Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

28η Οκτωβρίου 1940



28η Οκτωβρίου 1940. Μια μεγάλη ημέρα για την Ελλάδα και την ιστορία της, που γράφτηκε στα χιονισμένα βουνά της Πίνδου. Αποφεύγοντας τις υπερβολές, τις υπερμεγεθύνσεις, τους εξωραϊσμούς και τις υπεραπλουστεύσεις που ακούγονται πάντα αυτές τις ημέρες, θα προσπαθήσουμε να φωτίσουμε μερικές πτυχές αυτής της σύγκρουσης:

1)Οι συσχετισμοί δυνάμεων.

Ο ιταλικός στρατός διέθετε στις 28 Οκτωβρίου 140.000 στρατιώτες σε όλη την Αλβανία, αριθμός που περιελάμβανε τους συνοριοφύλακες, τις δυνάμεις δημόσιας τάξης και τα εξαιρετικά αναξιόπιστα σώματα των Αλβανών εθελοντών.
Από αυτούς οι 100.000 μπορούσαν να θεωρηθούν στρατεύματα πρώτης γραμμής και από αυτά το μεγαλύτερο μέρος (εκτός από δύο μεραρχίες που κάλυπταν τα σύνορα προς την Γιουγκοσλαβία) ήταν παρατεταγμένοι στα ελληνικά σύνορα.
Οι Έλληνες αν και είχαν μόνο 35.000 άνδρες στα σύνορα, με τρόπο ώστε να μην θεωρηθεί πρόκληση η υπερβολική συγκέντρωση δυνάμεων εκεί, είχαν ήδη επιστρατεύσει περισσότερους από 80.000 στρατιώτες και πολύ γρήγορα (σε 15-20 ημέρες) μπορούσαν να παρατάξουν έναν στρατό 300 με 400.000 ανδρών.
Τα ιταλικά στρατεύματα ήταν, στο ξεκίνημα των επιχειρήσεων, ισχυρότερα στους τομείς της Ηπείρου και της Πίνδου (σύμφωνα με το Γ.Ε.Σ. υπήρχαν εκεί 22 τάγματα, 61 πυροβολαρχίες κα 2,5 συντάγματα ιππικού των ιταλών έναντι 15 ταγμάτων και 16,5 πυροβολαρχιών των Ελλήνων), υποδεέστερα δε στον τομέα της Κορυτσάς, στο μέτωπο της δυτικής Μακεδονίας (όπου είχαν μόνο 17 τάγματα έναντι 22 ελληνικών σύμφωνα με στοιχεία της ελληνικής Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού του Γ.Ε.Σ.).
Η αδυναμία των εισβολέων στον τελευταίο τομέα όπου οι Έλληνες ενισχύθηκαν ακόμα περισσότερο στις πρώτες ημέρες των επιχειρήσεων, έκρινε και την έκβαση του πολέμου καθώς η εκεί ελληνική αντεπίθεση απείλησε με κύκλωση όχι μόνο τη μεραρχία «Τζούλια» αλλά και ολόκληρο τον ιταλικό στρατό που είχε εμπλακεί στον τομέα της Ηπείρου (όπου και είχε σημαντικά προελάσει).
Από τα μέσα Νοεμβρίου η ελληνική αριθμητική υπεροχή έγινε προφανής σε όλους τους τομείς του μετώπου καθώς ολοκληρώθηκε η επιστράτευση και πιστοποιήθηκε η μη επέμβαση της Βουλγαρίας.
Οι Ιταλοί, που είχαν να ξεπεράσουν το εμπόδιο της μικρής ικανότητας φορτοεκφόρτωσης των λιμανιών της Αλβανίας (3.500 τόνοι την ημέρα έναντι αναγκών που υπερέβαιναν τους 10.000 τόνους), ισοφάρισαν αριθμητικά τους Έλληνες τον Ιανουάριο του 1941 και απέκτησαν σαφή υπεροχή τον Μάρτιο.
Στη διάρκεια της μεγάλης «Εαρινής επίθεσης» των Ιταλών, ο ιταλικός στρατός στην Αλβανία είχε πλέον υπερβεί τους 550.000 άνδρες έναντι 300.000 Ελλήνων στρατιωτών [1].



2) Το αξιόμαχο του ιταλικού στρατού.

Υπήρχε διάχυτη η αίσθηση ότι η Ιταλία ως αντίπαλος ήταν στα μέτρα των ελληνικών όπλων [2] και ότι η αναμέτρηση μαζί της θα μπορούσε να είναι νικηφόρα.
Η Γερμανία τρόμαζε, η υπερφίαλη Ιταλία μάλλον το γέλιο προκαλούσε. Δεν ήταν μόνο ο τρόπος της ύαινας με τον οποίο το φασιστικό καθεστώς έτρεξε να προλάβει τον πόλεμο στη Γαλλία, όταν πλέον βεβαιώθηκε ότι αυτός είχε τελεσίδικα κριθεί.
Οι νίκες των ιταλικών όπλων στα χρόνια του ’30 ελάχιστους έπειθαν.
Στην Αβυσσηνία χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουν δηλητηριώδη αέρια, χλώριο, για να νικήσουν έναν στρατό ιθαγενών.
Στον ισπανικό εμφύλιο, οι ιταλοί εθελοντές του φασισμού πέτυχαν, παρά τον μεγάλο αριθμό τους, πολύ λιγότερα από ό,τι λόγου χάρη οι Μαροκινοί μισθοφόροι του Φράνκο.
Ο Χίτλερ αντιμετώπιζε τους Ιταλούς με συγκατάβαση, δύσκολα κρύβονταν αυτό στους λόγους και στις εικόνες, οι δε θεωρητικοί του ναζισμού, ελάχιστα αναβάθμιζαν την εικόνα των ιταλών και της Ιταλίας.
Τους ταξινομούσαν στην ράθυμη, παρηκμασμένη Μεσόγειο, και μετά βίας τους έδιναν θέση ανθρώπων στην ρατσιστική ταξινόμηση του κόσμου [3].
Όσο για το ιταλικό σχέδιο επίθεσης μάλλον αντικατόπτριζε την αλλοπρόσαλλη πολιτική της ιταλικής ηγεσίας όπου επέβαλε ένα σχέδιο ριψοκίνδυνο, περίπου τυχοδιωκτικό, που σήμερα δημιουργεί εύλογα ερωτήματα ως προς την ικανότητα ανάλυσης και εκτίμησης της πραγματικότητας από την τότε ιταλική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία [4].
Στα «Πρακτικά της συνεδρίασης του Ανώτατου Πολεμικού Συμβουλίου της Ιταλίας» στο Παλάτσο Βενέτσια στην Ρώμη, που έγινε στις 15 Οκτωβρίου 1940 διαβάζουμε:

"Τζακομόνι [5]:Ποια είναι όμως η κατάστασις εις την Ελλάδα;
Μουσολίνι: Αυτό ακριβώς μας ενδιαφέρει. […]
Τζακομόνι: Πληροφορίαι κατασκόπων μας ληφθείσαι προ διμήνου φέρουν τους Έλληνας ως μη δυναμένους να προβάλλουν αξιόλογον αντίστασιν. […] Φαίνεται πως οι Έλληνες έχουν χάσει το ηθικό των.
Πράσκα [6]: Η εκστρατεία αυτή εμφανίζεται προ ημών υπό τους καλύτερους οιωνούς.

Η γεωγραφική θέσις και μορφή της Ηπείρου δεν ευνοεί την δυνατότητα επεμβάσεως εις τον αγώνα μεγάλων ελληνικών δυνάμεων. Διότι από την μίαν πλευράν υπάρχει θάλασσα και από την άλλην απροσπέλαστοι οροσειραί.
Η διασπορά αυτή των ελληνικών δυνάμεων –που υπολογίζεται ότι δεν υπερβαίνουν τους 30.000 άνδρας- θα μας επιτρέψη να καταλάβωμεν συντόμως την Ήπειρον εις χρονικόν διάστημα 10-15 ημερών.
Μουσολίνι: Γνωρίζετε ποίον είναι το ηθικόν των Ελλήνων στρατιωτών;
Πράσκα: Δεν θα πολεμήσουν με ευχαρίστησιν"
[7].



3) Η σημασία της ελληνικής νίκης στην έκβαση του πολέμου.

