi kai den exeis katagrapsi ta kala tous (pou kateme itan i pliopsifia kai apo tis dyo plevres).

Ανώνυμος είπε...

Δημήτρη, η άποψή μου είναι λίγο ωμή αλλά θα την πω:
Από τη στιγμή που πήρε ο Θ. Πάγκαλος την λάθος απόφαση να μην περιληφθούν οι Τσάμηδες στους ανταλλάξιμους, και από τη στιγμή που είχε ήδη δημιουργηθεί αλβανικό κράτος και η συνείδηση η αλβανική εδραιωνόταν σιγά-σιγά, ήταν προβλέψιμη η σύγκρουση.
Και η σύγκρουση δεν ήταν μόνο μεταξύ Τσάμηδων και προσφύγων, αλλα και μεταξύ Τσάμηδων χριστιανών και μουσουλμάνων: Για ποιό λόγο νομίζεις οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες ήταν πλουσιώτεροι από τους χριστιανούς, που συχνά δούλευαν στα χτήματά τους; Μα ακριβώς επειδή ήταν στην κυρίαρχη, οθωμανική τάξη. Αρα ήταν επόμενο να υπάρχουν ζηλοφθονίες. Και στον Εμφύλιο συχνά οι ζηλοφθονίες εκφράζονταν ως οξείες πολιτικές αντιθέσεις.
Δεν καταλαβαίνω γιατί η Ελλάδα δεν συγκατέλεξε τους Τσάμηδες στους ανταλλάξιμους από τη στιγμή που συγκατέλεξε 100% ελληνόφωνους και ελληνικής καταγωγής μουσουλμάνους, τους Τουρκοκρητικούς και τους Βαλαάδες της Κοζάνης. Η Συνθήκη της Λωζάννης μιλούσε για μουσουλμάνους το θρήσκευμα. Εμφανίζεται έτσι το παράλογο να έχουν ευνοϊκότερη μεταχείριση οι αλβανόφωνοι μουσουλμάνοι εκ μέρους του ελληνικού κράτους από τους ελληνόφωνους! Φυσικά, οι μετά τον Πάγκαλο κυβερνώντες ποτέ δεν το χώνεψαν αυτό και ασφαλώς έβλεπαν τους Τσάμηδες ως μία ενοχλητική μειονότητα, με αλβανική πλέον συνείδηση, που επιπλέον είχε μείνει στην Ελλάδα χαριστικά (γιατί χαριστικά έμειναν, ας το λέμε). Και βοηθούσης της ιταλικής πολιτικής και της συμπεριφοράς των ίδιων των Τσάμηδων κατά την Κατοχή, έγινε ό,τι έγινε. Φυσικά και δεν συμφωνώ με τις μεθόδους του ΕΔΕΣ και δεν επικροτώ κανένα έγκλημα. Το ηθικό όμως δίδαγμα είναι ότι οι μεσοβέζικες λύσεις πολλές φορές οδηγούν σε καταστάσεις αδιέξοδες, με επακόλουθα τραγικά. Η αυθαίρετη εξαίρεση των Τσάμηδων από τους ανταλλάξιμους ήταν αστόχαστη πράξη εκ μέρους της ελληνικής πολιτείας.

Τη στάση του ΕΔΕΣ, από την άλλη, θα πρέπει να την συνεξετάσουμε με ανάλογα περιστατικά βιαιοτήτων της εποχής. Ας μην ξεχνάμε τις φοβερές αγριότητες που διαπράχθηκαν στην Κατοχή και τον Εμφύλιο μεταξύ ομογλώσσων, ομοεθνών και ομόθρησκων Ελλήνων.
Για τον Γ. Μαργαρίτη έχω σοβαρές επιφυλάξεις ως ιστορικό, επειδή γνωρίζω το έργο του για τον Εμφύλιο και είναι χρωματισμένο πάρα πολύ πολιτικά, παρά τη σοβαρή έρευνα που έχει κάνει. Κατ' αυτόν, ο μόνος υπαίτιος είναι η "Λευκή Τρομοκρατία" της Δεξιάς. Ο τίτλος του έργου του σχετικά με τοςς Τσάμηδες και τους Εβραίους είναι ενδεικτικός, παίρνει θέση.