Η ελληνική νίκη αναμφίβολα ανύψωσε το ηθικό της δημοκρατικής Ευρώπης και αποτέλεσε μια ένεση ηθικού και χαράς. Άλλαξε την ψυχολογία της κοινής γνώμης στην Ευρώπη, όμως οι γνώστες της ιταλικής πολεμικής επιχειρησιακής δυνατότητας ήξεραν ότι η ήττα της Ιταλίας ήταν φυσιολογική, μόνο που ο απαράμιλλος ηρωισμός και πατριωτισμός των Ελλήνων την έκαναν να φαίνεται ως το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Σχετικά τώρα με τις πραγματικές επιπτώσεις της ελληνικής νίκης, οι απόψεις, φυσιολογικά και αναπόφευκτα, διίστανται.
Ο Χίτλερ, σε συνομιλία του με την Leni Riefenstahl είπε με πικρία: "εάν οι ιταλοί δεν είχαν επιτεθεί στην Ελλάδα και δεν χρειάζονταν τη βοήθειά μας, ο πόλεμος θα είχε πάρει διαφορετική τροπή. Θα είχαμε αποφύγει το ρωσικό χειμώνα κατά αρκετές εβδομάδες και θα είχαμε καταλάβει το Λένινκγραντ και τη Μόσχα.
Δεν θα υπήρχε Μάχη του Στάλινγκραντ "[8].
Άλλοι ιστορικοί, όπως ο Antony Beevor, υποστηρίζουν ότι δεν καθυστέρησε η ελληνική αντίσταση την επίθεση του Άξονα στη Σοβιετική Ένωση, αλλά η αργή κατασκευή αεροδρομίων στην Ανατολική Ευρώπη [9].
O Γ.Μαργαρίτης, Καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο ΑΠΘ, γράφει:
"Έχει συχνά τονιστεί η σημασία της ελληνικής επιτυχίας στο αλβανικό μέτωπο για την έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Θα ήμασταν πιο κοντά στην πραγματικότητα αν περιορίζαμε το κεφάλαιο αυτό στις πραγματικές του διαστάσεις.
Επρόκειτο για δευτερεύουσα σε τελευταία ανάλυση σύγκρουση –ως προς τις γενικότερες εξελίξεις του πολέμου- σε μια περιοχή με ιδιαίτερα περιορισμένη εκείνον τον καιρό στρατηγική σημασία" [10].



Αν θέλουμε να καταδειχθεί σε γενική κλίμακα το μέγεθος του ελληνοϊταλικού πολέμου εν συγκρίσει με το γενικό θέατρο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο αριθμός των 13.325 ελλήνων νεκρών που κατεγράφησαν επίσημα από το Γ.Ε.Σ. [11] και αφορά όλα τα μέτωπα των πολέμων στα έτη 1940-1941 (εκτός της μάχης της Κρήτης) ωχριά μπροστά στις εκατόμβες των εκατομμυρίων νεκρών κατά την τιτάνια σύγκρουση της ναζιστικής Γερμανίας με την Σοβιετική Ένωση.
Πληροφοριακά αναφέρω ότι κατά τον ελληνογερμανικό πόλεμο, τις μεγαλύτερες απώλειες τις είχαν οι Βρετανοί (11.840) ενώ οι Γερμανοί είχαν 1.100 [12].
Όσον δε αφορά την μετέπειτα Εθνική Αντίσταση και το πόσο αυτή επηρέασε την τελική έκβαση του πολέμου, ο κ.Μαργαρίτης, ένας αριστερός ιστορικός, είναι ειλικρινής και ξεκάθαρος:
«Στην τελική έκβαση του πολέμου, το ειδικό βάρος της ελληνικής Αντίστασης, του ΕΛΑΣ, ελάχιστα καθοριστικό ήταν.
Σε έναν πόλεμο όπου, στην ευρωπαϊκή εκδοχή του, πήραν μέρος 80.000.000 πολεμιστές- στα πέντε χρόνια διάρκειάς του- οι 150.000 που υπηρέτησαν συνολικά –όχι όλοι την ίδια περίοδο- στις γραμμές του ΕΛΑΣ, ελάχιστη σημασία είχαν» [13].



4) Ελληνική ιστοριογραφία και (αυτο)λογοκρισία.

Τέλος, όσον αφορά την κατάρρευση του ελληνικού στρατού έπειτα από την ήττα του από τον γερμανικό στρατό, το κύμα λιποταξίας και αναρχίας που ακολούθησε, το φετιχιστικό δόγμα του ελληνικού στρατιωτικού επιτελείου να μην δοθεί ούτε μια σπιθαμή γης στους Ιταλούς την ώρα που έπρεπε να φύγουν οι ελληνικές δυνάμεις από την Πίνδο και να μεταβούν στο ελληνογερμανικό Μέτωπο (αντ’αυτού μόνο 6 από τις 21 ελληνικές μεραρχίες αντιμετώπισαν τους γερμανούς, με τις υπόλοιπες να χαραμίζονται στην Πίνδο για να κρατήσουν τα όσα κέρδισαν από τους Ιταλούς), την ρεαλιστική και επιβεβλημένη πράξη συνθηκολόγησης της στρατιωτικής ηγεσίας με τους Γερμανούς [14], για την επίσημη ελληνική ιστοριογραφία ίσχυσε η αυτολογοκρισία (unremembering) για την οποία γράφει ο Α.Λιάκος, Καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών:
«[…] από τη λογοκρισία της μνήμης υπάρχουν σιωπές εξαιτίας λογοκρισίας και αυτολογοκρισίας της μνήμης, σιωπές εξαιτίας της επιλεκτικότητάς της, σιωπές για εμπειρίες που είναι τόσο τραυματικές ώστε δεν μπορούν να αφηγηματοποιηθούν και να ειπωθούν, δομικές σιωπές εξαιτίας του τρόπου που συγκροτούνται το αρχείο και η εξιστόρηση, σιωπές ντροπής, σιωπές ενοχής, μελαγχολικές σιωπές, σιωπές για πράγματα που θυμόμαστε ή για πράγματα που ξεχάσαμε»[15].

Αντί επιλόγου, ένα μικρό απόσπασμα από την "πορεία προς το Μέτωπο", από το "Άξιον εστί" του Οδ.Ελύτη:

"[...] Νύχτα πάνω στη νύχτα βαδίζαμε ασταμάτητα, ένας πίσω απ’ τον άλλο, ίδια τυφλοί.
Με κόπο ξεκολλώντας το ποδάρι από τη λάσπη, όπου, φορές, εκαταβούλιαζε ίσαμε το γόνατο. Επειδή το πιο συχνά ψιχάλιζε στους δρόμους έξω, καθώς μες στην ψυχή μας.
Και τις λίγες φορές όπου κάναμε στάση να ξεκουραστούμε, μήτε που αλλάζαμε κουβέντα, μονάχα σοβαροί και αμίλητοι, φέγγοντας μ’ ένα μικρό δαδί, μία μία εμοιραζόμασταν τη σταφίδα".