Ανώνυμος είπε...

Και αυτό που επίσης λέει ο ΤΕΟ, που είναι από την περιοχή και κατάλαβα ότι είναι από τους χριστιανούς Τσάμηδες (Αρβανίτες) είναι σημαντικό: Μετά την αποχώρηση Ιταλών και Γερμανών, και έχοντας υπ΄όψη το χάος που επικρατούσε στην Ελλάδα, ακόμα και αν δεν ήταν ο ΕΔΕΣ, δεν θα γίνονταν μαζικές βιαιοπραγίες κατά των Τσάμηδων για αντεκδίκηση; Έχω μιλήσει με Θεσπρωτούς, Αρβανίτες, και το λένε καθαρά.
Κάτι άλλο: Την εγκατάσταση χριστιανών μικρασιατών προσφύγων στη Θεσπρωτία, τη στιγμή που υπήρχε εκεί αυτό το μουσουλμανικό στοιχείο, τη βρίσκω λογική πρακτική, προκειμένου να πυκνώσει τον πληθυσμό. Το ελληνικό κράτος έτσι ώφειλε να κάνει. Και δεν έγινε και μαζική εγκατάσταση προσφύγων βέβαια, σε σχέση με άλλες αγροτικές και αποκλειστικά ελληνόφωνες περιοχές. Η Ηπειρος είναι από τις περιοχές της Ελλάδας με το μικρότερο ποσοστό προσφυγικού πληθυσμού.

Άλλωστε, ανάλογο εποικισμό - εις βάρος Αλβανών χριστιανών αυτή τη φορά - είχε κάνει ο Ζόγκου, εγκαθιστώντας δίπλα σε χριστιανικά αμιγώς χωριά Αλβανούς Κοσσοβάρους. Το χωριό Πόγιανι στη Μουζακιά (Απολλωνία) είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Και δεν είναι, εννοείται, χωριό μειονότητας.

Μιχάλης Γ.Πασιάκος είπε...

Αγαπητέ doctor
Καθυστερημένα διάβασα την ανάρτησή σας για τους Τσάμηδες.
Προσθέτω μόνο λίγα στοιχεία για τη φωτογραφία που εσείς (και ο Μαργαρίτης) παρουσιάζετε ως "Τσάμηδες στην πλακόστρωτη αγορά της Παραμυθιάς".
Η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε από τον Fred Boissonnas το Σάββατο 24 Μάη του 1913 στη λιθόστρωτη αγορά της Παραμυθιάς και δεν παρουσιάζει Τσάμηδες σε αντίθεση με αρκετές άλλες που είναι γεμάτες με Τσάμηδες (είναι χαρακτηριστική η άσπρη φορεσιά τους και κυρίως το άσπρο φέσι τους, σαν το τούρκικο αλλά άσπρο.)
Συνεχίστε την πολύ καλή δουλειά.
Με εκτίμηση
Μ. Πασιάκος

doctor είπε...

Κύριε Πασιάκο, ευχαριστώ για τη διευκρίνιση. Διέγραψα τη λεζάντα αλλά άφησα την πολύ όμορφη φωτογραφία.
Ένα άλλο μεγάλο λάθος είναι μια φωτογραφία του National Geographic που δείχνει τους εκτοπισθέντες στα τάγματα εργασίας στην Μικρά Ασία. Εν τούτοις οι απεικονιζόμενοι δεν έχουν σχέση...

Unknown είπε...

Ο Μάρκος Δεληγιαννάκης (μετά την προσάρτηση της Παραμυθιάς και της υπόλοιπης Τσαμουριάς στην Ελλάδα το 23.02.1913) με τη συμμορία του συνέλλαβαν 72 πρόκριτους Τσάμηδες, τους μετέφεραν στην τοποθεσία «Λίβερη» κοντά στο Σελάνι και τους σκότωσαν. Το γεγονός –διανθισμένο φυσικά με μπόλικη ελληνική προπαγάνδα- ομολογεί ο Σταύρος Παπαμώκος στο βιβλίο του «Η Σέλλιανη χθες και σήμερα» (εκδόθηκε στην Αθήνα το 1997) στη σελίδα 160:

«Ο οπλαρχηγός Μάρκος Δεληγιαννάκης επί κεφαλής ομάδας κρητικών μαχητών, αλλά και άλλων ενόπλων από τα γύρω χριστια-νικά χωριά, κατέβηκαν στα τουρκοχώρια της Τσιαμουριάς και συνέλαβαν 72 Τουρκαλβανούς, τους οποίους μετέφεραν δεμένους στο απόμερο και ολοσκότεινο ρέμα ‘Μπιντούρια και Κατσικιά’ της Σέλλιανης και τους εκτέλεσαν».

Προσέξτε πως αποκαλεί τα αλβανικά χωριά περιφρονητικά ως «τουρκοχώρια». Παρόλο που ο Παπαμώκος κατακρίνει στο βιβλίο του για λόγους τακτικής- την πράξη του συμμορίτη Δεληγιαννάκη, ο στόχος του είναι προφανής. Εννοεί ότι ‘οι Τούρκοι ήταν κατακτητές των Ελλήνων και τους είχαν σκλάβους, ο Μάρκος Δεληγιαννάκης επιτέθηκε στα τουρκοχώρια κ.τλ.’. Δηλαδή με λίγα λόγια, αφήνει να εννοηθεί ότι ο Δεληγιαννάκης είχε το δίκαιο με το μέρος του, ότι επιτέθηκε στα χωριά των κατακτητών κ.α.

Για την πράξη αυτή του Δεληγιαννάκη έχει βγει ακόμα και δημοτικό παραδοσιακό τραγούδι από τους Έλληνες, με το όνομα «Του Μάρκου Δεληγιαννάκη» όπου περιγράφεται αυτή η σφαγή στο Σελάνι (ελλ. ‘Σέλλιανη’):

«Σαν τι κακό σας έκανα, κι μι κατηγουράτι; Ιγώ χουριά δεν έκαψα και σκλάβους δεν επήρα. Ιγώ τους πρώτους έμασα, εξήντα δυο νουμάτους
Στη Σέλλιανη τους έσυρα, στο μνήμα του Μανώλη. Ξύπνα, Μανώλη ψυχογιέ, απού το μαύρου χώμα, να δεις αρνιά που σου ’φερα, κριάρια σουβλισμένα».

Οι Έλληνες πρόκριτοι της Παραμυθιάς που δολοφονήθηκαν από κάποιους Τσάμηδες ήταν λοιπόν αθώα θύματα αλλά οι 72 Αλβανοί που δολοφονήθηκαν από τη συμμορία του Δεληγιαννάκη ήταν κριάρια για σούβλισμα!!!

Unknown είπε...

Το θέμα της γενοκτονίας των Τσάμηδων συμπεριελήφθη στην ατζέντα της τέταρτης γενικής συνέλευσης του Οργανισμού Μη Αναγνωρισμένων Εθνών και Λαών (UNPO) -που εδρεύει στη Χάγη- στις 20-26 Ιανουαρίου 1995.

Ας δούμε μερικές μαρτυρίες των ανθρώπων που έζησαν εκείνη την εποχή τα γεγονότα από πρώτο χέρι.