doctor

_____________________________________________

[1] «Η Ιστορία των Ελλήνων», εκδ.ΔΟΜΗ, 13ος τόμος, σσ.53-4. Τα στοιχεία παρατίθενται από τον κ.Γιώργο Μαργαρίτη, Καθηγητή Σύγχρονης Ιστορίας στο ΑΠΘ και έχουν ως κύρια πηγή την «Επίτομη Ιστορία του ελληνοϊταλικού και ελληνογερμανικού πολέμου,1940-1941» του Γενικού Επιτελίου Στρατού/Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού (Γ.Ε.Σ./Δ.Ι.Σ.).
[2] Η Ελλάδα ήταν καλά πληροφορημένη από την βρετανική κατασκοπεία για το αξιόμαχο του ιταλικού στρατού, για την επιχειρησιακή του ικανότητα αλλά και για τις κινήσεις του. Ο ιταλός ιστορικός Renzo de Felice αναφέρει: «Η στρατιωτική υπεροχή (αριθμητική και τεχνική) ήταν πάντοτε, τους πρώτους μήνες του πολέμου με την πλευρά των Ελλήνων. Οι Έλληνες ήταν πολύ καλά πληροφορημένοι (από την βρετανική κατασκοπεία) για τις ιταλικές προθέσεις […] (De Felice, Renzo “Musolini l’Alleato: Italia in Guerra 1940-1943,σ.87-8).
[3] Δομή, ο.π. σ.44.
[4] Δομή, ο.π. σ.31.
[5] Ιταλός «Αντιβασιλέας της Αλβανίας» και ανώτατος Διοικητής των ιταλικών δυνάμεων στην Αλβανία.
[6] Στρατηγός, επικεφαλής των ιταλικών δυνάμεων στο ελληνικό μέτωπο.
[7] «Πρακτικά της συνεδρίασης του Ανώτατου Πολεμικού Συμβουλίου της Ιταλίας» στο Παλάτσο Βενέτσια στην Ρώμη, που έγινε στις 15 Οκτωβρίου 1940, όπως παρατίθενται από τον Δ.Κόκκινο, «Οι δύο πόλεμοι», 1940-41, τόμος Β’, σσ.154-6.
[8] Leni Riefenstahl, “A Memoir” (Picador New York, USA, 1987), σ.295. Πηγή:Wikipedia.
[9] Beevor Antony, “Crete:The Battle and the Resistance” (New York,2002), σ.230. Πηγή: Wikipedia.
[10] Δομή, ο.π. σ.35.
[11] Γενικό Επιτελείο Στρατού/Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, «Η Υγειονομική Υπηρεσία του Στρατού κατά τον πόλεμο 1940-1941», Αθήνα, 1983. Φονευθέντες αξιωματικοί και οπλίτες: 13.325. Εξαφανισθέντες: 1.248. Τραυματίες: 62.663. Αιχμάλωτοι πολέμου:2.364. Στην μάχη της Κρήτης οι απώλειες των υπερασπιστών ανήλθαν σε 4-5.000 νεκρούς από τους οποίους οι 2.000 ήταν ναύτες του Βρετανικού ναυτικού, 1.800 στρατιώτες των αυτοκρατορικών στρατευμάτων και πολλοί έλληνες, στρατιώτες και πολίτες. Η πλευρά των επιτιθέμενων έχασε 5-6.000 στρατιώτες εκ των οποίων 4.750 αλεξιπτωτιστές, σώμα επίλεκτο που έως τότε είχε πετύχει σημαντικά κατορθώματα με μικρό κόστος.
[12] Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού των Η.Π.Α., «Η εκστρατεία των Γερμανών στα Βαλκάνια. Άνοιξη 1941» (συντάχθηκε με βάση γερμανικές πηγές), Αθήνα, Εκάτη, 1996, σ.165.
[13] Γ.Μαργαρίτη, «Η Εθνική Αντίσταση», Δομή, ο.π. σ.376.
[14] Η επίσημη ελληνική ιστοριογραφία έχει δαιμονοποιήσει την συνθηκολόγηση της στρατιωτικής ηγεσίας με τους Γερμανούς. Σχετικά με αυτό διαβάζουμε στο «Ελλάς η σύγχρονη συνέχεια» των Θ.Βερέμη-Γ.Κολιόπουλου:

«η ελληνική άμυνα στα οχυρά της ανατολικής Μακεδονίας κάμφθηκε ύστερα από γενναία αντίσταση. Σύντομα επίσης κάμφθηκε η αντίσταση των βρετανικών και ελληνικών δυνάμεων στην κεντρική Μακεδονία, με συνέπεια να ανοίξουν τα περάσματα και οι δρόμοι που οδηγούν προς την Αθήνα και την Ήπειρο, όπου έμελλε να παιχτεί η τελευταία πράξη ενός πολιτικού δράματος.
Αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο να συλληφθεί αιχμάλωτος ο στρατός του αλβανικού μετώπου μετά τη διάσπαση της άμυνας στη Μακεδονία, οι στρατιωτικοί ηγέτες του έκαναν έκκληση στην κυβέρνηση να αναλάβει την ευθύνη της συνθηκολόγησης με τους Γερμανούς και να σώσει την τιμή του στρατού.
Η έκκληση αυτή ήταν ουσιαστικά απειλή ότι την ευθύνη της συνθηκολόγησης θα αναλάμβανε η στρατιωτική ηγεσία του μετώπου, εάν δεν την αναλάμβανε η κυβέρνηση.
Δεδομένου δε ότι η ελληνική κυβέρνηση ήταν αποφασισμένη να μην αναλάβει αυτή την ευθύνη για να μην ατιμάσει την Ελλάδα, αφού στη χώρα μάχονταν βρετανικά στρατεύματα, η έκκληση αποτελούσε ταυτόχρονα προειδοποίηση της στρατιωτικής ηγεσίας για την ενέργεια στην οποία σκόπευε να προβεί, απαλλάσσοντας την κυβέρνηση από την ευθύνη της ενέργειας.
Η έκκληση της στρατιωτικής ηγεσίας του Αλβανικού Μετώπου ωστόσο έκρυβε μια οδυνηρή πραγματικότητα, την προοδευτική διάλυση των μονάδων του μετώπου εξαιτίας της ακατάσχετης διαρροής ανδρών και της αδυναμίας των διοικητών τους να τη συγκρατήσουν.
Ο κίνδυνος να εξανεμιστούν οι μονάδες του μετώπου εξαιτίας της παράτασης της αβεβαιότητας, καθώς και ο κίνδυνος να βρεθούν οι ελληνικές δυνάμεις σε μειονεκτική θέση έναντι των Ιταλών πριν να φτάσουν στην Ήπειρο τα γερμανικά στρατεύματα εξηγούν αυτή την έκκληση της ελληνικής στρατιωτικής ηγεσίας του μετώπου προς την κυβέρνηση της χώρας να αναλάβει επειγόντως την ευθύνη της συνθηκολόγησης με τους Γερμανούς.
Η απάντηση της κυβέρνησης στην έκκληση των στρατιωτικών, ότι δηλαδή ήταν αδύνατον να αναλάβει η ίδια την ευθύνη, εμμέσως αποδέσμευε τη στρατιωτική ηγεσία του μετώπου να σηκώσει αυτή τον σταυρό του μαρτυρίου, για να μην διαταραχτούν οι σχέσεις της χώρας με τη Βρετανία και διακυβευτούν με αυτό τον τρόπο ύψιστα εθνικά συμφέροντα (σ.393-4. Πηγή: .John Koliopoulos, Greece and the British Connection, 1935-1941, σ.263).
[15] Αντ.Λιάκος, «Πως το παρελθόν γίνεται ιστορία», σσ. 274-5.

[16] Οδυσσέας Ελύτης, “Η πορεία προς το μέτωπο”, “Το Άξιον Εστί”, 1959

50 σχόλια:

Dormammu είπε...

Πολύ καλός και διαφωτιστικός. Μια ρεαλιστική ανάλυση της σημασίας του Ελληνο-Ιταλικού Πολέμου, χωρίς κορώνες και υπερβολές.

Zaphod είπε...

Όντως πολύ καλός.

Μια παρατηρησούλα όμως. Μπορεί τελικά να έχει υπερεκτιμηθεί (και λογικό είναι) η όποια Ελληνική προσφορά στον Β ΠΠ, αλλά με βάση την σχετικότητα των μεγεθών κτλ, νομίζω πως και πολλά έγιναν.

Παραμένει όμως αξιοπερίεργο πως το καθαρά φασιστικό καθεστώς του Μεταξά έδωσε κουράγιο στην "δημοκρατική Ευρώπη"

doctor είπε...

dormammu, είναι πιο "πιασάρικο" να αυτοεπαινούμαστε μέσω μιας διαστρεβλωμένης και μεγεθυμένης εικόνας.
Τα ίδια κάνουν όλοι όμως οι λαοί, οι οποίοι υπερτονίζουν την δική τους προσφορά. Τα νούμερα των νεκρών μαγειρεύονται καταλλήλως και αν ψάξετε στο διαδίκτυο θα βρείτε ό,τι φαντάζεστε.

***

zaphod, η προσφορά της Ελλάδος για τα μεγέθη της και για τις υποδομές της ήταν πολλαπλάσια από αυτή που της "αντιστοιχούσε".
Το ποσοστό της πατριωτικής συσπείρωσης ίσως το μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Η επιστράτευση έγινε μέσα σε ένα κλίμα ηδονής και παραληρηματικού πυρετού.
Όμως όλα αυτά δεν σημαίνει ότι έπαιξαν σοβαρό ρόλο σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αν δει κανείς την μητέρα των μαχών, την μάχη του Στάλινγκραντ, θα δει τι σημαίνει ολοκληρωτικός πόλεμος και θα διαβάσει για εκατόμβες νεκρών: http://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Stalingrad

doctor

Zaphod είπε...

Ουδεμία διαφωνία doc.
Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που η "εθνική" ιστορία "διορθώνεται" ή φουσκώνεται, σωστά;
Α, έχετε πρόσκληση να υποβάλετε βιογραφικό. Λεπτομέρειες εντός :)

argosholos είπε...

Άψογος όπως πάντοτε! Μόνο το αληθινό είναι αληθές, άσε που οι διάφοροι πρέκες και μπουμπούκοι θα μας πάρουν τα αυτιά αυτές τις μέρες...Είναι μερικά θέματα που πάντα θέλεις να ρωτήσεις, αλλά φοβάσαι μη παρεξηγηθείς, οπότε αρκείσαι στη "σχολική" περιγραφή των γεγονότων. Ευτυχώς που μερικοί σαν εσένα ψάχνουν και δημοσιεύουν.

Όντως η σημασία της 28ης υπερεκτιμήθηκε. Μάλλον για να μειωθεί η συνεισφορά των αριστερών στην Εθνική Αντίσταση, έπρεπε να υπερεκτιμηθούν οι νίκες του Παπάγου και του Μεταξά. Επίσης η έκφραση "ρίξαμε τους Ιταλούς στη θάλασσα" ξεπλένει την αντίστοιχη ντροπή του στρατού που συνέβη 20 χρόνια νωρίτερα. Έτσι όμως φτάσαμε στην σχιζοφρενική κατάσταση να έχουμε 2 ισότιμες εθνικές γιορτές και μάλιστα να αντιστοιχούν στην έναρξη των εχθροπραξιών και όχι στις απελευθερώσεις.

Το άλλο χιλιοεπαναλαμβανόμενο περί ηρώων που πολεμούν ως έλληνες αδυνατώ να προσδιορίσω πότε πρωτοειπώθηκε. Μάλλον δεν το είπε ο Τσώρτσιλ που αφιερώνει ελάχιστα στο ελληνικό έπος στα απομνημονεύματά του, αφού την ίδια εποχή τον απασχολούσαν άλλα μεγαλύτερης κλίμακας γεγονότα (τελείωνε νικηφόρα η Μάχη της Αγγλίας αλλά με ήττα η πολιορκία της Σιγγαπούρης). Ίσως προέρχεται από εφημερίδα και μάλιστα όχι μεγάλη και έχει την βαρύτητα που έχουν τα αντίστοιχα δημοσιεύματα στις αμερικάνικες εφημερίδες του 1990 για τους ενδόξους Κουβειτινιανούς που πολέμησαν τον Σαντάμ ...
Και μερικές άλλες απορίες:
1. Πως οι ιταλοί βύθισαν την Έλλη με τορπίλες made in Italy; Δεν ήταν κήρυξη πολέμου αυτό; Γιατί να το κρύψουν και αυτοί και ο Μεταξάς, αφού νομίζω ότι ήδη υπήρχαν αγγλικά στρατεύματα εδώ και ο πόλεμος ήταν αναπόφευκτος.
2. Πως ο Μεταξάς άφησε τους βρετανούς να έρθουν στην Ελλάδα και μάλιστα πριν την ιταλική επίθεση, χωρίς να διαπραγματευτεί τη Κύπρο, Β. ¨Ηπειρο ή έστω μόνο τα ιταλικά τότε Δωδεκάνησα, που ήταν και πιο εύκολο; Είναι γνωστό ότι αργότερα επανειλημμένα τα Δωδεκάνησα προσφέρθηκαν στη Τουρκία για να μπεί στον πόλεμο, ενώ αντίθετα οι βρετανοί δεν επέτρεπαν χερσαίες επιχειρήσεις από έλληνες σε αυτά.

doctor είπε...

zaphod, σε πρόλαβα και είδα το θέμα σου και το ..ξεκαρδιστικό σου βιογραφικό!

doctor

argosholos είπε...

A και κάτι άλλο και συγνώμη για τη κατάχρηση χώρου.
Σοβαρή αντίσταση κατά των Γερμανών από τον ελληνικό στρατό ουσιαστικά δεν υπήρξε στην ηπειρωτική Ελλάδα, σε αντίθεση με τον ηρωϊκό αγώνα της Κρήτη. Αντίθετα οι νεοζηλανδοί κτλ προέβαλαν κάποια αντίσταστη στις Θερμοπύλες και νομίζω στον Ισθμό.
Υπερεκτιμάται επίσης η μάχη των οχυρών Ρούπελ. Εντάξει, ήταν ηρωϊκή η πολιορκία των 3-4 ημερών με τους 10 περίπου νεκρούς, αλλά τι να πείς για τις αποβάσεις και τις καταλήψεις των οχυρών των δεκάδων νησιών στον δρόμο για την Ιβοζίμα, όπου οι βομβαρδισμοί από πλοία διαρκούσαν 40 ημέρες, ώσπου να κονιορτοποιηθούν τα πάντα; Σε μερικά νησιά, από τις χιλιάδες των υπερασπιστών συλλαμβάνονταν ζωντανοί μόνο μερικές δεκάδες, χώρια οι απώλειες των επιτιθέμενων...
Υπερεκτιμάται επίσης η συνεισφορά του στρατού στο Ελ Αλαμέιν και το Ρίμινι. Κατανοητό, αφού δεν υπάρχουν και πολλά αντίστοιχα να αντιπαρατεθούν από το δεξιό κράτος στον αγώνα του ΕΛΑΣ. Μη ξεχνάμε ότι αυτοί ήταν οι πρετωριανοί της κυβέρνησης Παπανδρέου που ανέλαβαν το αρχικό έργο της αντιμετώπισης του ΕΛΑΣ.

doctor είπε...

argosholos, η σχολική ή η επίσημη εκδοχή προκαλεί εθνική ανάταση, πατριωτικό ρίγος, υπερηφάνεια και σε πιο ακραίες περιπτώσεις ακόμη και ...εθνική στύση.
Χρειάζονται κι αυτά αλλά για εκεί που πρέπουν. Δεν μπορείς να μιλάς στους έλληνες φαντάρους για την λιποταξία των ελλήνων ηρώων μόλις μπήκαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα.
Όμως αν θέλεις να δεις την ιστορία επιστημονικά και αντικειμενικά, χωρίς να φοβάσαι ότι θα βγει ο Χ ελληναράς για να σε πει προδότη ή ανθέλληνα, τότε μάλλον θα πρέπει να ψάξεις πιο ...επαγγελματικά, και ευτυχώς, βιβλιογραφία υπάρχει, όπως φυσικά και τα επίσημα στοιχεία του ΓΕΣ.

Αυτό που γράφεις όμως για τον Churchill και τους Κουβειτιανούς είναι όλα τα λεφτά! Θέλει φυσικά background για να το αντιληφθεί κάποιος και να κάνει τους σωστούς παραλληλισμούς αφού έχει σωστή εικόνα για την Ελλάδα του 1940.

Όσο για την ρήση του Churchill πηγή δεν έχω βρει, αλλά και να το είπε, αυτό δεν σημαίνει ότι το ενοούσε αφού στα Δεκεμβριανά του 44τους περιποιήθηκε δεόντως τους ...ήρωες καθώς και τους Κυπρίους λίγα χρόνια αργότερα...

Επίσης, μου έκανε και μένα τρομερή εντύπωση που στην ιστορία που έγραψε η Ελλάδα καταλαμβάνει αντιστρόφως ανάλογο μέρος σε σχέση με αυτή του τη ρήση.

Να πω βέβαια ότι στον Τσόρτσιλ έχει χρεωθεί κάθε απίστευτη ατάκα, κάτι σαν τα ανέκδοτα που λένε οι Κρητικοί και στα οποία πρωταγωνιστεί πάντα ο Ψαραντώνης.

Να μερικά του Τσώρτσιλ:

Αν δεν είσαι φιλελεύθερος στα 25 δεν έχεις καρδιά, ενώ αν δεν είσαι συντηρητικός στα 35 δεν έχεις μυαλό.
If you're not a liberal when you're 25, you have no heart. If you're not a conservative by the time you're 35, you have no brain.
(από μια λογομαχία με μια κυρία)
- Είστε άσχημη!
- Και σεις είστε μεθυσμένος!
- Ναι, αλλά τουλάχιστον εγώ αύριο θα είμαι ξεμέθυστος!


Δεν θα λέγεται ότι οι Έλληνες πολεμούν ως ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν ως Έλληνες.
We will not say thereafter that the Greeks fight like heroes, but heroes fight like the Greeks!
Δεν μισώ κανέναν εκτός από τον Χίτλερ. Και αυτόν για επαγγελματικούς λόγους.
"Ο απαισιόδοξος βλέπει δυσκολία σε κάθε ευκαιρία. Ο αισιόδοξος βλέπει την ευκαιρία σε κάθε δυσκολία."
«Η ιστορία θα είναι καλή μαζί μου γιατι σκοπεύω να την γράψω»

Ι think I can save the British Empire from anything — except the British.


Η ρήση του Τσώρτσιλ περί ηρώων που πολεμούνε σαν έλληνες, είναι παντού unsourced αλλά κάπου είχα διαβάσει ότι υπάρχει σε εφημερίδα της εποχής:
http://wiki.answers.com/Q/Is_it_true_that_Winston_Churchill_said_'Hence_you_will_not_say_that_Greeks_fight_like_heroes_but_that_heroes_fight_like_Greeks'

salvatore1789 είπε...