Ο Εσαμπουντίν Καντίου λέει: «Μας συγκέντρωσαν όλους στο σπίτι ενός Αλβανού, του Σαλί Αβούζι. Εκεί υπήρχαν και άλλοι που είχαν έρθει στην πόλη μας από τα γύρω χωριά. Εκεί είχαν συγκεντρώσει γυναίκες και μικρά παιδιά, καθόλου άντρες. Μας είχαν εκεί για περίπου 5-6 μήνες. Σχεδόν κάθε μέρα έθαβαν και από ένα παιδί. Μας είχαν πιάσει αρρώστιες, ήμασταν σε άσχημη κατάσταση. Δεν είχαμε να φάμε. Με λίγα λόγια πέθαναν πολλά παιδιά και ηλικιωμένες γυναίκες. Υπήρχαν κάποιες γυναίκες άνω των 80 χρόνων.. οι Έλληνες τους έριχναν από τις σκάλες και πέθαιναν…».

Η Καντριέ Οσμάνι λέει: «Σκότωσαν τον πατέρα μου, τον ξάδερφο μου, τους αδερφούς της μητέρας μου και την αδερφή της μητέρας μου που ήταν παράλυτη. Την έριξαν από τις σκάλες και μετά την πυροβόλησαν…».

Η Καντριέ Αλίου λέει: «Μπήκαν το βράδυ οι Έλληνες στο σπίτι μας, πήραν τα 4 πρόβατα που είχαμε. Η μητέρα μου με το μωρό στην αγκαλιά της τους έλεγε: {Σας παρακαλώ, δεν έχω γάλα για τα παιδιά μου} και ένας στρατιώτης της είπε: {Έχω μόνο μία σφαίρα, δεν είμαι εδώ για να την σπαταλήσω, πήγαινε μέσα}. Άκουγα τις γειτόνισσες μου που φώναζαν και έκλαιγαν. Τις είχαν κόψει τα αυτιά, τους τραβούσαν τα σκουλαρίκια από τα αυτιά τους με τη μία και τους τα έκοβαν. Τις είχαν κόψει τα δάχτυλα για να τις πάρουν τα δαχτυλίδια.. απίστευτα πράγματα. Ξεκοίλιασαν έγκυες γυναίκες. Θυμάμαι ακόμα μία γυναίκα που είχε ένα μεγάλο τραύμα από λόγχη ανάμεσα στους ώμους της».

Ο Ραχμί Ουζέιρι λέει: «Σκότωναν γυναίκες και παιδιά. Είχαν ξεκοιλιάσει γυναίκες και τους έπαιρναν τα έμβρυα μέσα από τις κοιλιές τους. Τους είχαν κόψει τα δάχτυλα και τους έπαιρναν ό,τι κόσμημα φορούσαν..».
.....

Unknown είπε...

συνέχεια...

Ο Φαήκ Μπολλάτι λέει: «Το πρώτο που μας ζήτησαν ήταν για χρυσό. Ό,τι είχαμε, ό,τι είχαν η μητέρα μου και η θεία μου στον λαιμό τους και στα δάχτυλα τους τους τα άρπαξαν. Τότε είπαν στη μητέρα μου: {Θέλουμε τον γιο σου για ένα λεπτό. Θα τον πάρουμε και θα στον ξαναστείλουμε σε ένα λεπτό}. Δεν το είδα αλλά άκουσα τη μητέρα μου να κραυγάζει και να χοροπηδάει’ είχαν κόψει το κεφάλι του αδερφού μου. Ήταν μόνο 17 χρόνων…. Ένας γείτονας μας μας πήρε μετά στο σπίτι του. Το όνομα του ήταν Τσιλ Μπάρμπα. Του δώσαμε μερικά χρήματα και μας άφησε να μείνουμε στο σπίτι του. Αφού τη νύχτα μας πήρε χρυσαφικά και ό,τι μας είχε απομείνει, μας πήρε την άλλη μέρα σε μία εκκλησία. Στην εκκλησία θυμάμαι ότι τρεις φορές μας έβγαλαν έξω ώστε να μας σκοτώσουν αλλά παρενέβησαν κάποιοι Βρετανοί στρατιώτες και σωθήκαμε.. υπήρχε και μία γυναίκα. Τότε μας πήγαν για τέσσερις μήνες στην Ηγουμενίτσα, σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης και σε σπίτια κοντά στο λιμάνι, θυμάμαι ακόμα πως ανοιγόκλειναν τις μεγάλες σιδερένιες τους πόρτες. Άνοιγαν τις πόρτες, έπαιρναν νεαρά κορίτσια και τα βίαζαν. Κάποια επέστρεφαν πίσω, κάποια άλλα τα σκότωναν. Ακούγαμε τις κραυγές τους. Εκεί πέθανε μία από τις αδερφές μου από πείνα και έθαψαν ζωντανή μία θεία μου που τα παιδιά της ζούνε ακόμα».

Η Ραμπιέ Σεριάνι λέει: «Σκότωσαν τον πατέρα μου. Σκότωσαν τον πεθερό της θείας μου. Τους έστειλαν στο τζαμί της Παραμυθιάς. Είπαν στη θεία μου και σε μερικές άλλες γυναίκες να καθαρίσουν το τζαμί. Όταν πήγαν στο τζαμί, ήταν γεμάτο με ακέφαλα πτώματα. Η θεία μου αναγνώρισε τον αδερφό της από τη μπλούζα που φορούσε. Ήταν ο μοναδικός της αδερφός ανάμεσα σε 5 αδερφές που είχε. Αναγνώρισε τον πεθερό της από ένα χαρακτηριστικό που είχε στις κάλτσες του… Τελικά δεν υπήρχε τίποτα να καθαρίσουν. Τις είχαν πάρει στο τζαμί μόνο για να δουν..».

«Ήμουν ήδη παντρεμένη για δύο χρόνια όταν σκότωσαν τον εικοσι-πεντάχρονο αδερφό μου και τους δύο αδερφούς του άντρα μου’ τον Σουλεϊμάν, τον Χαμίτ και τον αδερφό μου τον Εκρέμ. Ο ένας ήταν 39 και ο άλλος ήταν 22 χρονών. Μας πήραν και τα 700 πρόβατα που είχαμε…» λέει μία άλλη ηλικιωμένη πλέον γυναίκα (δεν θυμάμαι το όνομα της).

Η Σανιγιέ Μπολλάτι από την Παραμυθιά (Ajdonat) κάηκε ζωντανή ρίχνοντας της οινόπνευμα, αφού πρώτα της έκοψαν τους μαστούς και της έβγαλαν τα μάτια. Ο Ομέρ Μουράτι δολοφονήθηκε, έκοψαν το σώμα του σε κομμάτια και τα περιέφεραν στην Παραμυθιά.

Στο σπίτι του Σούλο Τάρι είχαν συγκεντρωθεί περισσότερες από σαράντα γυναίκες. Ο Τσίλι Πόποβα απ’ το χωριό Πόποβο (Αγία Κυριακή) μαζί με μία ομάδα στρατιωτών, μπήκαν στο σπίτι και ξεκίνησαν να βιάζουν τις γυναίκες και τα κορίτσια σε ένα από τα δωμάτια. Οι κραυγές των γυναικών ακούγονταν όλη τη νύχτα. Ο Σέρι Φέιζο, ο Φικρέτ Σούλο Τάρι και άλλοι, δολοφονήθηκαν.

Ο Χιλμί Μπεκίρι από τους Φιλιάτες (Filati) χτυπήθηκε μπροστά στα μάτια της οικογένειας του και αφέθηκε στο έδαφος να σφαδάζει. Η οικογένεια του θέλοντας να τον προστατέψουν, τον μετέφεραν στο σπίτι του γιατρού Μαυρουδίου. Έμεινε εκεί για μερικές ώρες αλλά ύστερα ο γιατρός ζήτησε να τον πάρουν. Τον πήγαν στο σπίτι του Στάβρο Μουχατζίρι, και στη συνέχεια στο σπίτι του Σουάιμπ Μέτια, όπου είχαν συγκεντρωθεί και άλλες οικογένειες. Το πληροφορήθηκαν οι Έλληνες παρακρατικοί και πήγαν στο σπίτι και τον σκότωσαν, αφού πρώτα του έβγαλαν τα χρυσά του δόντια με πένσες.
.....