Θεωρώ ότι κάποτε πρέπει να γραφτεί η ιστορία της πραγματικής ηρωίδας του Αλβανικού:

Της ΨΕΙΡΑΣ...

Και ο παππούς μου που πολέμησε και η γιαγιά μου που είχε 2 αδέρφια στο μέτωπο, μου μιλούσαν γι αυτήν με απίστευτο θαυμασμό θα έλεγα. Έλεγε η γιαγιά μου πως γυρίσαν τα αδέρφια της, κάψαν όλα τα ρούχα και του μπανιαρίζαν και τους ξεψυρίζαν 3-4 μέρες.
Ο δε παππούς μου απορούσε ακόμη και 40 χρόνια μετά για την ικανότητα του ζωυφίου αυτού να φυτρώενι παντού...

Η ιστορία του Αλβανικού δόκτορα δεν είναι μια ηρωική ιστορία.
Είναι μια ιστορία για την ανέχεια, την πείνα, τη βρόμα, την παγωνιά, την ένδοια, την ψείρα...
Κλείνω πικραμένος για το 40 με την ανάμνηση του παππού μου που θυμόταν με δάκρυα όλα αυτά τα αγνά, αγαθά και αθώα αμόρφωτα χωριατόπουλα - ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΑ - να δείχνουν στην μάχη, στα χαρακώματα, στην πορεία, στο ΘΑΝΑΤΟ μια ανωτερότητα ψυχής και μεγαλείο χαρακτήρα που μένανε ανεξίτηλα...

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Doctor
"η προσφορά της Ελλάδος για τα μεγέθη της και για τις υποδομές της ήταν πολλαπλάσια από αυτή που της "αντιστοιχούσε".
Το ποσοστό της πατριωτικής συσπείρωσης ίσως το μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Η επιστράτευση έγινε μέσα σε ένα κλίμα ηδονής και παραληρηματικού πυρετού.
Όμως όλα αυτά δεν σημαίνει ότι έπαιξαν σοβαρό ρόλο σε παγκόσμιο επίπεδο."
......................................

Πολύ καλή η περιγραφή. Συνοπτική αλλά δίνει μια πλήρη εικόνα που, αλήθεια, δεν την είχα.
Επίσης μ'άρεσε πολύ η θέση σου στο εύστοχο σχόλιο του zaphod.

-Εμένα μου κάνει εντύπωση και δυσανασχετώ γαιτί να μην αρκούνταιοι λαοί και τα άτομα σ'αυτό.
Είναι πολύ σημαντικό, να δίνεις πολλά, σε σχέση με δυσανάλογους συσχετισμούς και δεν χρειάζεται παραπάνω.
Υποδηλώνει αδυναμία το υπερβολικό και αφαιρεί, μειώνει αντί να ενισχύει.

sxolio.gr είπε...

Πράγματι πολύ ψυχραιμη αποτιμηση.
Μερικές παρατηρησεις
Καθε φορά που περναω από τα περάσματα της Βορειας Πινδου αναρωτιεμαι πως τους κατέβηκε η ιδέα να επιτεθούν μέσω των περασματων και των φαραγγιών προς Σαμαρίνα.
Για την απήχηση της Ελληνικής Νίκης: Ειχα διαβάσει καποτε οτι στα σύνορα Ιταλίας Γαλλίας ειχε αναρτηθεί πινακίδα που εγραφε: Αν θέλετε να επισκεφτητε την Ρώμη, καταταχθειτε στον Ελληνικό Στρατό.

Μια παράμετρος που δεν θίγεται ειναι η στάση των Αξιωματικών μετά την εισβολή των Γερμανών. Διατηρώ εντονες επιφυλάξεις περι του αναγκαιου και αναπόφευκτου της συνθηκολόγησης με τους Γερμανούς.
Εγινε 20 Απριλίου μετά από πραξικοπηματική ανατροπή του διοικητη Στρατιας Ηπειρου και ενώ οι μάχες συνεχιζόταν μεταξύ γερμανών εγγλέζων . Η συνθηκολόγηση καταγγέλθηκε άμεσα από τον Παπαγο αλλά ήταν ηδη αργά.
Υπήρξε μέριμνα για την τύχη των αξιωματικών αλλά καμια για τους οπλίτες που βρισκόταν στο ελληνοιταλικό μέτωπο. Υπάρχουν μαρτυρίες οτι οι ανώτεροι αξιωματικοί εγκατέληψαν κακην κακώς την διοικηση των σχηματισμών εν ριπή οφθαλμού αφήνοντας τις μάχιμες μονάδες που βρισκόταν σε φάση συμπτυξης στην τύχη τους. Χιλιαδες φαντάροι επέστρεψαν από την Β Ηπειρο πεζοί σε μπουλούκια η μονοι τους αρκετοί πέθαναν από κακουχίες και πεινα στο δρόμο. Κάποιες ανατριχιαστικές μαρτυρίες αναφέρουν ληστείες και φόνους από χωρικούς. (για δυο μουλάρια, ένα ζευγαρι αρβυλα). Καμία μέριμνα δεν ελήφθη για τους ανθρωπους που πολέμησαν ηρωικά στην Πίνδο. Εφτασε η διαβεβαιωση οτι οι αξιωματικοί δεν θα θεωρηθούν αιχμαλωτοι πολέμου και οτι μπορούν να κρατήσουν τον ατομικό οπλισμό τους.
Στο βιβλίο το Πλατύ Ποταμι ο Γ Μπεράτης περιγράφει γλαφυρά και τις μέρες της υποχώρησης και την ερημωση και διαλυση του επιτελειου στα Γιαννενα.
Εχουν γραφεί πολλά για τις νομικές συνέπειες στη διαρκεια της κατοχής της υπογραφής συνθηκολόγησης αλλά ειναι θολά νερά για μένα τα δικολαβίστικα.

giant13 είπε...

Σωστός Γιατρέ μου.

Ήταν πραγματικά άθλος την Ελλήνων στα παγωμένα βουνά της Πίνδου, αν προσθέσουμε και τις όποιες ελλείψεις σε όπλισμό και εφόδια. Αλλά και η πλειονότητα των Ιταλών στρατιωτών και αξιωματικών δεν είχαν καθόλου την διάθεση να σκοτωθούν στα σύνορα μιας φίλης χώρας, επειδή έτσι το θελε ένας μισότρελλος φασίστας.
Σε πολλές συγκρούσεις η ανευ μάχη παράδοση τους με το επιφώνημα "Καλό Γκρέκο" είναι μιά αλήθεια που μόνο όσοι έχουν παρωπίδες δεν δέχονται.

pensierix είπε...

Κι ένα βιντεάκι για το "ΟΧΙ"...

http://www.youtube.com/watch?v=jTn1Ynm_EAM

:))

Meropi είπε...

Καλησπέρα Δόκτωρ μου,
επανέλαβα πάλι την αντιοικολογική μου συνήθεια. Τύπωσα το ποστ σου και το διάβασα με την ησυχία μου. Το υποψιαζόμουν ότι ήταν λίγο υπερτιμημένη η προσφορά της Ελλάδας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά εντάξει θεμιτή αυτή η προσπάθεια υπερτίμησης. Όπως λες κι εσύ όλοι οι λαοί το κάνουν για να τονώσουν την αυτοπεποίθηση τους.

Meropi είπε...

Α ξέχασα να προσθέσω και μια δική μου μαρτυρία (μάλλον του πατέρα μου) σ' αυτή την επέτειο. Μου διηγόταν λοιπόν ο πατέρας μου, που το 1940 ήταν 16 χρόνων, ότι οι Εγγλέζοι, οι οποίοι τότε κατείχαν την Κύπρο ως αποικία τους, έστησαν στρατολογικά γραφεία σε όλο το νησί και ζητούσαν από τους Κύπριους να καταταγούν εθελοντικά για να πολεμήσουν τους Γερμανούς. Σε αρκετά δε από τα γραφεία αυτά υπήρχε η επιγραφή "Για την Ελλάδα και την ελευθερία". Ήξεραν ότι αυτό το σύνθημα θα προσέλκυε πολλούς εθελοντές. Και πράγματι 30.000 Κύπριοι είχαν καταταγεί τότε και είχαν σταλεί στο μέτωπο της Ευρώπης και στην Ελλάδα. Πήγε και ο πατέρας μου να καταταγεί, αλλά τον διώξανε, γιατί ήταν ανήλικος.

mtryfo είπε...

Δημήτρη
Χρόνια σου πολλά


Πολύ ρεαλιστική και η καινούργια σου επετειακή ανάρτηση...

Λωτοφάγος είπε...