Unknown είπε...

Ο Μάλο Μούχο, ένας ογδοντάχρονος που για τέσσερα χρόνια είχε μείνει παράλυτος, δολοφονήθηκε. Τον έσφαξαν με ένα μικρό σπαθί μπροστά στη σύζυγο του. Του άνοιξαν το κεφάλι και τα μυαλά του πετάχτηκαν πάνω στη σύζυγο του. Στη συνέχεια διέφυγαν ανενόχλητοι.

Ο Αμπντούλ Νούρτσε απήχθη στο Τρικόρυφο (Spatar) και οδηγήθηκε στους Φιλιάτες με τα πόδια και χωρίς παπούτσια, όπου τον έσειραν στους δρόμους της πόλης, και τελικά τον σκότωσαν μπροστά στο σπίτι του Νιδ Ταφότσι. 16 μέλη της οικογένειας του Λίλε Ρουστέμι από τον Άγιο Βλάσιο/Σούβλιασι (Sullashi), κυρίως παιδιά, κατακρεουργήθηκαν χωρίς να επιζήσει κανένας. Ο Τζελάλ Μινίτι από την Παραμυθιά αποκεφαλίστηκε πάνω στο πτώμα του μουφτή Χασάν Αμπντουλλάχου.

Ο Σαλί Μουχεντίνι, ο Αμπεντίν Μπάκος, ο Μουχάμμεντ Πρόνια και ο Μάλο Σεϊντίου βασανίστηκαν, τους έκοψαν τα δάχτυλα, τη μήτη, τη γλώσσα και τα δάχτυλα των ποδιών, και ενόσο αυτοί σφάδαζαν από τους πόνους, οι αντάρτες του Ζέρβα χόρευαν και εξυμνούσαν τον αρχηγό τους. Στο τέλος τους σκότωσαν χτυπόντας τους με μαχαίρια και κοφτερά αντικείμενα.
....

Unknown είπε...

Ακολουθεί η περιγραφή του Εσρέφ Χιλμί, κατοίκου της Παραμυθιάς, ο οποίος περιέγραψε τη σφαγή που έγινε στην περιοχή:

«Την Τρίτη, 27 Ιουνίου 1944, στις 7 το πρωί, οι Έλληνες αντάρτες (του Ζέρβα), υπό τον συνταγματάρχη Κρανιά, τους Χρήστο Σταυρόπουλο, Λευτέρη Στρουγκάρη, και Νικόλαο Τσένο, μπήκαν στην πόλη και η διαταγή δόθηκε: κανένας δεν έπρεπε να ζήσει… Το ίδιο απόγευμα, συνέλλαβαν τους άντρες, τις γυναίκες και τα παιδιά, λες και ήταν κλέφτες. Το επόμενο πρωί όλοι οι άντρες δολοφονήθηκαν.
Αφού με κράτησαν φυλακισμένο για τέσσερις ημέρες, με άφησαν να φύγω για να πάω να θάψω τους νεκρούς. Στην περιοχή ‘η εκκλησία του Άη Γιώργη’, αναγνώρισα 5 πτώματα. Οι υπόλοιποι ήταν αδύνατον να αναγνωριστούν, εξαιτίας των βασανιστηρίων που είχαν υποστεί. Τα 5 θύματα που αναγνώρισα ήταν: ο Μετ Τσέρε, ο Σαμί Ασίμι, ο Μαχμούτ Κούπι, ο Άντεμ Μπεκίρι και ο Χακί Μίλε. Δύο ημέρες αργότερα, με έστειλαν στα Βώλια, κοντά στο σπίτι του Δημήτρη Νικολάου, όπου είχαν σκοτώσει 8 ανθρώπους. Δεν μπόρεσα να τους αναγνωρίσω επειδή τους είχαν κόψει κομματάκια. Παντού τριγύρω υπήρχαν πτώματα. Μία γυναίκα με το ονοματεπόνυμο Σανιγιέ Μπολλάτι υπέσθη φοβερά βασανιστήρια και την έκαψαν ζωντανή με οινόπνευμα. Αυτή η τραγωδία έγινε την Τετάρτη, ενώ την Παρασκευή το πρωί μεταφέρθηκε από τη μητέρα της και δύο συγχωριανούς κατά διαταγή των παρακρατικών και αφού την κάλυψαν με μία κουβέρτα, την έκρυψαν σε μία αποθήκη ώστε να μην τη δει κανείς. Η καημένη γυναίκα πέθανε 5 ημέρες αργότερα. Το πτώμα της είχε γεμίσει σκουλήκια.
Όλα αυτά που αναφέρω εδώ, τα έχω δει με τα μάτια μου. Στην αρχή, κρύφτηκα για 5 μέρες σε μία σοφίτα, αλλά με έπιασαν οι μοναρχο-φασίστες και με οδήγησαν μπροστά στον Κρανιά ο οποίος αφού με ρώτησε διάφορα, διέταξε να με φυλακίσουν. Στη φυλακή βρήκα άλλα 380 άτομα, ανάμεσα τους γυναίκες και παιδιά. 120 από αυτούς πέθαναν από την πείνα. Τέσσερα άτομα μαζί με ‘μένα ήμασταν στη φυλακή για 15 ημέρες, μετά απ’ τις οποίες μας μετέφεραν στην Πρέβεζα (Prevezë) και από εκεί στα Γιάννενα (Janinë), όπου μείναμε για 40 ημέρες. Εκεί μας υπέβαλαν απερίγραπτα βασανιστήρια. Απελευθερωθήκαμε ύστερα από την άφιξη στην πόλη των δυνάμεων του ΕΑΜ.»

Ο Ντερβίς Σούλο από το χωριό Τρικόρυφο (Spatar) στην περιοχή των Φιλιατών (Filati), περιγράφει τη σφαγή στο Τρικόρυφο ως εξής:

«Το πρωί του Σαββάτου τον Σεπτέμβριο του 1944, συγκέντρωσαν τους κατοίκους μπροστά από το τζαμί του χωριού. Οι στρατιώτες άρχισαν να βιάζουν τις γυναίκες και τα κορίτσια, ακόμα και μεγάλες γυναίκες. Η Πέτσε Τσουλάνι, 50 χρόνων, βιάστηκε, της έκοψαν τα μαλλιά και τα ατιά της, και στο τέλος τη σκότωσαν στο περιβόλι της, στην περιοχή Μούτσο. Είχαν φέρει στο σπίτι μας την οικογένεια του Σάκο Μπανούσι από την Σκορπιόνα (Skropjona), που αριθμούσαν 8 γυναίκες, άντρες και παιδιά. Αφού βίασαν τις γυναίκες και τις έκοψαν τους μαστούς με μαχαίρια, τους σκότωσαν όλους….
Στο σπίτι του Νταμίν Μουχαμέτι, δολοφονήθηκαν 5 γυναίκες και 3 παιδιά… Στο σπίτι του Φετίν Μουχαμέτι, βίασαν και βασάνισαν τη Χάνε Ισούφι και μία άλλη γυναίκα… Στο σπίτι του Ντούλε Σερίφι, έκοψαν τα κεφάλια του ογδοντάχρονου Σουλεϊμάν Διμίτσα και της συζύγου του. Στο σπίτι του Μέτο Μπράχο, 20 άτομα, άντρες, γυναίκες και παιδιά, κάηκαν ζωντανοί… Η Κίγιε Νούρτσια, 70 ετών, μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου… Στο αμπέλι του Ζούλε και στον κήπο του Αμπντούλ Νούρτσε, είδα 20 σφαγμένους ανθρώπους. Στο σπίτι του Χατζή Λατίφι, βίασαν την κόρη του Χατζή Γκουλάνι, ενώ στο σπίτι του Μέιντι Μέτο βίασαν την Χάβα Αϊσια και την Νάνο Αράπι την οποία στη συνέχεια σκότωσαν».