Να προσθέσω στο σχόλιο της Μερόπης ότι οι... συνήθεις Άγγλοι είχαν υποσχεθεί -επίσημα ή ανεπίσημα, δεν έχει σημασία- ότι αν κατατάσσονταν οι Κύπριοι στον αγγλικό στρατό θα τους απελευθέρωναν και θα μπορούσε η Κύπρος να ενωθεί με την Ελλάδα. Εννοείται ότι δεν τήρησαν την υπόσχεσή τους, και 10 χρόνια αργότερα ξεκίνησε ο απελευθερωτικός αγώνας!
Γιατρέ μου, σίγουρα η Ελληνική Αντίσταση ήταν περιφερειακής σημασίας, αλλά ΥΠΗΡΞΕ, κι αυτό έχει σημασία, δεδομένου ότι οι Γάλλοι παραδόθηκαν αμαχητί. Βεβαίως αργότερα επινόησαν τη ΜΑΚΙ και άλλες μπούρδες και τα γαλόπαιδα διδάσκονται τη (εντελώς φανταστική) γαλλική αντίσταση!
Συνεπώς, το δικό μας παραφούσκωμα είναι πταίσμα. Ιδίως αν υπολογίσεις ότι είμαστε οι μόνοι από τους Συμμάχους που καταστραφήκαμε και δεν είχαμε κανένα όφελος ή πολεμική αποζημίωση, εκτός από την ένωση των Δωδεκαννήσων!

Meropi είπε...

Δόκτωρ μου μπήκα σήμερα για τα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ. Να είσαι καλά κι εσύ και η οικογενειούλα σου.
-@ Λωτοφάγε μου, ναι έτσι είναι όπως τα λες. Οι πονηροί οι Εγγλέζοι όχι μόνο δεν τήρησαν την υπόσχεση τους στους Κυπρίους, αλλά ανακάτεψαν στο Κυπριακό και την Τουρκία, η οποία είχε παραιτηθεί από κάθε αξίωση της στο νησί από το 1923.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Doctor
Χρόνια σου πολλά!
Πάντα δυνατός, με υγεία και σθένος.
Να χαίρεσαι την οικογένεια Δημήτριε!
Να σε χαίρονται και να σ´ αγαπούν, πάντα.

Για σένα:

Έτσι όπως είσαι
εύχομαι να σ'αρέσει,
τους κόσμους σου να φτιάχνεις
μ'αγάπη και με ζέση!
:)

nikos είπε...

Ύστερα απο μια τόσο "ρεαλιστική" αποτίμηση της προσφορας μας στον πόλεμο (λες και είχαμε τη δυνατότητα να χάσουμε 20.000.000 πληθυσμού ή να παρατάξουμε καμιά 40αριά μεραρχίες για να προσφέρουμε ε;)είμαι σίγουρος πως κάποιος δε θα βγάλει τη σημαία στο μπαλκόνι σήμερα.....κανει και κρύο!

Stavros Katsaris είπε...

Γιατρέ μου Χρόνια σου πολλά!
Πολύχρωμος και δορυφορικός!

glam είπε...

Χρόνια Πολλά και Καλά φίλτατε.
Δύο παρατηρήσεις , σχετικές με την τότε στρατιωτική κατάσταση:
1)Σε διάλογο μεταξύ Χίτλερ -Μουσολίνι ο πρώτος εφιστά την προσοχή του δευτέρου στο ότι “Θέλει προσοχή , κάτι άκουσα ότι η Ελλάδα διαθέτει αξιόλογο ορεινό πυροβολικό !!!” ή κάπως έτσι, υποδεικνύοντας έμμεσα στον Μουσολίνι να μην κάνει μ.λ.κ. αλλά και ότι ο Μεταξάς είχε προετοιμαστεί κατάλληλα για τα μελλούμενα........


Τζαμπολόνια: Πληροφορίαι κατασκόπων μας ληφθείσαι προ διμήνου φέρουν τους Έλληνας ως μη δυναμένους να προβάλλουν αξιόλογον αντίστασιν.
Και μόνο η συγκεκριμένη απάντηση αρκούσε για να αποφασίσει ένας ηγέτης ότι είναι λάθος η άμεση εμπλοκή (SUN ZU “η τέχνη του πολέμου” περί κατασκόπων...) προ διμήνου !!!!

2)Η απορία του Zaphod
“Παραμένει όμως αξιοπερίεργο πως το καθαρά φασιστικό καθεστώς του Μεταξά έδωσε κουράγιο στην "δημοκρατική Ευρώπη"

Οι ιδεολογίες δεν είναι παρά εργαλεία που χρησιμοποιούνται όπου και όσο κρίνονται χρήσιμα υπο των αρμοδίων....
Το γεγονός ότι κάποιος είναι φασίστα δεν σημαίνει αυτόματα ότι όλες οι πράξεις του είναι κακές για το κοινωνικό σύνολο κ.λ.π. Όπως και το αντίθετο!
Θα ήταν υπεραπλούστευση, άλλωστε ο ίδιος εξηγεί με λεπτομέρειες τις επιλογές του οι οποίες απεδείχθησαν σε μεγάλο βαθμό πετυχημένες,(αποφυγή πάση θυσία κλίματος διχασμού,σωστή επιλογή του τελικού νικητή κ.λ.π.) άλλωστε:
“Το ποσοστό της πατριωτικής συσπείρωσης ίσως το μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Η επιστράτευση έγινε μέσα σε ένα κλίμα ηδονής και παραληρηματικού πυρετού.”
Υποψιάζει ότι ίσως δεν ήταν “τυχαίο” γεγονός , αλλά προιόν και προπαγάνδας.........(που είσαι Ρουσόπουλε;)
Άλλο ένα αντάξιο ποστ....

vasikos metoxos είπε...

χρόνια πολλά Δημήτρη με ένα ωραίο και αναλυτικό ποστ! και του χρόνου!!!

giant13 είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ Δόκτορα

Να σαι χαίρονται, πρώτον, οι γυναίκες της ζωής σου και έπειτα εμείς με τα ωραία ποστ σου.

doctor είπε...

salvatore1789, ο πόλεμος της ψείρας, όντως, το είχα ξεχάσει.
Βέβαια είναι πολύ ...πεζό και απομυθοποιητικό να αναγράφονται τέτοια δίπλα στα δακρύβρεχτα και ηρωικά που γράφονται εδώ και δεκαετίες.

***

σπίθα, η προσφορά της Ελλάδος ήταν δυσανάλογη και του πληθυσμού της αλλά και των δυνατοτήτων της και αυτό είναι που κάνει πολύ δυνατή την συμμετοχή της χώρας μας. Η συνεπαγωγή ότι αφού δώσαμε παραπάνω από όσα μπορούσαμε άρα εμείς αλλάξαμε τον ρου του πολέμου, είναι εκτός λογικής.

doctor

doctor είπε...

sxolio, για την αναγκαιότητα ή μη της παράδοσης στους γερμανούς έχω μια νομίζω κατατοπιστική υποσημείωση στο παρόν θέμα και η οποία περιγράφει την διπλωματική/πολιτική κατάσταση.
Κατ'ουσίαν ο στρατός πήρε μιαν πολιτική απόφαση λύνοντας τα χέρια της πολιτικής εξουσίας.

***
pensierix, ευχαριστώ για το βίντεο!

***
Γίγαντα, το "καλό γκρέκο" μου το είχε πει κι ο θείος μου που πολέμησε εκεί!

***
Μερόπη, η συνεισφορά της Ελλάδος είναι υπερτιμημένη από όσους βλέπουν τα πάντα με εθνικά κριτήρια. Ουδέν το μεμπτόν, ελευθερία έκφρασης έχουμε.
Όχι όμως όσοι προσπαθούν να δούνε την αλήθεια να χαρακτηρίζονται ως εθνικοί μειοδότες...

doctor είπε...

Λωτοφάγε, και τα άλλα έθνη υπερέβαλαν, όπως προείπαμε. Και οι γάλλοι φυσικά.

***

glam, συμφωνώ και επαυξάνω.

***

nikos, ή δεν διαβάσατε το ποστ, ή δεν διαβάσατε τα σχόλια προσεκτικά.
Η ερώτηση που υποβάλατε δεν έχει καμία σχέση με αυτά που παρέθεσα, ούτε φυσικά και κάποιος σχολιαστής έγραψε κάτι που να δικαιολογεί τόσο άστοχη ερώτηση.
Αντιστρέψατε τους όρους της λογικής...
Ελπίζω να βάλατε και για μένα μία σημαία στο μπαλκόνι.
Εγώ προτιμώ να αποδεικνύω τον πατριωτισμό μου στα έργα (είναι) και όχι στα λόγια (φαίνεσθαι).

doctor

doctor είπε...

Σας ευχαριστώ για τις ευχές παιδιά!
Να στε καλά.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ κύριε,

λέτε τη μισή αλήθεια. Δεν ήταν οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις που νίκησαν στα βουνά της Αλβανίας το '40. Ο λόγος ήταν ότι οι Ιταλοί είχαν εφοδιαστεί με τρόφιμα - πίτσες και καρμπονάρες - τα οποία εκατανάλωσαν τις πρώτες ημέρες της μάχης. Δυστυχώς όμως ήταν ληγμένα και πάθαν κόψιμο - αυτό ήταν μηχανοραφία του φασιστικού καθεστώτος των Αθηνών. Δεν τα λέτε όμως αυτά. Συμβάλετε και σεις στη δημιουργία εθνικών μύθων, όπως ότι τάχα οι έλληνες πολέμησαν το '21, το 1940, ότι τάχα η μακεδονία είναι ελληνική και άλλα τέτοια ψέματα ολκής. Πείτε την αλήθεια.

αν δεν την ξέρετε, παρακαλώ επισκεφτείτε το ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ μας (φάρος αλήθειας κατά του εθνικισμού) να ενημερώθειτε. Σας εκτιμούμε.

Elias είπε...

Χρόνια πολλά δόκτορα!!
Συνέχισε να γράφεις γιατί μόνο όταν σπάσουν τα στερεότυπα θα δουν όλοι οι άνθρωποι ότι είναι αδέρφια.

Νοσφεράτος είπε...

χρειαζεται βεβαια και η απομυθοποιηση ..Ομως απο την αλλη ας θυμηθουμε
1) οτι ετσι κιαλλιως επροκειτο για την Πρωτη Νικη κατά του αξονος - οταν Ο φασισμός- Ναζισμός ειχε μονο νικες
2) οτι η ηττα των Ιταλών συνεβαλλε στην απομυθοποιηση του Φασισμου και του Μουσολινι ..Και τα ιταλικά παρτιζανικα τραγουδια αναφερουν τα βουνά της Ελλάδας σαν ενδειξη της ηττας του φασισμου
3) Η εθνική αντισταση στην Ελλάδα μπορει ποσοτικά να ηταν αμελητεα ποσοτητα στο συνολο της Ευρωπης. Φυσικά ..
(πως αλλιως μπορουσε ναναι ..)

Ομως σε σχεση με τον πληθυσμο της Ελλδας και συγκρινομενημε τους Παρτιζανους στην υπολοιπη κατεχομενη Ευρωπη ηταν ( Η Εαμικη Αντιφασιστική αντισταση) μια αποτις μεγαλύτερες..(μαζι με την Γιουγκοσλαβικη Ελευθερωσε μια εκταση 30,000 τχλιομέτρων και ., σταματησε και την πολιτική επιστρατευση και πολλά αλλα..

και φυσικά με Εθνικές αντιστασεις θα πρεπει να συγκριθει...
(οσο για τον καθηγητη τον Μαργαριτη ..Μπορει να ειναι πολύ καλός ιστορικός... (και αποσο ξερω ειναι )Αλλά οι συγκριτικές του (και κριτικές του ) ικανοτητες μαλλον δεν πειθουν( Τον θυμαμαι στην περιπτωση του Βιβλιου της στ' Δημοτικου να εγκαλει τους συγραφεις γιατί δεν ανεφεραν στην Στ Δημοτικου οτι ιδρυτής του Ναζιστικου κομματος Δεν ηταν ο Χιτλερ αλλά ο Ντρεξτλερ ..)

κατα τα λοιπά καλά εκανες και εγραψες αυτό το ποστ..Μονο που οι σουπερ εθνικοφρονες μαλλον δεν καταλαβαινουν απο αυτά

glam είπε...

Λεπτομέρεια που μου έκανε πάντα εντύπωση, η ταύτιση σχεδόν του Έλληνα στρατιώτη με τους βλάχους ή ορεσίβιους ( πχ. στα τραγούδια εποχής, θεατρικά κ.λ.π.) ενώ στον αγώνα συμμετείχαν όλοι, γιατί άραγε;

JNes είπε...

Ωραίο αφιέρωμα. Θα είχε ενδιαφέρον να προεκτείνεις για το θέμα της "εθνικής αντίστασης" κατά την κατοχή. Έχει και αυτή συσσωρεύσει πολλούς εξωραϊσμούς, υπεραπλουστεύσεις και υπερβολές.

George είπε...

Να κανω μια ερωτηση, ετσι ακαδημαικη...

Γιατι ο Μεταξας ειπε "ΟΧΙ" αφου κι'αυτος ηταν οπαδος του φασισμου και ηταν ιδεολογικα συγγενης με τον Μουσολινι και τον Χιτλερ?

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πολύ καλό το αφιέρωμα. Να πω ότι όντως χωρίς η Ιταλία να έχει εξαιρετικά αξιόμαχο στρατό είχε δημιουργήσει σχετική εντύπωση και έτσι επήλθε και η έκληξη και η ψυχολογική ανάταση στους ευρωπαίους.

Από την άλλη, συμφωνώ απολύτως με την τελευταία ανάλυση για την αναγκαιότητα μείωσης αυτής της αντίληψης περί αλλαγής κατεύθυνσης του πολέμου. Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι οι Σοβιετικοί θα πρόβαλαν σθεναρή αντίσταση, ακόμα κι αν είχε χαθεί το Στάλινγκραντ. Εξάλλου, υπήρχε πάντα η Σιβηρία, άνδρο κατασκευής όπλων και συγκέντρωσης αν χρειάζονταν στρατιωτών.
Δε μειώνω τον άθλο. Απλά ο άθλος αυτός όπως έχει καταντήσει τις τελευταίες δεκαετίες, απλά έρχεται να ενισχύσει το φαντασιακό της Ψωροκώσταινας που μέσα σε μία μεταμοντέρνα αντίληψη θέλει σώνει και καλά να δείξει τη σπουδαιότητά της και τον καθοριστικό της ρόλο στην εξέλιξη του πολέμου.

doctor είπε...

Δημήτρη Παναγιωτά (κάτι μου θυμίζει αυτό!) να'στε καλά!
Και μένα αυτή η καρμπονάρα μου κάθεται βαριά...

***

elias, ευχαριστώ.

***

Νοσφεράτε δεν διαφωνούμε.

doctor

doctor είπε...

glam, τώρα εσύ ξέρω τι κάνεις. Ως βουνίσιος Αγραφιώτης πας να βγάλεις εμάς τους καμπίσιους ως λαπάδες και την πάρτη σου ως παληκάρι και λεβέντη.
Μα ανέκαθεν τα βουνά ήταν η κρυψώνα του αντάρτη και γενικά αυτού που δεν μπορούσε να αντιπαραταχθεί σαν ίσος προς ίσον στον κάμπο!

doctor

doctor είπε...

dem, και με την Αντίσταση έχω σκοπό να κάνω ένα θέμα, νομίζω ότι θα έχει ενδιαφέρον.

***

andros, δυστυχώς δεν μπορώ να απαντήσω με λίγα λόγια διότι το θέμα είναι αρκετά πολύπλοκο.
Όπως και να'χει ο Μεταξάς (επηρεασμένος από τον Βενιζέλο πιο παλιά) διάλεξε το σωστό στρατόπεδο: την Μεγάλη Βρετανία.

doctor είπε...

Δείμε, αυτό το φαντασιακό όμως ακόμη και σήμερα όποιος το θίξει θεωρείται ανθέλλην και άλλα τέτοια χαριτωμένα.

Ορίστε ένα από τα πολλά υβριστικά emails που λαμβάνω σχεδόν καθημερινά:

"Έτυχε να επισκευθώ το block που έχετε δημιουργήσει.
Ομολογώ οτι στην αρχή ενοχλήθηκα από όλες αυτές τις απαξιωτικές αρλούμπες που γράφετε εκεί μέσα.
Λίγο αργότερα όμως και μετά από ποιό θετική σκέψη μπορώ να πω οτι διασκέδασα αφάνταστα.
Δεν είμαι εθνικιστής με την έννοια που εσείς θέλετε να προσδώσετε, αλλά το προτιμώ από το να είμαι βρακοκατεβασάκιας και να δημιουργώ block πλαστογραφίας ανθρώπινων επιτευγμάτων, όπου κι αν συμβαίνουν αυτά, μόνο και μόνο για να καλύψω τη γύμνια της δικής μου ψυχής μπροστά σε όλα αυτά.
Και μία πρόταση.
Βάλτε καμμιά καλύτερη φωτογραφία τύπου face book μπας και εκτός από εσας τη θαυμάσει και κανένας άλλος.
Σα δε ντρέπεστε".

doc

JNes είπε...

Ο ρους του πολέμου φυσικά δεν άλλαξε, αυτό έγινε με την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο μετά την επίθεση στο Περλ Χάμπορ.

Θα ήθελα να συμπληρώσω κάτι για την γερμναική επίθεση:
Εν αναμονή της γερμανικής εμπλοκής, οι Βρετανοί βρέθηκαν σε δίλημμα αν θα έπρεπε πλέον να υποστηρίξουν σοβαρά την Ελλάδα αφαιρώντας δυνάμεις από το μέτωπο της Β.Αφρικής.
Προτίμησαν μια μέση λύση, να στείλουν δυνάμεις για μια τυπική αντίσταση, Αυστραλούς και Νεοζηλανδούς κυρίως, και αν ήταν δυνατόν να κρατηθεί τουλάχιστον η Κρήτη. Η απόφαση ήταν πολιτική, γιατί με τη Γιουγκοσλαβία και την Τουρκία από ουδέτερες ως αρνητικές, δεν υπήρχαν σοβαρές πιθανότητες να δημιουργηθεί βαλκανικό μέτωπο εναντίον του Άξονα.

Η ελληνική άμυνα είχε στηθεί στα σύνορα με τη Βουλγαρία, στη γραμμή Μεταξά, με την προϋπόθεση ότι η Γιουγκοσλαβία, όπου εντωμεταξύ ένα κίνημα αξιωματικών είχε ανατρέψει τη φιλογερμανική κυβέρνηση, θα πολεμούσε. Οι Βρετανοί όμως επέλεξαν η γραμμή άμυνας να είναι κατά μήκος του Αλιάκμονα, αλλά αυτό απαιτούσε σύμπτυξη των ελληνικών δυνάμεων από την Ήπειρο και τη Μακεδονία. Τελικά δεν υπήρξε συντονισμός, διότι ο Παπάγος δίσταζε να εγκαταλείψει Θράκη, Ανατ. και Κεν.Μακεδονία καθώς και να υποχωρήσει από την Ήπειρο, αναλογιζόμενος και τις επιπτώσεις που θα είχε η υποχώρηση στο ηθικό των στρατιωτών. Έτσι οι Γερμανοί πέρασαν μέσω Βουλγαρίας, Σκοπίων και κατέλαβαν την Κ.Μακεδονία και Θεσσαλονίκη κυκλώνοντας τη γραμμή Μεταξά και απειλώντας να κυκλώσουν και τη στρατιά Ηπείρου, οπότε έγινε η συνθηκολόγηση. Από κει κι έπειτα δεν υπήρξε σοβαρή αντίσταση στην γερμανική προέλαση, εκτός της μάχης στην Κρήτη.

Στους δικούς μας εορτασμούς πάντως πιστεύω ότι θα έπρεπε να τιμώνται και οι Βρετανοί, Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί που πολέμησαν στην (και για την) Ελλάδα.

Yosemite Sam είπε...

Αντί γιατρέ μου να πολεμάμε με τους ιταλούς έπρεπε να βάλουμε τον εφραίμ να υπογράψει μερικά χρυσόβουλα και το θέμα θα είχε διευθετηθεί στο πιτς φυτιλι.

Χρόνια σου πολλά!

Yosemite Sam είπε...

Και για όσους ονειρεύονται άσπρες μέρες:

Χιονισμένη ζυρίχη σήμερα το πρωί.

doctor είπε...

dem, έτσι ακριβώς είναι, συμφωνώ με όλες τις παρατηρήσεις σου.

***

yosemite sam, στην Ζυρίχη είσαι τέκνον μου; Καλά να περνάς φίλε και ευχαριστώ για τις ευχές.

doc

Περαστικός είπε...

Ωραία παρουσίαση Doctor, είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κάποιος σε επιμέρους σημεία. Δεν γλίττωσες βέβαια από τους ετικετολλητές που κατηγορούν ως ανθέλληνα τον οποιονδήποτε προσπαθεί να ασχοληθεί με την ιστορία σε επίπεδο πέραν του παραμυθιού ή του δημοτικού σχολείου. Αστεία βρίσκω και την ιδεολογικοποίηση που κάνει πολύς κόσμος με προοδευτική συνείδηση που δυσκολεύεται να δεχθεί τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε ο Μεταξάς. Ε λοιπόν, ναι, μπορεί κάποιος να είναι τύραννος, φασίστας ή ό,τι άλλο και ταυτόχρονα να είναι ικανός και να παίξει θετικό ρόλο σε συγκεκριμένες ιστορικές φάσεις. Αυτός είναι ο κόσμος και η αλήθεια δεν είναι σακάκι να το ράβουμε στα ιδεολογικά μέτρα μας. Ούτε η αναγνώριση αυτής της πραγματικότητας κάνει κάποιον φίλο του φασισμού όπως ούτε η ορθολογική ενασχόληση με την ιστορία καθιστά κάποιον εθνικό μειοδότη. Ας μάθουμε να βλέπουμε τα πράγματα χωρίς παρωπίδες και παραμορφωτικούς φακούς. Θα ωφεληθούμε από αυτό.

doctor είπε...

περαστικός said:

Ας μάθουμε να βλέπουμε τα πράγματα χωρίς παρωπίδες και παραμορφωτικούς φακούς. Θα ωφεληθούμε από αυτό.

30 Οκτώβριος 2008 8:36 μμ

*****

Να' σαι καλά φίλε μου. Μου έφτιαξες την μέρα με αυτά που έγραψες. Το χρειαζόμουνα διότι δέχθηκα αρκετά υβριστικά emails με βρυχηθμούς, αλαλαγμούς, γαβγίσματα, απειλές και ό,τι μπορεί να φαναταστεί κανείς.
Φυσικά, κανείς τους δεν ήρθε στο φως να συνδιαλαγεί, να αντιπαραθέσει επιχειρήματα και όχι ύβρεις, να λειτουργήσει ως εχέφρων πολίτης σε μία διαδικτυακή εκκλησία του Δήμου.

Καλημέρα σε όλους.

doc

azrael είπε...

Σβήνω και γράφω πέντε λεπτά τώρα. Καλύτερα να το κρατήσω απλο. Μπράβο σου Γιατρέ!!! Θαυμάσιο Ποστ , αντρίκια έρευνα.

azrael

Ήγουν : Έλληνας Έφεδρος Αξιωματικός που υπηρέτησε χωρίς βύσμα με μόνο κινητρο την αγάπη του για την Ελλάδα. - Αλλά πάνω από Έλληνας είναι Πολιτης του Κόσμου και σκεπτόμενος ανθρωπος )

Υ.Γ. Που είναι ο Δήμαρχος ρε δόκτωρα?

Υ.Υ.Γ. Βάλε κάπου τα ποστ του παλιού σου μαγαζιού , άνθρωπε. Θέλω να τα ξαναδιαβάζω που και που.

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Φέτος την 28η Οκτωβρίου ήμουνα εκτός Ελλάδας και θέλω να αναφερω πως την πρώτη φορά που έζησα εθνική γιορτή στην Ελλάδα φρίκαρα από τον εθνικισμό. Παράξενο? :P

"Το άλλο χιλιοεπαναλαμβανόμενο περί ηρώων που πολεμούν ως έλληνες αδυνατώ να προσδιορίσω πότε πρωτοειπώθηκε"

Την ίδια βλακεία λένε και άλλα έθνη, πριν από λίγο καιρό είχα αγοράσει ένα βιβλίο που σχετίζοταν με την ιστορία του Βελγίου και σε ένα σημείο αναφέρει πως ο Ιούλιος Καίσαρας είχε δηλώσει πως οι ήρωες πολεμάνε σαν Βέλγοι. Ένα και ένα κάνει δύο άρα δεν μπορεί και οι Έλληνες και οι Βέλγοι να είναι ήρωες. Απλή λογική, αν όλα τα έθνη ήταν ήρωες τότε αυτός ο όρος δεν θα είχε λόγο ύπαρξης...

doctor είπε...

azrael, μην γράφεις αντρίκια έρευνα διότι είναι φαλοκρατικό και θα ξεσηκωθεί το ωραίον φύλο!
Τα ποστ τα έχω μεταφέρει όλα. Έχουν χαθεί τα σχόλια σε κάποια από αυτά τα οποία πρέπει να μεταφέρω λίγα λίγα κάποια στιγμή.

***

ioannisk, νομίζω είναι πιο κιτς οι παρελάσεις των ελλήνων στις ΗΠΑ παρά εδώ!

SITALKIS είπε...

Για την εφημερίδα "Θράκη" τηλεφώνησέ με στο 2109842990, Παντελής Αθανασιάδης

Ado είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.